Το Μπότοξ (Botox), είναι μία ανώδυνη, μη χειρουργική θεραπεία που χρησιμοποιείται στην αισθητική Ιατρική, η οποία εφαρμόζεται τοπικά, ελαττώνοντας την ένταση συσπάσεων συγκεκριμένων μυών του προσώπου, προκαλώντας τους “χαλάρωση” και αποτρέποντας έτσι στην εμφάνιση ρυτίδων.
Πρόκειται για μια θεραπεία – ρουτίνα, η οποία διαρκεί περίπου 10 – 20 λεπτά, τα αποτελέσματα της οποίας γίνονται ορατά ήδη από την 3η μέρα εφαρμογής, ενώ ολοκληρώνονται κατά την 15η ημέρα. Η θεραπεία γίνεται αποκλειστικά από εξειδικευμένο γιατρό με σημαντικές γνώσεις ανατομίας και πολυετή εμπειρία, ο οποίος αρχικά μελετάει το «μυϊκό» σύστημα της εκάστοτε περιοχής, συζητώντας με τον ενδιαφερόμενο τα προσδοκόμενα αποτελέσματα που μπορεί να περιμένει και αποφασίζοντας στην πορεία ένα εξατομικευμένο σχέδιο εφαρμογής, έτσι ώστε να δημιουργήσει ένα (όσο το δυνατόν) φυσικό αποτέλεσμα, με τη μεγαλύτερη δυνατή «φυσική έκφραση». Τα αποτελέσματα του μπότοξ διαρκούν ανάλογα από 3 έως 6 μήνες και αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από τον “μυϊκό τύπο” που ανήκει ο ασθενής. Εάν τα αποτελέσματα δεν είναι ιδεατά κατά τον πρώτο μήνα, πιθανόν να χρειαστεί ένα top – up.
Το τελικό αποτέλεσμα ωστόσο, είναι κάτι που θα πρέπει να είναι πάντα στα πλαίσια της επιθυμητής «αναβάθμισης» της εικόνας σας και σε καμία περίπτωση να μην «υπερβάλει», στην προσπάθειά σας να νιώσετε νεότερη. Σε αυτές τις αποφάσεις συμβάλλουν ιδιαίτερα: η σωστή επιλογή του χειρούργου, η σωστές αναλογίες μεταξύ του άνω και κάτω μέρους του προσώπου, η ισορροπημένη δοσολογία του Μπότοξ, η πιθανή εφαρμογή συνδυαστικών μεθόδων (Dysport/ Laser/ Fillers με Υαλουρονικό Οξύ/ χημικό peeling – μικροδερμοαπόξεση – μεσοθεραπεία, κ.α..), παράγοντες οι οποίοι συμβάλλουν στο να σας χαρίσουν ένα ισορροπημένο αποτέλεσμα, αποτρέποντας την χαρακτηριστική αντιαισθητική “παγωμένη” έκφραση Mefisto.
Το Μπότοξ δεν χρησιμοποιείται ωστόσο μόνο στην αισθητική Ιατρική. Ήταν ανέκαθεν «εργαλείο» της Ιατρικής για θεραπευτικούς αρχικά λόγους, καθώς ανακαλύφθηκε τυχαία από τον Alan Scott το 1972, όταν στην προσπάθειά του να θεραπεύσει το Στραβισμό, είδε ότι, εγχύνοντας Αλλαντική τοξίνη Τύπου Α, (με τη βοήθεια μιας λεπτεπίλεπτης ένεσης), κατευθείαν στους μύες γύρω από την περιοχή των ματιών οι οποίοι εμφάνιζαν υπερβολική σύσπαση, μπορούσε έτσι να τους χαλαρώσει και κατά συνέπεια να θεραπεύσει τον Στραβισμό. Το κλωστηρίδιο της αλλαντίασης, είναι ένα Gram θετικό αναερόβιο βακτηρίδιο, το οποίο στη συνέχεια παράγει την Αλλαντική τοξίνη Τύπου Α που χρησιμοποίησε ο Scott, το γνωστό σήμερα και ως Μπότοξ.
Έχει κυρίως χρησιμοποιηθεί σε ασθενείς που πάσχουν από υπερίδρωση (υπερβολική έκκριση ιδρώτα), υπερτροφία του μασητήρα, ακράτεια ούρων, χρόνιες Ημικρανίες και σε κάποιες περιπτώσεις δυστονίας.
Στην αισθητική Ιατρική, το Μπότοξ εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά στις αρχές του 1990 και έκτοτε αποτελεί το πιο δημοφιλές και πλέον αποτελεσματικό μέτρο για την καταπολέμηση των ρυτίδων στο πρόσωπο αλλά και στη γενικότερη ανανέωση της περιοχής του προσώπου, πιο συγκεκριμένα: στην περιοχή του σφιγκτήρα του οφθαλμικού μυ, (ο οποίος βρίσκεται μπροστά και πίσω από τον οφθαλμό), καθώς επίσης και στους κατασπαστήρες μύες (που βρίσκονται στο κάτω βλέφαρο), εξαλείφοντας με αυτό τον τρόπο :
• ρυτίδες στην εξωτερική γωνία του ματιού (περιοχή του «ποδιού της χήνας»)
• ρυτίδες στο μεσόφρυο (την περιοχή ανάμεσα στα φρύδια)
• λεπτές γραμμές στο μέτωπο
• κάθετες ρυτίδες στο στόμα και κυρίως στο άνω χείλος («ρυτίδες του καπνιστή»)
Αντίθετα με κάποιες άλλες θεωρίες, η θεραπεία Μπότοξ δεν εξαρτάται από την ηλικία, αλλά από την ποιότητα του δέρματος και τη διάπλαση των μυών του προσώπου (μυϊκός τύπος) του εκάστοτε ασθενούς. Η προληπτική αυτή θεραπεία αντιγήρανσης, συστήνεται πριν καν το σχηματισμό των πρώτων ρυτίδων έκφρασης και είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για τη διατήρηση μιας νεανικής εμφάνισης. Ωστόσο, αντενδείκνυται αυστηρά, κατά την περίοδο της Εγκυμοσύνης και του Θηλασμού ή σε περιπτώσεις νευρομυϊκών παθήσεων, όπως π.χ. είναι η μυασθένεια.
Οι ρυτίδες
Ένα από τα πρώτα σημάδια της γήρανσης είναι οι λεπτές γραμμές «έκφρασης» κάτω από τα μάγουλα καθώς και στο «πόδι της χήνας», οι οποίες γίνονται πιο έντονες κάθε φορά που χαμογελάμε. Οι κύριες αιτίες που προκαλούν τις ρυτίδες έκφρασης είναι: το κάπνισμα, η ηλικία, η κακή διατροφή, τα γονίδια, οι έντονες κλιματικές αλλαγές, παράγοντες οι οποίοι προκαλούν απώλεια της ελαστικότητάς της επιδερμίδας. Όσο πιο «λεπτό» είναι ένα δέρμα σε αυτές τις περιοχές, τόσο πιο σύντομα είναι πιθανό να εμφανίσει ρυτίδες, αφού οι μυς που βρίσκονται κάτω από αυτό συσπώνται πιο έντονα κατά τη διάρκεια των εκφράσεων.
Υπάρχουν τρεις τύποι ρυτίδων: οι δυναμικές, οι στατικές και οι ρυτίδες των πτυχών. Πιο συγκεκριμένα:
Οι δυναμικές ρυτίδες, εμφανίζονται όταν εκφραζόμαστε χαμογελώντας, όταν συνοφρυωνόμαστε ή όταν κλείνουμε ελαφρά τα μάτια στην περίπτωση μυωπίας, κάτι το οποίο βοηθάει στο να δούμε λίγο καλύτερα. Οι πιο συχνές περιοχές για την εμφάνιση των δυναμικών ρυτίδων βρίσκονται μεταξύ των φρυδιών, κατά μήκος του μετώπου και κοντά στην εξωτερική γωνία των ματιών στο λεγόμενο «πόδι της χήνας».
Οι στατικές ρυτίδες οφείλονται στην απώλεια της ελαστικότητας του δέρματος και προκαλούνται από την ηλιακή βλάβη, το κάπνισμα, τα γονίδια, την ελλιπή διατροφή ή από τις παρατεταμένες, επαναλαμβανόμενες δυναμικές εκφράσεις που προκαλούν τις ρυτίδες. Αυτές οι ρυτίδες (γι’ αυτό και ονομάζονται στατικές) είναι ορατές ακόμα και όταν οι μύες κάτω από το δέρμα δεν συσπώνται.
Τέλος, οι ρυτίδες των πτυχών, οφείλονται συχνά στη χαλάρωση των υποκείμενων δομών του προσώπου, με αποτέλεσμα την πρόκληση των βαθιών αυλάκων μεταξύ της μύτης και του στόματος, οι οποίες είναι γνωστές ως ρινοχειλικές αύλακες.
Οι 3 διαφορετικοί Μυϊκοί Τύποι
Ανάλογα με την περιοχή του προσώπου, υπάρχει ένας κυρίαρχος μυϊκός τύπος. Υπάρχουν 3 διαφορετικοί τύποι της μυϊκής συμπεριφοράς. Ο κινητικός, ο Υπερκινητικός και ο Ατονικός (ή Υποτονικός, ή Υποκινητικός) μυϊκός τύπος. Συχνά ο ασθενής μπορεί να έχει ταυτόχονα στο πρόσωπό του, υπερκινητικούς μύες στην μία περιοχή ενώ υποκινητικούς σε μία άλλη. Σε κάποιους μύες επιδιώκουμε την υποκινητικότητα και σε άλλους την διατήρηση μειωμένου τόνου. Πιο συγκεκριμένα:
Ο κινητικός τύπος
Σε αυτό τον τύπο, έχουμε απόλυτο συγχρονισμό συναισθημάτων και μιμητικών εκφράσεων. Τα αποτελέσματα μπορεί να διαρκέσουν από 7 έως 9 μήνες, ενώ η εφαρμογή γίνεται μία φορά το χρόνο.
Ο Υπερκινητικός τύπος
Σε αυτό τον τύπο δεν υπάρχει συγχρονισμός μεταξύ των μυϊκών συσπάσεων και της έκφρασης συναισθημάτων. Το αποτέλεσμα μπορεί να διαρκέσει από 4 έως 6 μήνες ανάλογα την περίπτωση του ασθενούς. Είναι ο πλέον συχνός τύπος. Οι εφαρμογές γίνονται 2 ή 3 φορές το χρόνο.
Ο Ατονικός (ή Υποτονικός, ή Υποκινητικός) τύπος
Αυτός ο τύπος είναι ο πλέον προβληματικός, καθώς το αποτέλεσμα συνήθως είναι απογοητευτικό, οι ρυτίδες δεν εξαφανίζονται τελείως, η μυϊκή σύσπαση μπλοκάρεται μόνο για 1 ή 2 μήνες, και τα αποτελέσματα διαρκούν λιγότερο από όλους τους άλλους τύπους. Χρειάζονται από 4 έως 5 εφαρμογές κάθε χρόνο. Ο στόχος είναι, σταδιακά να μετατραπεί ο τύπος του μυ αρχικά σε υπερκινητικό και εν συνεχεία σε κινητικό.
Τέλος, η θεραπεία του Μπότοξ μπορεί να γίνει προληπτικά, για όλους όσους απλά θέλουν να δείχνουν πιο ανανεωμένοι και πιο ξεκούραστοι!