Το να κάνει κανείς μαθήματα μουσικής αυξάνει συνδέσεις των περιοχών του εγκεφάλου στα παιδιά και μπορεί να είναι χρήσιμη στη θεραπεία του αυτισμού και της διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), σύμφωνα με μια μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ακτινολογικής Εταιρείας Βορείου Αμερικής (RSNA). «Είναι γνωστό ότι η μουσική διδασκαλία ωφελεί τα παιδιά με αυτές τις διαταραχές,” δήλωσε ο Pilar Dies-Suarez, MD, επικεφαλής ακτινολόγος στο Νοσοκομείο Infantil de México Federico Gómez στην Πόλη του Μεξικού, «αλλά αυτή η μελέτη μας έχει προσφέρει μια καλύτερη κατανόηση του πώς ακριβώς συμβαίνουν αλλαγές στον εγκέφαλο καθώς και νέες συνδέσεις».
Οι ερευνητές μελέτησαν 23 υγιή παιδιά ηλικίας μεταξύ πέντε και έξι ετών. Όλα τα παιδιά ήταν δεξιόχειρα και δεν είχαν κανένα ιστορικό αισθητηριακής, αντιληπτικής ή νευρολογικής διαταραχής. Κανένα από τα παιδιά δεν είχε λάβει κάποιο είδος καλλιτεχνικής εκπαίδευσης στο παρελθόν. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη υποβλήθηκαν προ και μετά τη μουσική κατάρτισή τους σε αξιολόγηση με τανυστή διάχυσης απεικόνισης (DTI) του εγκεφάλου. Η DTI είναι μια προηγμένη τεχνική μαγνητικής τομογραφίας, η οποία προσδιορίζει μικροδομικές αλλαγές στη λευκή ουσία του εγκεφάλου.
«Βιώνοντας τη μουσική σε μικρή ηλικία μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη ανάπτυξη του εγκεφάλου, βελτιστοποιώντας τη δημιουργία και την καθιέρωση νευρωνικών δικτύων, και τονώνοντας τις υφιστάμενες οδούς του εγκεφάλου», δήλωσε ο Δρ Dies-Suarez. Η λευκή ουσία του εγκεφάλου αποτελείται από τα εκατομμύρια των νευρικών ινών που ονομάζεται άξονες που δρουν σαν καλώδια επικοινωνίας που συνδέουν διάφορες περιοχές του εγκεφάλου. Η DTI παράγει μια μέτρηση, που ονομάζεται κλασματική ανισοτροπία (FA), της κίνησης των εξωκυττάριων μορίων του νερού κατά μήκος των αξόνων. Σε υγιή λευκή ουσία, η κατεύθυνση των εξωκυττάριων μορίων του νερού είναι αρκετά ομοιόμορφη και με υψηλή τιμή FA. Όταν η κίνηση του νερού είναι πιο τυχαία, η FA μειώνεται, γεγονός που υποδηλώνει διαταραχές.
Κατά τη διάρκεια της ζωής, η ωρίμαση των οδών του εγκεφάλου και των συνδέσεων μεταξύ των κινητικών, ακουστικών και άλλων περιοχών επιτρέπουν την ανάπτυξη πολλών γνωστικών ικανοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των μουσικών δεξιοτήτων. Προηγούμενες μελέτες είχαν συνδέσει το φάσμα του αυτισμού και ADHD με μειώσεις σε όγκο, σε συνδέσεις νευρικών ινών και με FA στο μετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου. Αυτό υποδηλώνει ότι η χαμηλή συνδετικότητα στο μετωπιαίο φλοιό, μια περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται σε πολύπλοκες γνωστικές διεργασίες, είναι ένας βιοδείκτης αυτών των διαταραχών. Μετά την ολοκλήρωση εννέα μηνών μουσικής διδασκαλίας κρουστών τα αποτελέσματα έδειξαν αύξηση της FA και το μήκος των ινών των νευραξόνων σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, κυρίως στο μετωπιαίο λοβό. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη δημιουργία στοχευμένων στρατηγικών για παρέμβαση στη θεραπευτική αγωγή διαταραχών όπως ο αυτισμός και ADHD.