Μελέτη στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ διαπίστωσε ότι ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας με άριστες αναμνήσεις έχουν πιο αποτελεσματικές συνδέσεις μεταξύ συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου. Αυτό το εύρημα μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της άνοιας και της γνωστικής εξασθένησης.
Αν και οι ερευνητές γνωρίζουν ότι η ιστορικά επιδείνωση της μνήμης αποτελεί αναπόφευκτο μέρος της διαδικασίας γήρανσης, μια μικρή ομάδα ηλικιωμένων ενηλίκων (οι «υπερφυσιολογικοί») είναι σε θέση να διατηρήσουν τις μνημονικές τους πολύ καλύτερα από ό, τι οι συνομήλικοί τους. Η FengVankeeLin, PhD, επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ, ηγείται μιας νέας προσέγγισης στη μελέτη της νόσου Alzheimer, διερευνώντας τι μπορεί να μάθουμε από αυτά τα άτομα.
Σε μια μελέτη σχετικά με το θέμα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Cortex, ένα διεθνές περιοδικό αφιερωμένο στη μελέτη της νόησης και της σχέσης μεταξύ του νευρικού συστήματος και των διανοητικών διαδικασιών, η Lin και η ομάδα της διερεύνησαν τις διαφορές στη λειτουργία του εγκεφάλου ανάμεσα σε τρεις ομάδες ηλικιωμένων: υπερφυσιολογικούς, οι οποίοι ορίσθηκαν ως έχοντες υψηλότερη από το μέσο βαθμολογία μνήμης για την ηλικία τους, ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας διαγνωσθεντες με ήπια γνωστική εξασθένιση και με υψηλό κίνδυνο για την ανάπτυξη νόσου Alzheimer, και μια υγιή ομάδα ελέγχου. Η μελέτη είναι η πρώτη που συγκρίνει την εγκεφαλική λειτουργία των υπερφυσιολογικών σε σύγκριση με εκείνους που είναι σε κίνδυνο για ανάπτυξη νόσου Alzheimer. Συγκεκριμένα, η Lin και οι συνεργάτες της μέτρησαν την λειτουργική συνδεσιμότητα, τη σύνδεση μεταξύ διαχωρισμένων δομών του εγκεφάλου μεταξύ του φλοιού της έλικας του προσαγωγίου και άλλων περιοχών. Η λειτουργική συνδεσιμότητα μετράται παρατηρώντας ποια τμήματα του εγκεφάλου ενεργοποιούνται ταυτόχρονα ή σε γρήγορη διαδοχή σε απόκριση σε ένα ερέθισμα.
«Ο φλοιός της έλικας του προσαγωγίου λειτουργεί ως « κόμβος» και λαμβάνει στοιχεία από πολλές περιοχές του εγκεφάλου. Η λειτουργία του συχνά επιδεινώνεται από νωρίς στη διαδικασία της γήρανσης και στην ανάπτυξη της νόσου Alzheimer, γι’ αυτό θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη μείωση της μνήμης», δήλωσε η Lin. «Είναι μια ευάλωτη περιοχή που δεν έχει διερευνηθεί με αυτόν τον τρόπο πριν.» Η Lin διαπίστωσε ότι τα άτομα που είχαν ισχυρότερη ή πιο αποτελεσματική λειτουργική συνδεσιμότητα μεταξύ του φλοιού του προσαγωγίου και ορισμένων περιοχών του εγκεφάλου είχαν καλύτερη μνήμη σε σύγκριση με εκείνους που είχαν ασθενέστερες ή λιγότερο αποτελεσματικές σχέσεις μεταξύ των ίδιων περιοχών. Οι υπερφυσιολογικοί είχαν επίσης χαμηλότερα επίπεδα αμυλοειδούς (πρωτεϊνών οι οποίες σχετίζονται με τη νόσο Alzheimer). «Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι ο φλοιός του προσαγωγίου θα μπορούσε να είναι ένας βιώσιμος στόχος για παρεμβάσεις που στοχεύουν στην πρόληψη της εξασθένισης της μνήμης ή την ενίσχυση της χωρητικότητας» δήλωσε η Lin.