Νευρολογία

Συσχέτιση διάσεισης και νόσου Αλτσχάιμερ

healthweb.gr | Ειδήσεις όπως είναι.
Νέα έρευνα διαπίστωσε ότι οι διασείσεις επιταχύνουν την ατροφία του εγκεφάλου και τη νοητική έκπτωση που σχετίζονται με νόσο Αλτσχάιμερ, στα άτομα που βρίσκονται σε γενετικό κίνδυνο για την πάθηση. Τα ευρήματα, τα οποία δημοσιεύονται στο περιοδικό Brain, έχουν ενδιαφέρον για την ανίχνευση της επίδρασης της διάσεισης στον νευροεκφυλισμό.  Η μέτρια έως σοβαρή τραυματική βλάβη του […]

Νέα έρευνα διαπίστωσε ότι οι διασείσεις επιταχύνουν την ατροφία του εγκεφάλου και τη νοητική έκπτωση που σχετίζονται με νόσο Αλτσχάιμερ, στα άτομα που βρίσκονται σε γενετικό κίνδυνο για την πάθηση. Τα ευρήματα, τα οποία δημοσιεύονται στο περιοδικό Brain, έχουν ενδιαφέρον για την ανίχνευση της επίδρασης της διάσεισης στον νευροεκφυλισμό.

 Η μέτρια έως σοβαρή τραυματική βλάβη του εγκεφάλου είναι ένας από τους ισχυρότερους περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη νευροεκφυλιστικών νοσημάτων, όπως η όψιμη έναρξης νόσος Αλτσχάιμερ, αν και δεν είναι σαφές αν η ήπια τραυματική εγκεφαλική βλάβη ή η εγκεφαλική διάσειση αυξάνει επίσης τον κίνδυνο αυτό.

Ερευνητές από την Ιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης (BUSM) μελέτησαν 160 βετεράνους του πολέμου στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, με κάποιους να έχουν υποστεί μία ή περισσότερες διασείσεις και κάποιους που δεν είχαν υποστεί ποτέ διάσειση. Χρησιμοποιώντας απεικόνιση MRI, μετρήθηκε το πάχος του εγκεφαλικού φλοιού τους σε επτά περιοχές, που είναι οι πρώτες που δείχνουν ατροφία στη νόσο Αλτσχάιμερ, καθώς και σε επτά περιοχές ελέγχου.

 «Βρήκαμε ότι το να έχει υποστεί ένα άτομο μια διάσειση σχετίστηκε με χαμηλότερο πάχος του φλοιού σε περιοχές του εγκεφάλου που είναι οι πρώτες που θα επηρεαστούν στη νόσο Αλτσχάιμερ,” εξήγησε ο συγγραφέας Jasmeet Hayes, PhD, επίκουρος καθηγητής ψυχιατρικής στο BUSM και ψυχολόγος στο Εθνικό Κέντρο PTSD, Βοστώνη. «Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι όταν συνδυάζεται με γενετικούς παράγοντες, η διάσειση μπορεί να σχετίζεται με επιταχυνόμενη απώλεια πάχους του φλοιού και έκπτωση της μνήμης σε τομείς σχετιζόμενους με τη νόσο Αλτσχάιμερ.»

 Αξιοσημείωτο ήταν ότι αυτές οι ανωμαλίες του εγκεφάλου βρέθηκαν σε μια σχετικά νεαρή ηλικιακά ομάδα, με μέση ηλικία 32 ετών. «Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ενθαρρυντικά για την ανίχνευση της επιρροής της διάσεισης σε νευροεκφυλισμό νωρίς στη ζωή ενός ατόμου. Έτσι είναι σημαντικό να τεκμηριώνεται η εμφάνιση της διάσεισης και τα επακόλουθα συμπτώματά της, δεδομένου ότι όταν συνδυάζεται με παράγοντες όπως η γενετική, η διάσειση μπορεί να έχει μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες για την υγεία », είπε ο Hayes.

 Οι ερευνητές ελπίζουν ότι άλλοι μπορούν να αξιοποιήσει τα ευρήματα αυτά για να βρουν τους ακριβείς μηχανισμούς που σχετίζονται με τη διάσειση και που επιταχύνουν την εμφάνιση νευροεκφυλιστικών νοσημάτων όπως η νόσος Αλτσχάιμερ, η χρόνιας τραυματική εγκεφαλοπάθεια , η νόσος Πάρκινσον και άλλες. «Θεραπείες μπορεί μια μέρα να αναπτυχθούν στοχεύοντας αυτούς τους μηχανισμούς και καθυστερώντας την εμφάνιση της νευροεκφυλιστικης παθολογίας», πρόσθεσε.