Μια ομάδα ερευνητών στην Ιαπωνία γνωστοποίησε πως μεταμόσχευσε με επιτυχία ιστό που προέρχεται από ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα σε πίθηκους που έπασχαν από μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια δίνοντας ελπίδες για θεραπεία μορφών τύφλωσης.
Στην εργασία τους που δημοσιεύθηκε στα πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, η ομάδα εξηγεί πως η τεχνική της μπορεί μια μέρα να βοηθήσει τη θεραπεία ορισμένων μορφών τύφλωσης σε ανθρώπους.
Η μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι μια ασθένεια του ματιού, όπου ο αμφιβληστροειδής εκφυλίζεται, με αποτέλεσμα την απώλεια της όρασης. Λόγω της πολυπλοκότητας του αμφιβληστροειδούς είναι πολύ δύσκολο να θεραπευτεί σε σχέση με ασθένειες-λοιμώξεις που επηρεάζουν άλλα μέρη του ματιού. Επίσης, η μεταμόσχευση αμφιβληστροειδούς από δότη, έχει περιορισμένη επιτυχία.
Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, οι ερευνητές προσπάθησαν να μάθουν περισσότερα σχετικά με το αν θα ήταν δυνατόν να αναπτυχθεί νέος αμφιβληστροειδής με την χρήση ανθρώπινων εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων.
Η έρευνά τους είχε δύο σημαντικούς στόχους. Αρχικά να διαπιστωθεί εάν ήταν δυνατόν να αυξηθούν τα στρώματα φωτοϋποδοχέων από ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα και εν συνεχεία να δουν αν αυτά τα στρώματα θα λειτουργούσαν φυσιολογικά με τους νευρώνες που υπάρχουν ήδη στο πίσω μέρος του ματιού, καθώς αυτό αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την αποκατάσταση της όρασης.
Η ομάδα αναφέρει ότι ήταν σε θέση να αυξηθούν τα επίπεδα των φωτοϋποδοχέων και έτσι προχώρησαν στην επίτευξη του επόμενου στόχου. Για να το κάνουν αυτό έπρεπε πρώτα να αναπτύξουν μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια σε δύο πιθήκους που θα χρησιμοποιούσαν ως πειραματόζωα.
Αφού το έκαναν μεταμόσχευσαν ιστό του αμφιβληστροειδούς μέσω εμβολιασμού και παρακολούθησαν αν το μόσχευμα που αναπτύχθηκε είχε «επαφή» με τους νευρώνες. Στις περισσότερες των περιπτώσεων η μεταμόσχευση πέτυχε, επιβεβαιώνοντας πως η διαδικασία μπορεί να θεραπεύσει στο μέλλον την μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια σε ανθρώπους.
Απομένει να εξελιχθεί το εμβόλιο για να ξεκινήσουν οι κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, αφού πρώτα ελεγχθεί η ασφάλειά του, πράγμα που σημαίνει σε γενικές γραμμές, ότι δεν θα αναπτύξει καρκινικούς όγκους. Μετά από αυτό, οι δοκιμές σε πρωτεύοντα θηλαστικά θα γίνει για να προσδιοριστεί αν η διαδικασία πράγματι μπορεί να οδηγήσει σε αποκατάσταση της όρασης.