Ογκολογία

Αλλεργίες, άσθμα και έκζεμα δεν συνδέονται με το γλοίωμα

Αλλεργίες, άσθμα και έκζεμα δεν συνδέονται με το γλοίωμα
Τα άτομα με αναπνευστικές αλλεργίες, άσθμα και έκζεμα του δέρματος έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν γλοίωμα, τον όγκο στον εγκέφαλο που αναπτύσσεται από τα νευρογλοιακά κύτταρα (στηρίζουν τους νευρώνες του εγκεφάλου και τους παρέχουν μεταξύ άλλων θρεπτικές ουσίες και οξυγόνο). Αυτό αναφέρει πρόσφατη έρευνα τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Cancer Epidemiology, Biomarkers […]

Τα άτομα με αναπνευστικές αλλεργίες, άσθμα και έκζεμα του δέρματος έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν γλοίωμα, τον όγκο στον εγκέφαλο που αναπτύσσεται από τα νευρογλοιακά κύτταρα (στηρίζουν τους νευρώνες του εγκεφάλου και τους παρέχουν μεταξύ άλλων θρεπτικές ουσίες και οξυγόνο).

Αυτό αναφέρει πρόσφατη έρευνα τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention. Η διεθνής ομάδα των ερευνητών εξέτασε περισσότερους από 4.500 ασθενείς με γλοίωμα και σχεδόν 4.200 άτομα χωρίς καρκίνο του εγκεφάλου. Οι ερευνητές βρήκαν ότι ένα ιστορικό αναπνευστικών αλλεργιών, άσθματος και εκζέματος συνδέθηκε με μειωμένο κίνδυνο για γλοίωμα. Τα άτομα με αναπνευστικές αλλεργίες ή έκζεμα είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τον θανατηφόρο καρκίνο του εγκεφάλου από εκείνους που δεν είχαν αλλεργίες, άσθμα ή έκζεμα, αναφέρει η έρευνα.

Τα γλοιώματα είναι από τους συχνότερους πρωτογενείς καρκίνους του εγκεφάλου. Τα γλοιώματα παρουσιάζονται με διάφορους βαθμούς κακοήθειας. Οι πρωτογενείς καρκίνοι είναι ανώμαλοι, αναρχικοί και ανεξέλεγκτοι πολλαπλασιασμοί κυττάρων που υπάρχουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή στον εγκέφαλο και στο νωτιαίο μυελό. Στους πρωτογενείς όγκους του κεντρικού νευρικού συστήματος περιλαμβάνονται οι όγκοι από νευρικά κύτταρα (μυελοβλάστωμα, πρωτοπαθείς νευροεκτοδερμικοί όγκοι PNET) και τα γλοιώματα. Οι δευτερογενείς καρκίνοι στον εγκέφαλο είναι μεταστάσεις από άλλους καρκίνους. Είναι δηλαδή καρκίνοι που δημιουργήθηκαν αλλού στον οργανισμό οι οποίοι εξαπλώθηκαν στον εγκέφαλο και δημιούργησαν εκεί νέες εστίες.

Οι αιτίες πρόκλησης των γλοιωμάτων δεν είναι γνωστές. Σε κύτταρα γλοιωμάτων έχουν ανευρεθεί επίκτητες, δηλαδή μη κληρονομικές μεταλλάξεις γονιδίων. Οι μεταλλάξεις αυτές του DNA ευθύνονται για ανωμαλίες της ανάπτυξης και του πολλαπλασιασμού των κυττάρων που οδηγούν στη γένεση όγκων. Υπάρχουν και σπάνιες συγγενείς παθήσεις που συνοδεύονται από προδιάθεση εκδήλωσης όγκων στον εγκέφαλο. Σε αυτές περιλαμβάνονται η νευροινωμάτωση (ασθένεια του Von Recklinghausen). η οζώδης σκλήρυνση (νόσος του Bourneville) και η νόσος Li-Fraumeni.