Στο Πανεπιστήμιο της Χώρας των Βάσκων (UPV / EHU) ερευνητές έχουν αναπτύξει ειδικές επιστρώσεις για οδοντικά εμφυτεύματα. Αυτές παρέχουν τη δυνατότητα να εξασφαλιστεί η επιτυχής εμφύτευσή τους. Η εργασία του δημοσιεύεται στο Journal of Non-Crystalline Solids.
Οι λοιμώξεις της στοματικής κοιλότητας σήμερα θεωρείται ως ο κύριος λόγος για τον οποίο τα οδοντικά εμφυτεύματα αποτυγχάνουν. Ερευνητές στο UPV / EHU κατόρθωσαν να αναπτύξουν επικαλύψεις ικανές να παρεμποδίζουν το δυναμικό της βακτηριακής λοίμωξης. Επιπρόσθετα αν προκύψει βακτηριακή λοίμωξη, οι επικαλύψεις αυτές την εξαλείφουν ενώ παράλληλα παρέχουν στα εμφυτεύματα ιδιότητες οστικής ενσωμάτωσης, με άλλα λόγια διευκολύνουν την αγκύρωσή τους στο οστούν της γνάθου.
«Η αναζήτηση για επιφάνειες ικανές να αποτρέψουν την βακτηριακή προσκόλληση και τον βακτηριακό αποικισμό στην περιοχή γύρω από το εμφύτευμα είναι ένα θέμα αδιαμφισβήτητα ενδιαφέρον, που επιβεβαιώνεται από το μεγάλο αριθμό των δημοσιεύσεων που έχουν αναπτυχθεί στον τομέα αυτό», εξήγησε η Beatriz Palla, ερευνήτρια της ομάδας βιοϋλικών του Τμήματος Πολυμερών Επιστήμης και Τεχνολογίας του UPV / EHU. Το γεγονός είναι ότι «περίπου το 10% των εμφυτευμάτων θα πρέπει να αφαιρεθεί λόγω προβλημάτων οστεοενσωμάτωσης ή λόγω εμφάνισης λοιμώξεων”, πρόσθεσε. «Όταν πρόκειται για το σχεδιασμό στρατηγικών για την καταπολέμηση αυτών των προβλημάτων, πρέπει να έχουμε κατά νου την πρόκληση που θέτει η διαμόρφωση της επιφάνειας των εμφυτευμάτων τιτανίου με αντιβακτηριακές ιδιότητες, και την ίδια στιγμή, την αντίσταση στα αντιβιοτικά που είναι ικανή να αναπτυχθεί από βακτηριακά στελέχη.»
Αυτή ήταν η πρόκληση που η ομάδα του UPV / EHU, η οποία εδώ και καιρό είναι προσανατολισμένη προς την ανάπτυξη υλικών για οδοντικά εμφυτεύματα, ήταν πρόθυμη να αντιμετωπίσει. «Είχαμε ήδη επιχρίσματα που διευκολύνουν την δημιουργία οστού γύρω από το εμφύτευμα και διευκολύνουν έτσι την αγκύρωση στο οστό. Σε μια προσπάθεια να πάμε ένα βήμα παραπέρα, εξετάσαμε πώς να μετατρέψουμε αυτές τις επιστρώσεις σε βακτηριοκτόνες», δήλωσε η ερευνήτρια.
Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για αυτό ήταν σύνθεση sol-gel. Η σύνθεση sol-gel βασίζεται στην παρασκευή ενός πρόδρομου διαλύματος (sol) που όταν αφεθεί μόνο του για λίγο μετατρέπεται σε gel που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επικάλυψη της επιφάνειας του κοχλία του τιτανίου, και μετά θερμική επεξεργασία σε υψηλή θερμοκρασία σε κλίβανο καταλήγει τελικά να προσκολλάται στη βίδα του εμφυτεύματος. «Χρησιμοποιήσαμε πυρίτιο, επειδή σε πολλές μελέτες η ένωση αυτή έχει αποδειχθεί ότι είναι οστεοεπαγωγική, έτσι ώστε να διευκολύνει έναν από τους στόχους που θέλαμε να πετύχουμε. Και προσθέσαμε διάφορους αντιβακτηριακούς παράγοντες». Μία από τις επιστρώσεις που αναπτύχθηκαν για το σκοπό αυτό «έχει σχεδιαστεί για να χρησιμοποιείται επί τόπου, χωρίς να χρειάζεται να εξάγεται το εμφύτευμα από τον ασθενή. Αυτό το νέο υλικό είναι στη διαδικασία της κατοχύρωσης με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας» τόνισε η ερευνήτρια.