Υψηλό IQ στην παιδική ηλικία συνδέεται με διπολική διαταραχή στη μετέπειτα ενήλικη ζωή τους, υποστηρίζει νέα μελέτη. Το υψηλό επίπεδο IQ κατά την παιδική ηλικία συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο διπολικής διαταραχής, που εμφανίζεται αργότερα στη ζωή του ατόμου, σύμφωνα με νέα έρευνα. Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, στη Σκοτία, μέτρησε το IQ μιας μεγάλης ομάδας ανθρώπων ηλικίας 8 ετών, οι οποίοι στη συνέχεια εξετάστηκαν για μανιακά χαρακτηριστικά στην ηλικία των 22 και 23 ετών.
Η εξέταση των ερευνητών περιελάμβανε ερωτήσεις από μια ειδική λίστα ελέγχου που χρησιμοποιείται συχνά για τη διάγνωση της διπολικής διαταραχής στους ανθρώπους. Τα υποψήφια μέλη της ομάδας που εξετάστηκαν στο πείραμα απάντησαν στις ερωτήσεις και βάσει αυτών δημιουργήθηκε μια βαθμολογία από τους ερευνητές, για να δουν πόσα μανιακά χαρακτηριστικά είχαν βιώσει στο παρελθόν.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μεταξύ αυτών που εξετάστηκαν, τα άτομα εκείνα που σκόραραν στο υψηλότερο 10% των μανιακών χαρακτηριστικών στην παιδική τους ηλικία είχαν επίσης ένα IQ το οποίο έφτανε 10 μονάδες υψηλότερα από εκείνους που η βαθμολογία τους ήταν στο χαμηλότερο 10% των μανιακών χαρακτηριστικών. Ο επικεφαλής της μελέτης Daniel Smith, δήλωσε ότι «υπάρχει κάτι σχετικά με τη γενετική βάση της διαταραχής που την κάνει να είναι συμφέρουσα. Μια πιθανότητα είναι ότι οι σοβαρές διαταραχές της διάθεσης – όπως η διπολική διαταραχή – είναι το τίμημα το οποίο οι άνθρωποι έπρεπε να πληρώσουν για να αποκτήσουν πιο προσαρμοστικά γνωρίσματα, όπως είναι η νοημοσύνη, η δημιουργικότητα και η λεκτική ικανότητα.»
Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι πιο πιθανό να πάσχουν από ψυχικές ασθένειες, όπως η διπολική διαταραχή ή η σχιζοφρένεια. Η διαταραχή της διάθεσης επηρεάζει 1 στα 100 άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο, και χαρακτηρίζεται από περιόδους μανίας που ακολουθούνται από περιόδους κατάθλιψης. Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει επεισόδια ψύχωσης. Η μελέτη του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, στη Σκοτία, εξέτασε 1.881 ανθρώπους, και η μελέτη δημοσιεύτηκε στο British Journal of Psychiatry.