Ένα νέο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο JAMA Οncology και επικαιροποιεί ένα εργαλείο για την εκτίμηση της επιβίωσης σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα και μεταστάσεις στον εγκέφαλο.
Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι το πρώτο σε συχνότητα νεόπλασμα και στα δύο φύλα και ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους από καρκίνο παγκοσμίως με ποσοστό περίπου 30%. Κάθε χρόνο ετησίως νοσούν περίπου 1.8 εκατομμύρια άνθρωποι. Στην Ελλάδα, ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί τον συχνότερο καρκίνο στους άνδρες και τον δεύτερο σε συχνότητα καρκίνο στις γυναίκες. Κάθε χρόνο περισσότερο από 3.000 άτομα προσβάλλονται από καρκίνο του πνεύμονα.Οι συχνότεροι όγκοι του εγκεφάλου είναι οι εγκεφαλικές μεταστάσεις. Τα μισά περίπου περιστατικά προέρχονται από καρκίνο του πνεύμονα. Μία εγκεφαλική μετάσταση εκδηλώνεται με πονοκέφαλο, νευρολογικό έλλειμμα, και επιληπτικές κρίσεις.
Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η κύρια αιτία θανάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο. Μια συχνή και σοβαρή συνέπεια της νόσου είναι η μετάσταση στον εγκέφαλο. Με νέες θεραπείες η μέση επιβίωση από καρκίνο του πνεύμονα συνεχίζει να βελτιώνεται και οι ασθενείς διατρέχουν πλέον αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν αργότερα επιπλοκές της νόσου, όπως εγκεφαλικές μεταστάσεις. Η κατανόηση της πρόγνωσης για τον καρκίνο του πνεύμονα είναι σημαντική, τόσο για το σχεδιασμό εξατομικευμένης φροντίδας όσο και για μελλοντικές κλινικές μελέτες.
Στο άρθρο, ο PaulW. Sperduto, MD, MPP, από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, Μινεάπολη, και οι συνεργάτες του επικαιροποιούν το εργαλείο πρόγνωσης Diagnosis-Specific Graded Prognostic Assessment (DS-GPA) με νέα γενετικά και μοριακά δεδομένα για να δημιουργήσουν ένα νέο δείκτη που ονομάζεται ο Lung-moIGPA, το οποίο μπορεί να είναι προσβάσιμο ηλεκτρονικά. Το επικαιροποιημένο Lung-moIGPA σχεδιάστηκε από την ανάλυση των δεδομένων από 2.186 ασθενείς σε μια βάση δεδομένων πολλαπλών από το 2006 μέχρι το 2014 με μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα και πρόσφατα διαγνωσθείσες εγκεφαλικές μεταστάσεις. Δύο νέοι προγνωστικοί παράγοντες χρησιμοποιούνται στο νέο Lung-moIGPA: ο EGFR και οι μεταλλάξεις στο γονίδιο ALK. Οι συγγραφείς ανέφεραν συνολική διάμεση επιβίωση στην ομάδα των ασθενών στους 12 μήνες. Ένας περιορισμός της μελέτης ήταν ότι ο οσχεδιασμός δεν μπορεί να αποδείξει την αιτιότητα. “Το επικαιροποιημένο Lung-moIGPA δεδομένων που ενσωματώνει στοιχεία αλλοιώσεων σε γονίδια είναι ένα εύχρηστο εργαλείο που μπορεί να διευκολύνει τη λήψη κλινικών αποφάσεων και την κατάλληλη διαστρωμάτωση των μελλοντικών κλινικών μελετών” καταλήγει το άρθρο.