Η ημικρανία δεν αποτελεί νόσο που πλήττει μόνο του ενήλικες, αφού μπορεί να μπορεί να προκαλέσει σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής των παιδιών.
Σύμφωνα με μελέτες, μπορεί να προσβάλει μέχρι και το 5% των παιδιών, και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να εμφανισθεί από την ηλικία των τριών ετών. Η ημικρανία είναι τύπος έντονης και υποτροπιάζουσας κεφαλαλγίας, η οποία μπορεί να προκαλέσει σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής των παιδιών.
Η δυσκολία στην διάγνωση της παιδικής ημικρανίας, έγκειται στο γεγονός πως δύσκολα τα μικρά παιδιά μπορούν να δώσουν μια ικανοποιητική περιγραφή της κεφαλαλγίας και οι γονείς συχνά περιγράφουν ότι το παιδί τους ξαφνικά πιάνει το κεφάλι του και λέει ότι “ζαλίζεται” ή ότι “νυστάζει” ενώ είναι κάτωχρο, χωρίς διάθεση να παίξει.
Συχνά το παιδί έχει ναυτία και μπορεί να κάνει εμετό, ενώ παραπονείται ότι το ενοχλούν οι δυνατοί ήχοι, τα φώτα, η κίνηση και οι έντονες μυρωδιές. Ο ύπνος συνήθως λύνει την κρίση η οποία έχει τις πιο πολλές φορές διάρκεια λίγων ωρών.
Τύποι ημικρανίας
- Κλασσική ημικρανία. Χαρακτηρίζεται από την αύρα η οποία προηγείται έως και 30 λεπτά της κεφαλαλγίας.
- Κοινή ημικρανία. Αποτελεί τον πιο συνηθισμένο τύπο και χαρακτηρίζεται από την απουσία αύρας.
- Επιπλεγμένη ημικρανία. Είναι σχετικά σπάνια και χαρακτηρίζεται από νευρολογικές επιπλοκές, όπως είναι κινητικά ελλείμματα, προβλήματα ισορροπίας, ομιλίας, μουδιάσματα κ.α., τα οποία διαρκούν συνήθως λίγες ώρες.
- Κοιλιακή ημικρανία. Χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζον κοιλιακό άλγος χωρίς κεφαλαλγία, εμετό ή συμπτώματα από τους οφθαλμούς.
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση της ημικρανίας επικεντρώνεται σε τρεις άξονες παρέμβασης:
- Στην τροποποίηση παραγόντων οι οποίοι δρουν εκλυτικά στις κρίσεις ημικρανίας.
- Στη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής για την άμεση αντιμετώπιση της κρίσης.
- Στη χορήγηση προφυλακτικής φαρμακευτικής αγωγής για να μειωθεί η συχνότητα και η βαρύτητα των κρίσεων.