Η ακριβής ιατρική του καρκίνου απαιτεί εξατομικευμένους βιοδείκτες για τον εντοπισμό ασθενών που θα επωφεληθούν από συγκεκριμένες θεραπείες για τον καρκίνο. Σε μια προσπάθεια βελτίωσης της ακρίβειας των προβλέψεων σχετικά με την πρόγνωση για ασθενείς με καρκίνο του μαστού και την αποτελεσματικότητα της εξατομικευμένης θεραπείας, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, Lineberger Comprehensive Cancer Center έχουν αναπτύξει μια μέθοδο για την ακριβή αναγνώριση μεμονωμένων ασθενών που έχουν επιθετικό καρκίνο του μαστού.
Η νέα προσέγγιση περιλαμβάνει τη διαλογή και το χαρακτηρισμό διηθητικών κυττάρων καρκίνου του μαστού με επιγενετικά χαρακτηριστικά – μια μέθοδος που περιλαμβάνει την ανάλυση του τρόπου με τον οποίο οι συγκεκριμένες ρυθμιστικές πρωτεΐνες αλληλεπιδρούν με το DNA για τον έλεγχο της έκφρασής τους – καθώς επίσης και με τον τρόπο με τον οποίο τα γονίδια ενισχύονται ή εκφράζονται αφύσικα. Οι ερευνητές ανέφεραν στο περιοδικό Cell Press iScience ότι χρησιμοποίησαν αυτή την τεχνική για να εντοπίσουν πιθανούς νέους προγνωστικούς δείκτες για να προβλέψουν διακριτές κλινικές εκβάσεις για δύο κύριους υποτύπους καρκίνου του μαστού.
“Αυτό το άρθρο περιγράφει μια πρωτοποριακή τεχνολογία για την ανεύρεση οδηγών πολλαπλασιαστικών και επεμβατικών όγκων του μαστού”, δήλωσε ο καθηγητής Xian Chen του UNC Lineberger, καθηγητής στο Τμήμα Ιατρικής του UNC, Τμήμα Βιοχημείας και Βιοφυσικής. «Πιστεύουμε ότι τελικά αυτά τα εργαλεία θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους γιατρούς να προβλέψουν καλύτερα ποιοι συγκεκριμένοι ασθενείς έχουν καλή ανταπόκριση ή να αποκτήσουν αντίσταση στη θεραπεία».
Οι γιατροί συχνά βασίζονται σε πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος του όγκου, εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί και ο υποτύπος του όγκου για να λάβει αποφάσεις θεραπείας. Εκτός από τους κλινικούς υποτύπους του καρκίνου του μαστού, οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει μοριακούς υποτύπους που έχουν χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσουν στη λήψη αποφάσεων θεραπείας. Ωστόσο, ο Chen υποστηρίζει ότι οι υπάρχοντες δείκτες δεν διακρίνουν επαρκώς τους υποπληθυσμούς ασθενών με καρκίνο του μαστού με διαφορετικά κλινικά αποτελέσματα.
“Οι προσεγγίσεις ενός και μοναδικού omics, οι οποίες βασίζονται είτε στη γονιδιωματική, είτε στην transcriptomics είτε στην πρωτεϊνολογία, αποτυγχάνουν να αναλύσουν την ετερογένεια που συμβάλλει στη μεταβλητότητα των μεμονωμένων ασθενών ως προς τα ποσοστά ανάπτυξης όγκων, μετάσταση ή ευαισθησία σε αντικαρκινικές θεραπείες, ” αυτός είπε. “Επειδή οι βιοδείκτες δεν είναι διαθέσιμοι για να διακρίνουν διακριτούς υποπληθυσμούς ασθενών οι οποίοι είτε ανταποκρίνονται είτε είναι ανθεκτικοί σε συγκεκριμένα φάρμακα, οι γιατροί δεν έχουν όλα τα εργαλεία που χρειάζονται για να προβλέψουν την ανταπόκριση των ασθενών στη θεραπεία και τα αποτελέσματα”.
Στη μελέτη τους, οι ερευνητές ήθελαν να δουν αν θα μπορούσαν να διαστρωματώσουν ασθενείς πέρα από τους υπάρχοντες μοριακούς υποτύπους. Σκοπός τους ήταν να αναπτυχθεί μια μέθοδος για τον προσδιορισμό των ασθενών εντός ενός υποτύπου που θα αναπτύξουν αντίσταση ή διηθητικό καρκίνο. Υπάρχουν πέντε κύριοι μοριακοί υποτύποι καρκίνου του μαστού, οι οποίοι ταξινομούνται βάσει του τρόπου με τον οποίο τα γονίδια εκφράζονται σε έναν όγκο.