Ερευνητές της MayoClinic και μια ομάδα συνεργαζόμενων επιστημόνων από όλες τις ΗΠΑ μελέτησαν συγκριτικά την αποτελεσματικότητα των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), της ασπιρίνης και πολλών συμπληρωμάτων διατροφής για την πρόληψη της επανεμφάνισης νεοπλασίας (δηλαδή πολυπόδων, που είναι πρόδρομοι του καρκίνου του παχέος εντέρου) μετά από την αρχική αφαίρεση πολύποδα.
Σύμφωνα με το International Cancer Research Fund, ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο τρίτος συχνότερος καρκίνος στον κόσμο. Στις ΗΠΑ, περισσότερο από το ένα τρίτο των ατόμων που αναπτύσσουν καρκίνο του παχέος εντέρου θα πεθάνουν από τη νόσο, με τους περισσότερους από αυτούς τους καρκίνους να προκύπτουν από προηγούμενες νεοπλασίες (αδενώματα ή αδενωματώδεις πολύποδες).
Στη μελέτη τους, που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal, η ερευνητική ομάδα έδειξε ότι, για τους περισσότερους ασθενείς, ένα ΜΣΑΦ (π.χ. ιβουπροφαίνη) λειτουργεί καλύτερα από ότι η ασπιρίνη ή μια σειρά από συμπληρώματα διατροφής για την πρόληψη της ανάπτυξης αδενωμάτων. Στο άρθρο τους, αναφέρουν ότι επειδή οι περισσότεροι καρκίνοι του παχέος εντέρου αναπτύσσονται από αυτό το είδος πολυπόδων, η παρεμπόδιση της ανάπτυξής τους αποτελεί ένα καλό υποκατάστατο για πρόληψη του καρκίνου του παχέος.
«Περίπου το 85% όλων των καρκίνων του παχέος εντέρου πιστεύεται ότι προέρχονται από μη θεραπευμένους αδενωματώδεις πολύποδες,» λέει ο Μ Η Murad, MD, κλινικός επιδημιολόγος και ιατρός προληπτικής ιατρικής στη MayoClinic, και κύριος συγγραφέας της μελέτης. «Αν μπορούμε να βρούμε έναν τρόπο για να σταματήσουμε την ανάπτυξή τους, θα μπορούσαμε να αποτρέψουμε την πλειονότητα αυτών των περιπτώσεων».«Γνωρίζαμε ότι η ασπιρίνη και άλλα ΜΣΑΦ έχουν μια προστατευτική επίδραση, και ότι μια σειρά άλλων συμπληρωμάτων διατροφής έχουν επίσης μελετηθεί για την αποτελεσματικότητά τους στην πρόληψη του καρκίνου », λέει ο Dr. Murad. “Αυτό που δεν ξέραμε είναι πως συγκρίνονται μεταξύ τους.»
Η ομάδα πραγματοποίησε μια μετα-ανάλυση (μέθοδος στατιστικής έρευνας που περιλαμβάνει το συνδυασμό δεδομένων από πολλαπλές μελέτες για τη δημιουργία μίας ενιαίας ενοποιημένης παρατήρησης) των κλινικών δεδομένων από 15 τυχαιοποιημένες μελέτες, επανεξετάζοντας στοιχεία από 12.234 ασθενείς. Αυτές οι μελέτες περιελάμβαναν χαμηλής και υψηλής δόσης θεραπεία ασπιρίνης, ασβέστιο, βιταμίνη D και φυλλικό οξύ, και τη σύγκρισή τους κατά μόνας ή σε διάφορους συνδυασμούς.
Ο Δρ Murad και οι συνεργάτες του έδειξαν ότι τα ΜΣΑΦ είναι καλύτερα από όλα τις άλλες θεραπείες για την πρόληψη της υποτροπής αδενωματωδών πολυπόδων εντός τριών έως πέντε ετών μετά την αρχική αφαίρεση πολύποδα. Η ασπιρίνη είχε σχεδόν τόσο καλά αποτελέσματα, με πολύ λιγότερο πρόσθετο κίνδυνο. «Είναι σημαντικό οι ασθενείς και οι ιατροί να κάνουν μια συζήτηση σχετικά με τους διάφορους κινδύνους και τα οφέλη οποιουδήποτε φαρμάκου ή άλλης θεραπείας», λέει ο Dr. Murad.