Οι ερευνητές έχουν βρει αποδείξεις ότι ένα φυσικό εκχύλισμα φρούτου είναι ικανό να διαλύει οξαλικούς κρυστάλλους ασβεστίου, το πιο κοινό συστατικό στις ανθρώπινες πέτρες στα νεφρά. Αυτό το εύρημα θα μπορούσε να οδηγήσει στο πρώτο προτέρημα, για τη θεραπεία των λίθων οξαλικού ασβεστίου, εδώ και 30 χρόνια.
Ο JeffreyRimer, αναπληρωτής καθηγητής της χημικής μηχανικής στο πανεπιστήμιο του Χιούστον, ήταν επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, που δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού ofNature. Το έργο προσφέρει την πρώτη απόδειξη, ότι η υδροξυκιτρική ένωση (HCA) είναι ένας αποτελεσματικός αναστολέας της αύξησης των κρυστάλλων οξαλικού ασβεστίου, που υπό ορισμένες συνθήκες, είναι πραγματικά σε θέση να διαλύσουν αυτούς τους κρυστάλλους. Οι ερευνητές εξηγούν επίσης πώς λειτουργεί. «Τα ευρήματα είναι το αποτέλεσμα ενός συνδυασμού πειραματικών μελετών, υπολογιστικών μελετών και μελετών σε ανθρώπους», είπε ο Rimer.
Οι πέτρες στα νεφρά είναι μικρά, σκληρά κοιτάσματα ορυκτών που σχηματίζονται στο εσωτερικό των νεφρών, και επηρεάζουν έως και 12% των ανδρών και 7% των γυναικών. Η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο διαβήτης και η παχυσαρκία μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης. Η προληπτική θεραπεία δεν έχει αλλάξει πολύ, κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών. Οι γιατροί λένε στους ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο να αναπτύξουν πέτρες, να πίνουν άφθονο νερό και να αποφεύγουν τροφές πλούσιες σε οξαλικά, όπως οι μπάμιες, το σπανάκι και τα αμύγδαλα. Συχνά συστήνουν την λήψη κιτρικού κάλιου, ένα συμπλήρωμα που μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη κρυστάλλων, αλλά μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να ανεχθούν τις παρενέργειες του.
Το έργο αναπτύχθηκε από την προεργασία που έγινε, από τον συνεργάτη JohnAsplin, ένα νεφρολόγο στην LitholinkCorporation, ο οποίος πρότεινε την HCA ως πιθανή θεραπεία. Η HCAείναι ελπιδοφόρα, ως πιθανή θεραπεία για την πρόληψη από πέτρες στα νεφρά, γράφουν οι ερευνητές. Στην μελέτη αυτή συμμετείχαν επίσης, ο Γιάννης Μπουρμπάκης και ο μεταπτυχιακός φοιτητής του MichaelG. Taylor, από το Πανεπιστήμιο του Pittsburgh. Ο IgnacioGranjaτης LitholinkCorporationκαι ο JihaeChung, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής, που εργάζεται στο εργαστήριο του Rimer.
Οι μελέτες συμπέραναν ότι η HCAέχει μοναδικές ιδιότητες που είναι επωφελείς για την ανάπτυξη νέων θεραπειών. Η ομάδα των ερευνητών χρησιμοποίησε στη συνέχεια, μικροσκόπια ατομικής δύναμης (AFM), για να μελετήσει τις αλληλεπιδράσεις, μεταξύ των κρυστάλλων CA και HCA, υπό ρεαλιστικές συνθήκες ανάπτυξης. Σύμφωνα με τον Rimer, η τεχνική τους επέτρεψε να καταγράψουν ανάπτυξη κρυστάλλων σε πραγματικό χρόνο, με σχεδόν μοριακή ανάλυση.
Ο Chung σημειώνει, ότι οι εικόνες AFM κατέγραψαν ότι το κρύσταλλο πράγματι συρρικνώνεται όταν εκτίθεται σε συγκεκριμένες συγκεντρώσεις της HCA. Αφού επιβεβαίωσαν οι ερευνητές ότι είναι δυνατόν να διαλυθούν οι κρύσταλλοι σε υπερκορεσμένα διαλύματα, στη συνέχεια εξέτασαν του λόγους που αυτό συνέβη, για να μπορέσουν να το εξηγήσουν. Ο Μπουρμπάκης και ο Taylor εφάρμοσαν την λειτουργική θεωρία πυκνότητας, μια εξαιρετικά ακριβή υπολογιστική μέθοδο, που χρησιμοποιείται για τη μελέτη της δομής και των ιδιοτήτων των υλικών, προκειμένου να αντιληφθούν τον τρόπο που HCA και CA δεσμεύονται σε ασβέστιο και σε κρυστάλλους οξαλικού ασβεστίου. Ανακάλυψαν ότι η HCA σχηματίζει ένα ισχυρότερο δεσμό με τις κρυσταλλικές επιφάνειες, επάγοντας ένα στέλεχος, που φαινομενικά απαλλάσσεται από την απελευθέρωση του ασβεστίου και του οξαλικού, οδηγώντας σε διάλυση των κρυστάλλων.
Η HCAδοκιμάστηκε σε επτά ανθρώπους που πήραν το συμπλήρωμα για τρεις ημέρες, επιτρέποντας στους ερευνητές να προσδιορίσουν ότι η HCA αποβάλλεται μέσω των ούρων. Τέλος, η Rimer δήλωσε: «Η έρευνα καθιέρωσε το έδαφος για να σχεδιαστεί ένα αποτελεσματικό φάρμακο, υπάρχουν όμως πολλά ακόμη ερωτήματα. Όπως η μακροπρόθεσμη ασφάλεια, η δοσολογία και πρόσθετες δοκιμές σε ανθρώπους. Τα συμπεράσματα μας ωστόσο, είναι πολύ ελπιδοφόρα».