Ελλείψεις σε ασθενοφόρα και προσωπικό παρουσιάζει το ΕΚΑΒ με αποτέλεσμα πολλοί τομείς του κέντρου να παραμένουν κλειστοί κι ως εκ τούτου η λειτουργία και η αποτελεσματικότητά του να τίθεται υπό αμφισβήτηση.
Ο σκοπός του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας είναι ο συντονισμός σε έκτακτες περιπτώσεις άμεσης βοήθειας της παροχής οργανωμένων υπηρεσιών επείγουσας προνοσοκομειακής ιατρικής φροντίδας στους πολίτες, καθώς κι η ασφαλής μεταφορά τους σε μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας.
Το κέντρο για την ισόρροπη εξυπηρέτηση όλων των περιοχών της χώρας έχει χωροθετήσει με αποφάσεις του Δ.Σ. «Τομείς» σε καίρια σημεία με ξεχωριστά πεδία ευθύνης για το καθένα. Μ’ αυτόν τον τρόπο (δύναμη ασθενοφόρων και συντονισμός της από τα Τηλεφωνικά-Ασυρματικά κέντρα) επιτυγχάνεται η άμεση δυνατή πρόσβαση στα σημεία του συμβάντος. Απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη του σκοπού αυτού είναι η επάρκεια σε διασώστες κι ασθενοφόρα οχήματα, πράγμα το οποίο δεν υφίσταται σήμερα σε πολλές περιοχές της χώρας λόγω ελλιπούς στελέχωσης η οποία είναι διαχρονική.
Αλλά κι όπου η λειτουργία του ΕΚΑΒ πλησίαζε τα διεθνή πρότυπα (Καρδίτσα-Τρίκαλα-Λάρισα-Ηράκλειο) η διοίκηση προχώρησε χωρίς κανένα επιχειρησιακό σχεδιασμό σε ίδρυση νέων Βάσεων-Τομέων, αντί να στελεχώσει τα υπάρχοντα κενά. Ο διεθνής σχεδιασμός είναι 1 ασθενοφόρο ανά 25.000-30.000 κατοίκους. Στην Ελλάδα με την απογραφή του 2001 η αντιστοιχία ήταν 1 ασθενοφόρο ανά 40.000 κατοίκους που ήταν σχετικά κοντά στο διεθνές πρότυπο. Πλέον ο πληθυσμός έχει αυξηθεί και τα ασθενοφόρα έχουν μειωθεί.
Στην Αττική από τους 81 τομείς σήμερα, οι επτά είναι «κλειστοί». Δε στελεχώνονται γιατί απαιτείται η πρόσληψη 60 διασωστών. Πολλοί άλλοι υπολειτουργούν. Απαιτείται η πρόσληψη άλλων 60 ακόμη διασωστών. Συνολικά, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη κι η εύρυθμη λειτουργία των ασθενοφόρων στα νοσοκομεία και στα μη επείγοντα περιστατικά (διακομιδές-χρόνια περιστατικά), είναι επιβεβλημένη η πρόσληψη τουλάχιστον 120 διασωστών. Είναι επίσης αναγκαίο και ο διπλασιασμός του αριθμού των Μοτοσυκλετών Ταχείας Ανταπόκρισης λόγω της ταχείας ανταπόκρισης, σε κρίσιμα συμβάντα.
Είναι γνωστό ότι ο στόλος του κέντρου είναι σε φθίνουσα αριθμητική πορεία εξαιτίας του υψηλού μέσου όρου ηλικίας οχημάτων και διανυθέντων χιλιομέτρων και μεγάλου αριθμού βλαβών με αποτέλεσμα να επηρεάζεται αρνητικά η επιχειρησιακή του ετοιμότητα. Στην καλύτερη περίπτωση απαιτούνται τουλάχιστον δύο έτη για την παράδοση νέων ασθενοφόρων.
Με ακινητοποιημένο το 35% του στόλου τίθεται υπό αμφισβήτηση η αποτελεσματικότητα του ΕΚΑΒ. Ο προαύλιος χώρος του έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο ασθενοφόρων οχημάτων. 50 οχήματα είναι ακινητοποιημένα με σοβαρές βλάβες και τουλάχιστον άλλα 25 είναι παρκαρισμένα με βλάβες. Το προσωπικό του συνεργείου, το οποίο καταβάλει υπεράνθρωπες προσπάθειες και συντηρεί άριστα κι υποδειγματικά τα υπόλοιπα, αδυνατεί να τα επισκευάσει γιατί δεν υπάρχουν ανταλλακτικά. Ακόμη και για λάστιχα σταματάει η λειτουργία τους.
Δίνονται υποχρεωτικά ρεπό σε διασώστες γιατί δεν υπάρχουν οχήματα. Οι άσκοπες μετακινήσεις από τον έναν Τομέα στον άλλο για το 8ωρο είναι σε καθημερινή βάση. Εργαζόμενοι «χρηματοδοτούν» το ΕΚΑΒ αγοράζοντας οι ίδιοι γνήσια ανταλλακτικά για να μην «κλείσει» το ασθενοφόρο του Τομέα τους.
Η συνολική δύναμη στα επείγοντα δεν ξεπερνά τα 52-55 οχήματα (με 500.000 έως 1.000.000 χλμ το καθένα) σε καθημερινή βάση. Εδώ και πολλούς μήνες δεν υπάρχει κανένα εφεδρικό. Αν υπάρχουν περισσότεροι διασώστες στην δύναμή τους δίνονται υποχρεωτικά ρεπό!
Είναι αμφίβολο σε περίπτωση φυσικής καταστροφής ή κάποιας ιδιαίτερα επείγουσας κατάστασης αν θα μπορέσει να ανταποκριθεί ο υπάρχων στόλος. Δυστυχώς, ο τομέας της υγείας αιμορραγεί από παντού.