Πολύ έρευνα για την ανοσοθεραπεία στον καρκίνο έχει επικεντρωθεί στην αξιοποίηση των Τ κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος για την καταπολέμηση των όγκων », αλλά γνωρίζαμε ότι και άλλα είδη ανοσοκυττάρων θα μπορούσαν να είναι σημαντικά και για την καταπολέμηση του καρκίνου», λέει ο Ashish Kulkarni στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης Amherst. Τώρα, μαζί με τους συναδέλφους του στο Brigham αναφέρουν ότι σε προκλινικά μοντέλα μπορούν να ενισχύσουν τις ανοσοαποκρίσεις των μακροφάγων κατά του καρκίνου χρησιμοποιώντας ένα αυτο-συναρμολογούμενο υπερκείμενο μόριο.
Ως κύτταρα ανοσίας, οι μακροφάγοι καταναλώνουν συνήθως ξένους εισβολείς συμπεριλαμβανομένων παθογόνων, βακτηρίων και ακόμη και καρκινικών κυττάρων, εξηγεί ο Kulkarni, αλλά ένας από τους δύο τύπους δεν το κάνει πάντοτε. Οι τύποι μακροφάγου M1s είναι αντι-ογκογονικοί, αλλά τα M2s μπορούν να προσληφθούν από κύτταρα όγκου για να βοηθήσουν να αναπτυχθούν. Επίσης, τα κύτταρα όγκου υπερεκφράζουν μια πρωτεΐνη που λέει στους μακροφάγους, “μην με τρώτε”. Με αυτό τον τρόπο, οι προ-ογκογονικοί μακροφάγοι μπορεί να αποτελούν το 30 έως 50% της μάζας του όγκου, λέει ο βιοϊατρικός μηχανικός και επικεφαλής συγγραφέας της νέας μελέτης.
Ο Kulkarni προσθέτει: “Με την τεχνική μας, επανασχεδιάζουμε τα M2 σε M1 παρεμποδίζοντας το μονοπάτι σηματοδότησης M2. Διαπιστώσαμε ότι αν μπορούμε να αναδημιουργήσουμε τους μακροφάγους και να αναστείλουμε την πρωτεΐνη ‘μην τρώμε με’, θα μπορούσαμε αναποδογυρίστε την ισορροπία μεταξύ των M1 και M2s, αυξάνοντας την αναλογία των M1 εντός του όγκου και αναστέλλοντας την ανάπτυξη του όγκου. ” Λεπτομέρειες εμφανίζονται στο τρέχον ηλεκτρονικό τεύχος του Nature Biomedical Engineering.
Για να αντιμετωπιστεί τόσο το πρόβλημα της «επανεκπαίδευσης» του M2 όσο και για να ενισχυθεί η ικανότητα των μακροφάγων να τρώνε κύτταρα όγκου, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αυτό που ονομάζουν διφορούμενη ή «γροθιά ένα», λέει ο Kulkarni. Αυτός και ο τεχνικός της έρευνας Anujan Ramesh, με συναδέλφους στην Ινδία και στο νοσοκομείο Brigham και Women’s Medical School του Χάρβαρντ, χρησιμοποίησαν ένα πολυσωματικό υπερμοριακό σύστημα που αυτο-οργανώνει στη νανοκλίμακα για να παραδώσει έναν αναστολέα αντισώματος συν ένα φάρμακο μέσα στον όγκο. “Αυτή είναι η πρώτη φορά που κάποιος έχει συνδυάσει αυτά τα δύο, ένα φάρμακο που στοχεύει τους μακροφάγους M2 και ένα αντίσωμα που εμποδίζει” μην με τρώει σήμα “σε ένα σύστημα διανομής”, σημειώνει ο Kulkarni.
“Πιστεύουμε ότι αυτή η νέα προσέγγιση παρέχει μια συμπληρωματική θεραπεία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μαζί με άλλες θεραπείες. Το δοκιμάσαμε σε προκλινικά μοντέλα καρκίνου του μελανώματος και καρκίνου του μαστού, δύο επιθετικούς καρκίνους και σκοπεύουμε να το δοκιμάσουμε σε διαφορετικούς τύπους καρκίνου. σε συνδυασμό με άλλες τρέχουσες θεραπείες όπως οι θεραπείες με βάση τα Τ-κύτταρα που χρησιμοποιούνται σήμερα στις κλινικές”.
Οι ερευνητές εξέτασαν το υπερμολογικό θεραπευτικό σε ζωικά μοντέλα των δύο μορφών καρκίνου, συγκρίνοντάς το απευθείας με ένα φάρμακο που είναι σήμερα διαθέσιμο στην κλινική. Τα ποντίκια που δεν υποβλήθηκαν σε αγωγή σχημάτισαν μεγάλους όγκους μέχρι την Ημέρα 10, αναφέρουν. Τα ποντίκια που έλαβαν θεραπεία με τις διαθέσιμες σήμερα θεραπείες έδειξαν μειωμένη ανάπτυξη όγκου. Όμως, οι ποντικοί που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με τη νέα υπερηχοριακή θεραπεία είχαν πλήρη αναστολή της ανάπτυξης όγκου. Η ομάδα ανέφερε επίσης αύξηση της επιβίωσης και σημαντική μείωση των μεταστατικών κόμβων.
Η συν-συγγραφέας Shiladitya Sengupta στο Νοσοκομείο Brigham και γυναικών λέει: “Μπορούμε πραγματικά να δούμε τους μακροφάγους να τρώνε τα καρκινικά κύτταρα”, επικαλούμενοι εικόνες ομοεστιακής μικροσκοπίας στο έγγραφο που δείχνουν ότι οι μακροφάγοι περιβάλλουν τα καρκινικά κύτταρα.
Ο Kulkarni λέει ότι τα επόμενα βήματα είναι να συνεχιστεί η δοκιμή της νέας θεραπείας σε προκλινικά μοντέλα για την αξιολόγηση της ασφάλειας, της αποτελεσματικότητας και της δοσολογίας. Η υπερμοριακή θεραπεία που έχουν σχεδιάσει έχει λάβει άδεια και ελπίζουν να μετακινήσουν το θεραπευτικό σε κλινικές δοκιμές αν οι προκλινικές εξετάσεις συνεχίζουν να δείχνουν υπόσχεση.