Νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Brain, ανέδειξε τους πιθανούς λόγους για τους οποίους πολλοί ασθενείς με σοβαρή επιληψία συνεχίζουν ακόμα να βιώνουν επιληπτικές κρίσεις, ακόμη και μετά την επέμβαση. Η επιληψία συνεχίζει να είναι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και είναι η πιο συχνή σοβαρή νευρολογική διαταραχή. Ιατρικώς, η δυσεπίλυτη επιληψία του κροταφικού λοβού (TLE) παραμένει η πιο συχνή νευροχειρουργικά αντιμετωπιζόμενη επιληπτική διαταραχή.
Πολλοί άνθρωποι με αυτή τη διάγνωση υποβάλλονται σε μια εκτομή του κροταφικού λοβού, για να απομακρυνθεί η επιληπτική εστία. Δυστυχώς, περίπου ένας στους δύο ασθενείς με TLE δεν θα καταστεί εντελώς ελεύθερος κρίσεων μετά από επέμβαση στον κροταφικό λοβό, και ο λόγος που παραμένουν μετεγχειρητικές επιληπτικές κρίσεις δεν έχει επιλυθεί. Η κατανόηση των λόγων για τους οποίους τόσοι πολλοί ασθενείς συνεχίζουν να παρουσιάζουν μετεγχειρητικές επιληπτικές κρίσεις, και ο εντοπισμός αξιόπιστων βιοδεικτών για την πρόβλεψη του ποιος θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει κρίσεις, είναι ζωτικής σημασίας για την σχετική κλινική και επιστημονική έρευνα.
Ερευνητές από το Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, με επικεφαλής τον Δρ Simon Keller και σε συνεργασία με το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βόννης (Γερμανία), το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας (ΗΠΑ) και το Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου, πραγματοποίησαν μια μελέτη με ολοκληρωμένη απεικόνιση τανυστή διάχυσης (DTI) σε ασθενείς με TLE που εξετάσθηκαν με μαγνητική τομογραφία προεγχειρητικά & μετεγχειρητικά και αξιολογήθηκαν για την μετεγχειρητική έκβαση των κρίσεων. Η DTI είναι μια τεχνική νευροαπεικόνισης μαγνητικής τομογραφίας, η οποία παρέχει γνώσεις σχετικά με τη σύνδεση του δικτύου του εγκεφάλου. Τα αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων επέτρεψαν στους ερευνητές να εξετάσουν τα ιστικά χαρακτηριστικά κατά μήκος του κροταφικού λοβού των δεσμίδων λευκής ουσίας του (η λευκή ουσία αποτελείται κυρίως από άξονες νευρικών κυττάρων, τα οποία σχηματίζουν τις συνδέσεις μεταξύ των διαφόρων ζωνών φαιάς ουσίας του εγκεφάλου).
Οι ερευνητές προσδιόρισαν προεγχειρητικά ανωμαλίες δύο οδών λευκής ουσίας του κροταφικού λοβού – που δεν περιλαμβάνονται στην τυποποιημένη χειρουργική του κροταφικού λοβού – σε ασθενείς οι οποίοι είχαν μετεγχειρητικές επιληπτικές κρίσεις, αλλά όχι σε ασθενείς χωρίς κρίσεις μετά από χειρουργική επέμβαση, με ευαισθησία 84% και ειδικότητα 89%. Ο DrSimonKeller, είπε: «Υπάρχουν λιγοστές πληροφορίες για την πρόβλεψη του μετεγχειρητικού αποτελέσματος και αυτή η μελέτη είναι η πρώτη που διερευνά τα χαρακτηριστικά του ιστού του κροταφικού λοβού σε σχέση με τη μελλοντική εμφάνιση κρίσεων”.