Οι ανισότητες μεταξύ των φύλων στην ιατρική σταδιοδρομία – στη θέση, στην αμοιβή και στη δημοσίευση – αρχίζουν νωρίς, αλλά ακόμη και οι μικρές συστημικές αλλαγές στα προγράμματα κατάρτισης θα μπορούσαν να αρχίσουν να περιορίζουν αυτά τα κενά, λέει μια ομάδα ιατρών του Ιατρικού Σχολείου του Χάρβαρντ.
Διαπίστωσαν τη διαφορά στο νοσοκομείο σχετικά με το πόσο συχνά οι άνδρες και οι γυναίκες ασκούμενοι ιατροί αναγνωρίστηκαν από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα για επιτεύγματα όπως το να ένα δημοσιεύουν επιστημονικά άρθρα ή να λαμβάνουν ένα βραβείο. Όταν το πρόγραμμα έκανε μικρές αλλαγές για να διασφαλιστεί ότι τα επιτεύγματα δημοσιοποιήθηκαν εξίσου, τα αποτελέσματα χαιρετίστηκαν τόσο από τους άνδρες όσο και από τους ασκούμενους, γράφουν οι ερευνητές στα Annals of Internal Medicine.
“Ήξερα ότι οι συμπατριώτες μου δημοσίευσαν και δούλεψαν σημαντικό έργο και συνειδητοποιώντας την κατάσταση στο χέρι μας ώθησε να την αλλάξουμε”, δήλωσε ο συνάδελφος Dr. Lisa Rotenstein, εσωτερικός ιατρός που κατοικεί στο Brigham και το γυναικείο νοσοκομείο στη Βοστόνη.
Οι γυναίκες είναι λιγότερο πιθανό να γίνουν τακτικές καθηγήτριες και να λαμβάνουν χαμηλότερους μισθούς από τους αντίστοιχους άνδρες. Αν και οι σημερινοί εκπαιδευόμενοι και οι εκπαιδευτικοί το συνειδητοποιούν, πολλοί στο πρόγραμμα σκέψης για το μέλλον σκέφτηκαν ότι αυτές οι ανισότητες ήταν ένα λείψανο του παρελθόντος, γράφοντας ο Rotenstein και οι συνεργάτες της.
“Ταυτόχρονα, οι γυναίκες γιατροί εμφανίζονται να έχουν καλύτερα αποτελέσματα από τους άνδρες γιατρούς με ορισμένους τρόπους”, δήλωσε στην Reuters Health. “Η έμμεση προκατάληψη είναι στο παιχνίδι και αναρωτηθήακμε πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε μια καλύτερη δουλειά καθώς οι γιατροί ξεκινούν τη σταδιοδρομία τους”.
Οι συγγραφείς είχαν αρχικά παρατηρήσει ότι άτυπα μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που αποστέλλονται από τον διευθυντή του προγράμματος διαμονής σχετικά με τις πρόσφατες δημοσιεύσεις έδειξαν πιο συχνά την εργασία των κατοίκων. Οι εργασίες των γυναικών συναδέλφων επίσης δεν συζητήθηκαν τόσο ανεπίσημα στους κατοίκους.
Στο Brigham και στο γυναικείο νοσοκομείο, οι γυναίκες αποτελούν το 47% της κατηγορίας εσωτερικής ιατρικής, που είναι παρόμοια με τον εθνικό μέσο όρο, σημειώνουν οι συντάκτες, προσθέτοντας ότι πάνω από το ήμισυ της ηγεσίας του προγράμματος είναι γυναίκες. Ακόμα κι έτσι, όταν η ηγεσία για πρώτη φορά άκουσε για τις ανισότητες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ήταν σκεπτικιστές, αλλά μετά από κάποια σκέψη, συνειδητοποίησα ότι ήταν αλήθεια.
Σε απάντηση, το διοικητικό προσωπικό του προγράμματος κατοίκησης δημιούργησε κάθε μήνα στη ιατρική βιβλιογραφία και στον λαϊκό Τύπο μια συστηματική αναζήτηση δημοσιεύσεων μόνιμων κατοίκων. Επίσης, ανέπτυξαν ένα ηλεκτρονικό έντυπο που οι κάτοικοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να ενημερώσουν το γραφείο για τις δικές τους δημοσιεύσεις. Ο διευθυντής του προγράμματος έστειλε τα μηνύματα σε όλους τους κατοίκους.