Μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 11.000 ασθενείς έδειξε ότι η θέση της κεφαλής μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο δεν έχει καμία διαφορά σε ότι αφορά την αποκατάσταση. Η έρευνα με επικεφαλής ερευνητές από το The George Institute for Global Health έθεσε ως στόχο να εκτιμήσει κατά πόσον η θέση της κεφαλής επί κλίνης σε άτομα μετά από την πιο κοινή μορφή εγκεφαλικού επεισοδίου, (οξύ ισχαιμικό) μείωσε τα ποσοστά θανάτου ή αναπηρίας.
Ορισμένες μελέτες είχαν δείξει ότι η επίπεδη θέση θα μπορούσε να βελτιώσει την αποκατάσταση μέσω της αύξησης της ροής του αίματος στις κύριες αρτηρίες προς τον εγκέφαλο, αλλά υπήρχαν φόβοι ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο αυξανόταν επίσης ο κίνδυνος πνευμονίας. Τα αποτελέσματα αυτής της διεθνούς μελέτης δημοσιεύονται στο περιοδικό New England Journal of Medicine. Η μελέτη δεν βρήκε ότι η θέση της κεφαλής των ασθενών επηρεάζει τα αποτελέσματα.
Ο επικεφαλής ερευνητής καθηγητής Craig Anderson του The George Institute, δήλωσε: «πολλοί ειδικοί στο εγκεφαλικό επεισόδιο πιστεύουν ότι ο τρόπος που το σώμα τοποθετείται μετά το εγκεφαλικό επηρεάζει την αποκατάσταση των ασθενών τους, όμως, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει αποδεικτικό στοιχείο για υποστηρίζει κάτι τέτοιο.
Γνωρίζουμε ότι οι πρώτες 24 ώρες φροντίδας μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο είναι ζωτικής σημασίας για την αποκατάσταση , γι ‘αυτό ήταν ζωτικής σημασίας να μάθουμε εάν η καθιστή ή η ύπτια θέση επί κλίνης θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι η θέση της κεφαλής δεν έχει περισσότερη σημασία από την καλή νοσηλευτική φροντίδα. Δεν βοηθά στην αποκατάσταση, στη θνητότητα ή στο πώς αισθάνεται ο ασθενής. Ωστόσο, βρήκαμε επίσης δεν υπήρχαν σημαντικές επιπτώσεις εάν κάποιος ήταν καθιστός ή ύπτιος επί κλίνης.»
Η μελέτη είναι η μεγαλύτερη σχετική τυχαιοποιημένη μελέτη που έγινε ποτέ για τη νοσηλευτική φροντίδα και πραγματοποιήθηκε σε 114 νοσοκομεία σε εννέα χώρες (Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστραλία, Κίνα, Ταϊβάν, Ινδία, Σρι Λάνκα, Χιλή, Βραζιλία και Κολομβία). Η πλειονότητα των ασθενών που έλαβαν μέρος στη μελέτη είχαν ήπιας έως μέτριας βαρύτητας εγκεφαλικά επεισόδια, και ήταν κατά μέσο όρο ηλικίας 68 ετών.
Οι ασθενείς είτε παρέμειναν ξαπλωμένοι σε ύπτια θέση με το πρόσωπό τους προς τα πάνω ή με το κεφάλι τους ανασηκωμένο κατά τουλάχιστον 30 μοίρες κατά τη διάρκεια των πρώτων 24 ωρών μετά την εισαγωγή στο νοσοκομείο λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου. Στη συνέχεια αξιολογήθηκαν 90 ημέρες αργότερα. Ο καθηγητής Anderson είπε ότι τα αποτελέσματα ήταν πολύ καθησυχαστικά ειδικότερα για τις φτωχές χώρες, όπου συχνά οι κλίνες νοσηλείας δεν έχουν κινητά μέρη.