Διατροφή

Η κετογονική δίαιτα μειώνει τη συχνότητα των ημικρανιών και την κόπωση

Η κετογονική δίαιτα μειώνει τη συχνότητα των ημικρανιών και την κόπωση
Ο αντίκτυπος της ημικρανίας υπερβαίνει τα ίδια τα επεισόδια, επηρεάζοντας την παραγωγικότητα της εργασίας, τις κοινωνικές δραστηριότητες και την ποιότητα ζωής.

Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nutrients διερεύνησε τη σχέση μεταξύ της κετογονικής δίαιτας και συμπτωμάτων ημικρανίας. Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα έδειξαν ότι η κετογονική διατροφή έχει σχέση με μειώσεις στη συχνότητα και την ένταση των ημικρανιών.

Ανέφεραν επίσης ότι ένιωθαν λιγότερη κόπωση από ό,τι πριν υιοθετήσουν τη δίαιτα. Οι χρόνιοι και συχνά ασθενείς γνωρίζουν ότι οι ημικρανίες μπορεί να τους αφοπλίσουν. Επηρεάζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα και μπορεί να περιλαμβάνουν αρκετά αυτόνομα, νευρολογικά και γαστρεντερικά συμπτώματα.

Οι πονοκέφαλοι ημικρανίας σχετίζονται με πολλά προβλήματα:

  • ναυτία,
  • έμετο,
  • θολή όραση,
  • συμφόρηση,
  • διάρροια,
  • και κοιλιακές κράμπες.

 

Η διάγνωση της ημικρανίας συμπίπτει με κόπωση, κατάθλιψη και εξασθένηση της συγκέντρωσης ως αποτέλεσμα της κατάστασής τους. Ο αντίκτυπος της ημικρανίας υπερβαίνει τα ίδια τα επεισόδια, επηρεάζοντας την παραγωγικότητα της εργασίας, τις κοινωνικές δραστηριότητες και την ποιότητα ζωής.

Ημικρανίες και τροποποίηση της διατροφής

Οι τροποποιήσεις της διατροφής έχουν μελετηθεί ως πιθανή θεραπεία για τις ημικρανίες. Οι θεραπείες κετογονικής δίαιτας ξεκίνησαν για τη θεραπεία της παιδικής επιληψίας. Περιλαμβάνουν τη μείωση της κατανάλωσης υδατανθράκων και τον περιορισμό της κατανάλωσης πρωτεϊνών. Οι θερμιδικές απαιτήσεις διατηρούνται μέσω της κατανάλωσης λιπιδίων.

Αυτά τα πρωτόκολλα στοχεύουν να προκαλέσουν παραγωγή κετόνης στο σώμα, αυξάνοντας την αναλογία ATP/ADP του εγκεφάλου. Προηγούμενες μελέτες διαπίστωσαν ότι τα πρωτόκολλα KD θα μπορούσαν να θεραπεύσουν αποτελεσματικά τις ημικρανίες, αλλά δεν διερευνήθηκε εάν μπορούσαν να μειώσουν την κόπωση.

Σχετικά με τη μελέτη

Μια ομάδα Ιταλών ερευνητών προσέφερε θεραπείες KD ως πρόληψη για ημικρανίες. Συγκέντρωσαν 76 άτομα που είχαν κλινικά διαγνωστεί με χρόνιες ή υψηλής συχνότητας επεισοδιακές ημικρανίες. Αυτοί οι ασθενείς ήθελαν να εξερευνήσουν εναλλακτικές θεραπείες ημικρανίας σε σχέση με τις συμβατικές θεραπείες. Υποβλήθηκαν σε θεραπεία με πρωτόκολλα κετογονικής μεταξύ Ιανουαρίου 2020 και Δεκεμβρίου 2022 σε μια διατροφική κλινική εξωτερικών ασθενών στο Udine της Ιταλίας.

Όλοι ήταν άνω των 18 ετών με δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μικρότερο από 18 kg/m2. Οι ερευνητές συμπεριέλαβαν άτομα που δεν ήταν έγκυες ή θήλαζαν, δεν έπασχαν από πνευματικές αναπηρίες και δεν είχαν προηγουμένως υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Οι συμμετέχοντες δεν είχαν καμία φυσική ή ψυχική κατάσταση εκτός από αγχώδη διαταραχή ή μείζονα καταθλιπτική διαταραχή. Όλοι οι συμμετέχοντες είχαν συντάξει ημερολόγια τριών μηνών για τον πονοκέφαλο πριν ξεκινήσουν τη θεραπεία ΚΔ. Αυτά χρησιμοποιήθηκαν ως αναδρομική πηγή δεδομένων.

Στην αρχή της μελέτης, οι ερευνητές υπολόγισαν τις βαθμολογίες με βάση ερωτηματολόγια που αναφέρθηκαν μόνοι τους για την Κλίμακα Σοβαρότητας Κόπωσης (FSS), το Ερωτηματολόγιο Αναπηρίας Ημικρανίας (MIDAS) και το Τεστ Επιπτώσεων Κεφαλαλγίας (HIT-6) από όλους τους συμμετέχοντες. Μια βαθμολογία πάνω από 4 στην κλίμακα FSS σήμαινε ότι ο συμμετέχων ήταν παθολογικά κουρασμένος.

Ο πρωταρχικός στόχος της έρευνας ήταν να συγκριθούν τα επίπεδα κόπωσης πριν και μετά από τρεις μήνες μετά από ένα σχήμα ΚΔ. Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης την επίδραση της δίαιτας στη συχνότητα και την ένταση της ημικρανίας, καθώς και στην αναπηρία και την ποιότητα ζωής που σχετίζεται με την ημικρανία. Τέλος, υπολόγισαν συσχετίσεις μεταξύ της μείωσης της κόπωσης και της μείωσης της συχνότητας, της έντασης, του ΔΜΣ και άλλων παραγόντων.

Ευρήματα

Όσοι συμμετείχαν ήταν, κατά μέσο όρο, 46 ετών και η πλειοψηφία (>80%) ήταν γυναίκες. Περίπου το 60% έπασχαν από χρόνια ημικρανία, ενώ οι υπόλοιποι είχαν επεισοδιακές ημικρανίες υψηλής συχνότητας. Κατά μέσο όρο, είχαν την πάθηση για λίγο περισσότερα από 22 χρόνια. 21 άτομα ακολούθησαν τη θεραπεία 2:1 KD, 41 υποβλήθηκαν στη θεραπεία LGID και σε 14 συνταγογραφήθηκε η θεραπεία VLCKD.

Στην αρχή της θεραπείας, το 66% ανέφερε ότι είχε παθολογική κόπωση, η οποία υποδεικνύεται από βαθμολογία FSS >4. Ωστόσο, τρεις μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας, οι μέσες βαθμολογίες κόπωσης μειώθηκαν σημαντικά. Η συνολική βαθμολογία κόπωσης μειώθηκε από 4,9 σε 3,9 και και οι τρεις δίαιτες έδειξαν θετική επίδραση στην κόπωση. Οι δίαιτες μείωσαν επίσης τη συχνότητα των ημερών ημικρανίας ανά μήνα από 18 σε 8 ημέρες και την ένταση των κρίσεων από 8,1 σε 5,3.