Της Νικολέτας Ντάμπου
Βρήκαν πως τα τυφλά παιδιά μαθαίνουν να μιλούν. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, στη Βαλτιμόρη, ανακάλυψαν πως τα τυφλά παιδιά θα μπορούσαν να επαναπροσδιορίσουν το οπτικό κέντρο του εγκεφάλου τους για να προωθήσουν την εκμάθηση της ομιλία τους.
Τα ευρήματα τονίζουν ότι η «πλαστικότητα» (η ευκολία να επαναπροσδιοριστεί η λειτουργία) του εγκεφάλου επιτρέπει στα παιδιά, που είναι εκ γενετής τυφλά, να εκμεταλλευτούν τις αισθητικές εμπειρίες. Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να βοηθήσει σε μελλοντικές θεραπείες. Η νέα μελέτη παρουσιάζει ότι μέρη του εγκεφάλου, που κάποτε πίστευαν οι επιστήμονες ότι είναι κυρίως υπεύθυνα στην επεξεργασία της όρασης, μπορούν να επαναπρογραμματιστούν από τα τυφλά παιδιά, από την ηλικία των πέντε ετών, για την επεξεργασία της ομιλίας.
Η μελέτη θα μπορούσε να βοηθήσει στην κατανόηση από τους νευρολόγους της λειτουργίας της «πλαστικότητας» του εγκεφάλου, ή πώς ο εγκέφαλος προσαρμόζεται στην εμπειρία. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, στη Βαλτιμόρη, χρησιμοποίησαν μαγνητική τομογραφία (fMRI σαρωτές) για να μελετήσουν την εγκεφαλική δραστηριότητα σε εκ γενετής τυφλά παιδιά και σε παιδιά που έβλεπαν, διαβάζοντας τους ιστορίες και παίζοντάς τους μουσική. Όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν αγγλόφωνα και κλήθηκαν να παίξουν το παιχνίδι «τι ακολουθεί μετά», ενόσω οι ερευνητές τους έπαιζαν ηχογραφημένες ιστορίες και κομμάτια ενόργανης μουσικής.
Τα παιδιά άκουσαν είτε ένα μουσικό clip 20 δευτερολέπτων, είτε μια ιστορία σε μια άγνωστη γλώσσα, ή μια ιστορία στα αγγλικά. Τα παιδιά κλήθηκαν να πουν ,αν ένα clip 3 δευτερολέπτων που τους έπαιξαν μετά, ήταν η σωστή συνέχεια της ιστορίας ή της μουσικής που είχαν ακούσει. Η μαγνητική έδειξε ότι οι λοβοί του εγκεφάλου, που κάποτε πίστευαν ότι είναι κυρίως αφιερωμένοι στην επεξεργασία της όρασης, χρησιμοποιούνται από τα τυφλά παιδιά για να επεξεργάζονται τη γλώσσα. Τα ευρήματα αναδεικνύουν τόσο την προσαρμοστικότητα του εγκεφάλου κατά την παιδική ηλικία, όσο και τη σοβαρή επίδραση από την εμπειρία.
Η Marina Bedny, μια από τους ερευνητές της μελέτης και καθηγήτρια στο τμήμα της ψυχολογίας και της επιστήμης του εγκεφάλου του Johns Hopkins, σημειώνει ότι «αυτό που νομίζω ότι είναι συναρπαστικό σε αυτήν την έρευνα με τα παιδιά – και έχουμε κάνει παρόμοια πράγματα με τους ενήλικες – είναι ότι η λειτουργία του οπτικού φλοιού είναι τόσο διαφορετική από αυτή του μέρους του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τη γλώσσα. Η γλώσσα είναι η αφηρημένη λειτουργία που είναι αποκλειστικά ανθρώπινο χαρακτηριστικό, σε αντίθεση με την όραση την οποία μοιραζόμαστε με τα περισσότερα θηλαστικά, και δείχνει πόσο εξαιρετικά ευέλικτος είναι ο εγκέφαλος μας.»