Για τους νεαρούς άνδρες, οι αλλαγές στο μεταβολικό σύνδρομο (MetS) σχετίζονται με αλλοιωμένο κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 23 Νοεμβρίου στο Arthritis & Rheumatology.
Ουρική αρθρίτιδα
Ο Yeonghee Eun, M.D., Ph.D., από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Sungkyunkwan στη Σεούλ, Κορέα, και οι συνεργάτες του εξέτασαν τις συσχετίσεις μεταξύ αλλαγών MetS και περιστατικού ουρικής αρθρίτιδας σε μια ομάδα ανδρών ηλικίας 20 έως 39 ετών που συμμετείχαν σε σειριακούς ελέγχους υγείας.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι 18.473 από τα 1.293.166 άτομα διαγνώστηκαν με ουρική αρθρίτιδα (ποσοστό επίπτωσης, 3,36/1.000 άτομο-έτη). Σε σύγκριση με τα άτομα που δεν είχαν MetS (χωρίς MetS σε τρεις εξετάσεις υγείας), τα άτομα με χρόνια MetS (MetS και στις τρεις εξετάσεις υγείας) είχαν σχεδόν τετραπλάσιο κίνδυνο για περιστατική ουρική αρθρίτιδα (προσαρμοσμένη αναλογία κινδύνου [aHR], 3,82). Η ανάπτυξη MetS συσχετίστηκε με υπερδιπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας (aHR, 2,31). Αντίθετα, ο κίνδυνος για περιστατική ουρική αρθρίτιδα μειώθηκε σχεδόν στο μισό με την ανάρρωση από MetS (aHR, 0,52). Η μεγαλύτερη συσχέτιση με τον αλλοιωμένο κίνδυνο για ουρική αρθρίτιδα παρατηρήθηκε για τα συστατικά MetS των αλλαγών στα αυξημένα τριγλυκερίδια (ανάπτυξη: aHR, 1,74· ανάκτηση: aHR, 0,56) και την κοιλιακή παχυσαρκία (ανάπτυξη: aHR, 1,94· ανάκτηση: aHR, 0,69). Τα άτομα στα 20 τους έναντι των 30 και τα άτομα που ήταν λιποβαρή ή κανονικό βάρος είχαν πιο έντονες συσχετίσεις.
«Αυτή είναι η πρώτη μεγάλης κλίμακας μελέτη για τη διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ των δυναμικών αλλαγών στο MetS και του κινδύνου ουρικής αρθρίτιδας», δήλωσε ένας από τους συγγραφείς σε δήλωση. «Η πρόληψη και η ανάρρωση από το MetS μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας σε νεαρούς ενήλικες».