Τα καρκινικά κύτταρα έχουν διαφορετικό σχέδιο μεθυλίωσης του DNA από τα υγιή κύτταρα. Αυτό το σχέδιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξηγήσει ειδικές για τους όγκους αποκλίσεις στην έκφραση γονιδίων και να ταυτοποιήσει νέους καρκινικούς δείκτες, καθώς επίσης και να βοηθήσει στην εκτίμηση της πρόγνωσης και στο σχεδιασμό θεραπείας. Όλα αυτά είναι δυνατά χάρη στην Επιγενετική.
Η Επιγενετική μελετά τους ειδικούς ρυθμιστικούς μηχανισμούς, όπως η μεθυλίωση του DNA και οι τροποποιήσεις των ιστονών, που καθορίζουν την έκφραση γονιδίων σε διάφορα κύτταρα και που μεταβιβάζονται στα κύτταρα απογόνους τους χωρίς μεταβολές στο ίδιο το DNA. Χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνολογία, μπορούν να ταυτοποιήσουν τα αρχικά καρκινικά κύτταρα συγκρίνοντας τα με υγιή κύτταρα. Σε συνεργασία με επιστήμονες από το Αυστριακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (AIT), το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας (USC), οι ειδικοί ανέλυσαν το σχέδιο της μεθυλίωσης του αναπλαστικού λεμφώματος εκ μεγάλων κυττάρων (ΑίΟί), ένα επιθετικό μη-Hodgkin λέμφωμα, που προσβάλλει κυρίως παιδιά και νεαρούς ενήλικες. Είναι μια πολύ επιθετική μορφή λευχαιμίας, η οποία εκδηλώνεται συνήθως με μορφή όγκων στους λεμφαδένες, στο δέρμα, τους πνεύμονες, το ήπαρ και τους μαλακούς ιστούς.
Ωστόσο, στο άρθρο που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην κορυφαία επιστημονική επιθεώρηση Cell reports, οι ερευνητές ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσουν το μοτίβο μεθυλίωσης για να δείξουν ότι – σε αντίθεση με ό, τι μέχρι πρόσφατα πιστεύαμε – η ανάπτυξη αυτού του λεμφώματος προσομοιάζει με την πρώιμη ανάπτυξη των Τ-κυττάρων στο θύμο αδένα, που είναι μέρος του λεμφικού συστήματος. Επιπλέον, λόγω της επιγενετικής σίγασης, αυτά τα λεμφώματα στερούνται παραγόντων ειδικών για τα Τ-λεμφοκύτταρα, για την κυτταρική ανάπτυξη και διαφοροποίηση. «Ορισμένα φάρμακα που παρεμβαίνουν στη μεθυλίωση των καρκινικών κυττάρων θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον για να τροποποιήσει το πρότυπο μεθυλίωσης των κυττάρων του λεμφώματος, ώστε να μοιάζουν με αυτά των υγιών Τ-κυττάρων, σταματώντας την ανάπτυξη των όγκων». Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης μας έχουν δώσει μια καλύτερη κατανόηση της εξέλιξης του αναπλαστικού λεμφώματος εκ μεγάλων κυττάρων σε παιδιά και εφήβους, έτσι ώστε στο μέλλον να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τα καρκινικά κύτταρα με στοχευμένο τρόπο, χρησιμοποιώντας επιγενετικές θεραπείες. Η αποκωδικοποίηση του. μοτίβου μεθυλίωσης αυτού του λεμφώματος παρέχει μια βάση για τον καθορισμό βιοδεικτών στον τομέα της εξατομικευμένης ιατρικής.