Ιάπωνες επιστήμονες υποστηρίζουν ότι έχουν αναπτύξει ένα εξαιρετικά λεπτό ηλεκτρονικό «δέρμα» που μπορεί να μετρήσει τα επίπεδα του οξυγόνου μόλις το κολλήσουν στο σώμα ενός ανθρώπου.
Ο στόχος των ερευνητών είναι να αναπτύξουν τέτοια «δέρματα» για την παρακολούθηση των επιπέδων οξυγόνου σε όργανα κατά την διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων. Ήδη έχουν κάνει δοκιμές σε εθελοντές και βρήκαν πως το ηλεκτρονικό «δέρμα» κάνει σταθερές μετρήσεις της συγκέντρωσης του οξυγόνου στο αίμα.
Η συσκευή περιέχει μικρο-ηλεκτρονικά εξαρτήματα που ανάβουν με κόκκινο, μπλε και πράσινο στην επιφάνεια του σώματος. Οι επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο εργάζονται για να βρουν τρόπους ώστε να εμφανίζονται αριθμοί και γράμματα πάνω στο δέρμα με σκοπό την παρακολούθηση της υγείας.
«Η συσκευή μετρά διακριτικά την συγκέντρωση του οξυγόνου του αίματος όταν απλώνεται σε ένα δάχτυλο» δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Tomoyuki Yokota που παρουσίασε τα ευρήματά του στο έντυπο Science Advances.
«Εύκαμπτοι οργανικοί οπτικοί αισθητήρες μπορεί να είναι πλαστικοποιημένοι και να τοποθετούνται στα όργανα του ανθρώπου για την παρακολούθηση του επιπέδου οξυγόνου στο αίμα κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά την επέμβαση», πρόσθεσε.
Πρόσφατα, κάποιοι άλλοι Ιάπωνες ερευνητές από το Κέντρο Αναπτυξιακής Βιολογίας Ρίκεν και το Πανεπιστήμιο Επιστημών του Τόκιο, δημιούργησαν στο εργαστήριο δέρμα με όλη σχεδόν την πολυπλοκότητά του, το οποίο μεταμόσχευσαν με επιτυχία σε ποντίκια. Στο δέρμα υπάρχουν θυλάκια από όπου βγαίνουν τρίχες, καθώς επίσης ιδρωτοποιοί και σμηματογόνοι αδένες, καθιστώντας το έτσι το πιο εξελιγμένο εργαστηριακό δέρμα που έχει αναπτυχθεί μέχρι σήμερα.
Η πρώτη ύλη για το δέρμα ήταν κύτταρα από τα ούλα των τρωκτικών, τα οποία -με τις κατάλληλες χημικές ουσίες- μετατράπηκαν σε πολυδύναμα βλαστικού τύπου κύτταρα. Τα τελευταία, με τη σειρά τους, αναπρογραμματίσθηκαν έτσι ώστε να δημιουργήσουν όλα τα στρώματα και τις δομές του φυσικού δέρματος. Τελικά, το δέρμα, αφού μεταμοσχεύθηκε στα πειραματόζωα, δημιούργησε μόνο του τις κατάλληλες συνδέσεις με τα νεύρα και τις μυικές ίνες.
Όπως είπαν, στόχος τους είναι να καλλιεργήσουν στο εργαστήριο ένα πλήρως λειτουργικό δέρμα από κύτταρα ασθενών που έχουν πέσει θύματα εγκαυμάτων, ώστε να μεταμοσχευθεί σε αυτούς. Κάτι τέτοιο θα είναι σαφώς ανώτερο σε σχέση με τις σημερινές τεχνικές μεταμόσχευσης δέρματος. Ακόμη, στο μέλλον τέτοια δέρματα εργαστηρίου θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν -αντί για πειραματόζωα- από εταιρείες φαρμάκων και καλλυντικών για τον έλεγχο νέων προϊόντων.