Της Νικολέτας Ντάμπου
Ένα τεστ ανιχνεύει σχεδόν κάθε ιό που μολύνει τους ανθρώπους και τα ζώα, σύμφωνα με μια νέα έρευνα στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Σαιντ Λούις, στην Ουάσινγκτον, όπου αναπτύχθηκε η τεχνολογία.
Πολλές χιλιάδες ιοί είναι γνωστό ότι προκαλούν ασθένειες στους ανθρώπους και τα ζώα, και μια διάγνωση μπορεί να είναι χρονοβόρα, καθώς απαιτούνται διαφορετικές δοκιμές. Αυτό συμβαίνει επειδή οι τρέχουσες δοκιμές δεν είναι αρκετά ευαίσθητες για να ανιχνεύσουν τα χαμηλά επίπεδα του ιικού σφάλματος ή περιορίζονται στην ανίχνευση ιών, για τους οποίους υπάρχουν υπόνοιες ότι είναι υπεύθυνοι για την ασθένεια του ασθενούς.
“Με το νέο αυτό τεστ, δεν χρειάζεται να ξέρετε τι ψάχνετε,» δήλωσε ο κύριος συντάκτης της μελέτης, Gregory Storch, MD, και η Ruth L. Siteman Καθηγήτρια Παιδιατρικής. “Καθώς μπορεί να ανιχνεύσει αποτελεσματικά τους ιούς που υπάρχουν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Πιστεύουμε ότι ο έλεγχος θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμος σε περιπτώσεις όπου η διάγνωση είναι δύσκολη με τις τυποποιημένες δοκιμές ή σε περιπτώσεις στις οποίες η αιτία της εκδήλωσης της νόσου είναι άγνωστη “.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Genome Research και δείχνουν ότι σε δείγματα ασθενών η νέα δοκιμή – που ονομάζεται ViroCap – μπορεί να εντοπίσει ιούς που δεν βρέθηκαν με τις τυποποιημένες δοκιμές βάση γονιδιώματος. Το νέο τεστ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση κρουσμάτων θανατηφόρων ιών, όπως ο ιός Έμπολα, Marburg και το σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο (SARS), καθώς και πιο συνήθεις ιούς, συμπεριλαμβανομένων του ροταϊού και του νοροϊός, που προκαλούν σοβαρές γαστρεντερικές λοιμώξεις.
Οι αλληλουχίες δοκιμής και ανίχνευσης των ιών σε δείγματα ασθενών είναι εξίσου ευαίσθητες με χρυσό πρότυπο, την αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης (PCR), δοκιμασίες, οι οποίες χρησιμοποιούνται ευρέως σε κλινικά εργαστήρια. Ωστόσο, ακόμη και οι πιο επεκτατικοί προσδιορισμοί PCR μπορούν να κάνουν διαλογή μόνο για μέχρι 20 παρόμοιους ιούς ταυτόχρονα.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον ανέπτυξαν τη τεχνολογία και την παρέδωσαν στη διάθεση του κοινού, για τους επιστήμονες και κλινικούς ιατρούς σε όλο τον κόσμο, προς όφελος των ασθενών και της έρευνας.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τη νέα δοκιμή σε δύο σειρές βιολογικών δειγμάτων – για παράδειγμα, από το αίμα, τα κόπρανα και τις ρινικές εκκρίσεις – από τους ασθενείς στο Νοσοκομείο Παίδων του St. Louis. Στην πρώτη, τυπική δοκιμή που επικαλείται η ακολουθία του γονιδιώματος είχε εντοπίσει ιούς σε 10 από τους 14 ασθενείς. Η πρότυπη δοκιμή απέτυχε να ανιχνεύσει κοινούς, καθημερινούς ιούς:, όπως τη γρίπη τύπου Β, μία αιτία της εποχικής γρίπης, το parechovirus, έναν ήπιο ιό που προκαλεί, γαστρεντερικά και αναπνευστικά προβλήματα, τον ιό του έρπη και τον ιό της ανεμευλογιάς-ζωστήρα, η οποία προκαλεί την ανεμευλογιά.
Σε μια δεύτερη ομάδα παιδιών με ανεξήγητους πυρετούς, οι τυποποιημένες δοκιμές είχαν εντοπιστεί 11 ιοί στα οκτώ παιδιά που αξιολογήθηκαν. Αλλά η νέα δοκιμή βρήκε άλλα επτά, συμπεριλαμβανομένου του ιού του αναπνευστικού τον ανθρώπινο αδενοϊό τύπου Β 3Α, ο οποίος είναι συνήθως είναι αβλαβής, αλλά μπορεί να προκαλέσει σοβαρές λοιμώξεις σε ορισμένους ασθενείς.
Συνολικά, ο αριθμός των ιών που εντοπίστηκαν στις δύο ομάδες ασθενών έφτασαν τους 32 από τους 21, μια αύξηση δηλαδή, κατά 52 τοις εκατό.
«Το τεστ είναι τόσο ευαίσθητο ώστε να ανιχνεύει επίσης παραλλαγμένα στελέχη των ιών που συνδέονται στενά με γενετικά αίτια », δήλωσαν οι επιστήμονες».
Επιπλέον, η εξέταση περιλαμβάνει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τη γενετική διάφορα των στελεχών των ιών καθώς, οι υπότυποι μπορεί να προσδιοριστούν εύκολα. Για παράδειγμα, η μελέτη έδειξε ότι ενώ τυποποιημένες δοκιμές που προσδιορίζονται ως έναν ιό της γρίπης Α, η οποία προκαλεί την εποχική γρίπη, η νέα δοκιμή έδειξε ότι ο ιός ήταν ένας ιδιαίτερα σκληρός υπότυπος που ονομάζεται Η3Ν2.
Οι ερευνητές σχεδιάζουν να διεξάγουν πρόσθετη έρευνα για την επικύρωση της ακρίβειας του τεστ, ενώ θα χρειαστούν αρκετά χρόνια πριν να είναι κλινικά διαθέσιμη.
Επίσης, μπορεί να είναι δυνατόν να τροποποιηθεί η δοκιμή, έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση παθογόνων, εκτός από τους ιούς, συμπεριλαμβανομένων των βακτηριδίων, των μυκήτων και άλλων μικροβίων, καθώς και γονίδια που θα υποδεικνύουν γιατί το παθογόνο είναι ανθεκτικό στη θεραπεία με αντιβιοτικά ή άλλα φάρμακα.