Ογκολογία

Η αλληλουχία του DNA καθορίζει την προέλευση του λεμφώματος

Η αλληλουχία του DNA καθορίζει την προέλευση του λεμφώματος
Η αλληλουχία των μικροσκοπικών κομματιών του DNA που κυκλοφορεί στο αίμα των ασθενών με λέμφωμα μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια τον υπότυπο του καρκίνου και να εντοπίσει τις μεταλλάξεις που μπορεί να προκαλέσουν ανθεκτικότητα στα φάρμακα, σύμφωνα με τους ερευνητές της Ιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.  Αυτή η γνώση θα μπορούσε να βοηθήσει στην […]

Η αλληλουχία των μικροσκοπικών κομματιών του DNA που κυκλοφορεί στο αίμα των ασθενών με λέμφωμα μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια τον υπότυπο του καρκίνου και να εντοπίσει τις μεταλλάξεις που μπορεί να προκαλέσουν ανθεκτικότητα στα φάρμακα, σύμφωνα με τους ερευνητές της Ιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. 

Αυτή η γνώση θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξατομίκευση της θεραπείας του καρκίνου. Η παρακολούθηση των αλλαγών στην ακολουθία με την πάροδο του χρόνου θα μπορούσε επίσης να παρέχει ένα είδος συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης για τον εντοπισμό της εμφάνισης της επιθετικής μορφής του καρκίνου. Τα ευρήματα ενισχύουν την αυξανόμενη αντίληψη ότι μη επεμβατική, με βάση το αίμα βιοψία- αυτή που είναι γνωστή ως κυκλοφορούν DNA του όγκου- είναι πιθανό να μετατραπεί σε φροντίδα για τον καρκίνο. “Τώρα μπορούμε να εντοπίσουμε τον υπότυπο του όγκου, να παρακολουθήσουμε πώς αλλάζει με την πάροδο του χρόνου και να αρχίσουμε να προσαρμόζουμε τις επιλογές της χημειοθεραπείας με βάση την παρουσία ή απουσία συγκεκριμένων μεταλλάξεων», δήλωσε ο βοηθός καθηγητής της ιατρικής Ash Alizadeh, MD, PhD. «Έχουμε προχωρήσει παραπέρα την έρευνα από τη μέτρηση της επιβάρυνσης της νόσου με βάση την ποσότητα του όγκου του DNA στο αίμα.” Η εν λόγω μελέτη δημοσιεύτηκε χθες στο περιοδικό Science Translational Medicine.

Διαχρονική μελέτη  92 ασθενών

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια μελέτη εξετάζοντας προοπτικά 92 ασθενείς με διάχυτο από μεγάλα Β-κύτταρα λέμφωμα. DLBCL είναι ο πιο κοινός τύπος μη-Hodgkin λεμφώματος και είναι ιδιαίτερα μεταβλητός βιολογικά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να ποικίλλει σημαντικά η απόκριση των ασθενών στην εκάστοτε θεραπεία. Περίπου το ένα τρίτο των ασθενών που θεραπεύονται φαινομενικά με επιτυχία,  τελικά υποτροπιάζουν, ή οι όγκοι τους καθίστανται ανθεκτικοί στη θεραπεία. Επιπλέον, μια μορφή βραδείας εξέλιξης Β κυτταρικού λεμφώματος, η οποία εξελίσσεται αργά με μόνο ήπια συμπτώματα, μπορεί να μετατραπεί χωρίς προειδοποίηση σε μια επιθετική μορφή της νόσου. “Αυτός ο μετασχηματισμός είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευθεί, και συνήθως απαιτεί μια επεμβατική βιοψία για τη διάγνωση,” δήλωσε ο Diehn. «Η προσέγγισή μας θα μας επιτρέψει να παρακολουθούνται οι  ασθενείς στην πάροδο του χρόνου με μια απλή εξέταση αίματος, και μπορεί αυτό να μας βοηθήσει να εντοπίσουμε το μετασχηματισμό πολύ νωρίτερα.”

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν βελτιωμένη έκδοση μιας τεχνικής που αναπτύχθηκε και ονομάζεται CAPP-Seq για την απομόνωση και την ακολουθία του DNA που κυκλοφορεί στον όγκο, ή ctDNA, από δείγματα αίματος από τους ασθενείς. Σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες, οι οποίες παρακολουθούσαν την εξέλιξη του λεμφώματος με βάση την ακολουθία του μόλις μια συναφής με τον καρκίνο πρωτεΐνη, η CAPP-Seq μπορεί να προσδιορίσει ένα πολύ μεγαλύτερο φάσμα των μεταλλάξεων στο γονιδίωμα του όγκου.