Ο Χάνς Λέμπερ υπηρέτησε ως γιατρός στη Μήλο την περίοδο 1943-44 σώζοντας πολλούς Έλληνες. Ο γιός του σήμερα ενισχύει το Κέντρο Υγείας του νησιού.
Τελικά ο όρκος του Ιπποκράτη σε ορισμένες περιπτώσεις υπερίσχυσε ακόμα και του όρκου στον Χίτλερ, όπως συνέβη στη Μήλο την περίοδο της Κατοχής. Ο χειρουργός Χάνς Γκεόργκ Λέμπερ, επίατρος του γερμανικού ναυτικού, κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής υπηρετούσε στη Μήλο, όπου έσωσε πολλές ζωές Ελλήνων. Πριν από λίγες ημέρες συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από τον θάνατό του και η σύζυγός του, μαζί με τον γιο που εκείνος δεν γνώρισε ποτέ, εξέδωσαν ένα βίβλίο με επιστολές του. Το βιβλίο κυκλοφορεί και στα ελληνικά και στα γερμανικά, σε επιμέλεια και σχολιασμό του δημοσιογράφου Γρηγόρη Μπελιβανάκη.
Την προσφορά του χειρουργού Χανς Λέμπερ, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στη Μήλο, όπως ζωντανεύει μέσα από τις επιστολές που έστελνε σχεδόν κάθε Κυριακή στην οικογένειά του, στη Γερμανία, θυμούνται ακόμα οι κάτοικοι του νησιού.
Ανάμεσά τους και ο Κώστας Μπαρμπαντωνάκης, πλοίαρχος μετέπειτα του Εμπορικού Ναυτικού. Όπως αφηγήθηκε πρόσφατα ο ίδιος στην DeutscheWelle, όταν ήταν 3 χρονών έπαθε γάγγραινα στο πόδι. Αντιβιοτικά εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν και οι γιατροί αποφάνθηκαν πως έπρεπε να του κόψουν το δεξί πόδι. Όταν το άκουσε η μητέρα του, δεν μπορούσε να σταματήσει το κλάμα.
Ο γιατρός Λέμπερ, που βρίσκονταν στον κήπο του σπιτιού του που συνόρευε με το τότε γερμανικό νοσοκομείο και άκουσε τη μητέρα του παιδιού που έκλαιγε, ενδιαφέρθηκε να μάθει τι συμβαίνει. Έστειλε ένα φαντάρο – διερμηνέα και όταν του εξήγησε, ζήτησε να δει το παιδί που επρόκειτο να του κόψουν το πόδι. Το εξέτασε και απόφάσισε να το αναλάβει προσωπικά. Έτσι κατάφερε και το έσωσε. Χάρις σε αυτόν σήμερα ο Κώστας Μπαρμπαντωνάκης, που είναι και ο μεγάλος χορηγός της έκδοσης του βιβλίου είναι αρτιμελής.
Μάλιστα θυμάται μεταξύ άλλων ότι ο γιατρός, ενώ είχε πάρει την ειδικότητα γενικού χειρουργού, έκανε εγχειρίσεις ακόμη και στα μάτια για καταρράκτη: «Ζήτησε πριν την εγχείριση -φαίνεται ότι ήταν η πρώτη που έκανε σε αυτόν τον τομέα- να σφάξουν μια κατσίκα και να της κόψουν το κεφάλι της, να της βγάλουν το μάτι για να δει πώς ακριβώς είναι. Με οδηγό το μάτι αυτής της κατσίκας χειρούργησε τη μητέρα ενός Έλληνα, η οποία μετά έβλεπε κανονικά.
Υπήρχε όμως κι άλλος άνθρωπος που είχε μείνει με ένα μάτι και τον λυπόταν. Και έγραψε στη τότε αρραβωνιαστικιά του και αργότερα γυναίκα του Χέλγκα να του στείλει γυάλινα μάτια από τη Γερμανία, του έστειλε 40 μάτια για να διαλέξει, γιατί η γυναίκα δεν είχε καταλάβει ακριβώς το χρώμα. Εκείνος διάλεξε το κατάλληλο και το έβαλε σε αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος τον ευγνωμονούσε. Είχε χειρουργήσει εχινόκοκκο στον πνεύμονα, που νομίζω ότι ούτε στην Αθήνα δεν χειρουργούσαν την εποχή εκείνη τέτοια περιστατικά», καταλήγει ο Κ. Μπαρμπαντωνάκης.
Το νήμα της ζωής του Γερμανού γιατρού κόπηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 1944, όταν επιστρέφοντας από επίσκεψη ασθενούς στην εξοχή, έπεσε θύμα ενέδρας Άγγλων έξω από την Πολλώνια της Μήλου. οι Μηλιοί τον έκλαψαν σαν δικό τους άνθρωπο. Λίγες μέρες αργότερα, στις 21 Δεκεμβρίου, η σύζυγός του Χέλγκα, έφερε στον κόσμο το παιδί τους, τον Χανς – Γκέοργκ τον νεώτερο.
Το 1989 μητέρα και γιος αποφάσισαν να ανοίξουν τις επιστολές και να στη συνέχεια ταξίδεψαν ως τη Μήλο όπου έγινε η συγκινητική συνάντηση με τους κατοίκους. Ακόμα πιο συγκινητική είναι η απόφαση του Χάνς Γκέοργκ του νεώτερου, να δωρίσει όλες τις εισπράξεις από τις πωλήσεις του βιβλίου στο Κέντρο Υγείας Μήλου.