Μακροχρόνια COVID: Νέα έρευνα διαπίστωσε ότι ο κίνδυνος μακροχρόνιας COVID συνδέεται στενά με την αποστέρηση σε επίπεδο περιοχής, με τις πιθανότητες μακροχρόνιας COVID να είναι 46% υψηλότερες για τα άτομα από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές, σε σύγκριση με τα άτομα στις λιγότερο υποβαθμισμένες περιοχές. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Βασιλικής Ιατρικής Εταιρείας (Journal of the Royal Society of Medicine), ανέλυσε πάνω από 200.000 ενήλικες σε ηλικία εργασίας και είναι η πρώτη που ποσοτικοποιεί τη συσχέτιση μεταξύ της μακράς COVID και της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης σε μια σειρά επαγγελματικών τομέων.
Αναλύοντας δεδομένα από την έρευνα για τις λοιμώξεις (COVID-19 Infection Survey) της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες είχαν υψηλότερο κίνδυνο μακροχρόνιου COVID, με τον κίνδυνο μακροχρόνιας COVID στις γυναίκες στις λιγότερο υποβαθμισμένες περιοχές να είναι συγκρίσιμος με εκείνον των ανδρών στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές. Τα άτομα που ζούσαν στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές και εργάζονταν στους τομείς της υγειονομικής περίθαλψης και της εκπαίδευσης είχαν τον υψηλότερο κίνδυνο μακροχρόνιας COVID σε σύγκριση με τις λιγότερο υποβαθμισμένες περιοχές. Δεν υπήρχε σημαντική συσχέτιση μεταξύ του κινδύνου μακροχρόνιας COVID και των πιο και λιγότερο υποβαθμισμένων περιοχών για τα άτομα που εργάζονταν στους τομείς της μεταποίησης και των κατασκευών. Ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Nazrul Islam, του Τμήματος Υγείας του Πληθυσμού Nuffield του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, δήλωσε: “Αν και ορισμένες επαγγελματικές ομάδες, ιδίως οι εργαζόμενοι πρώτης γραμμής και οι βασικοί εργαζόμενοι, έχουν πληγεί άνισα από την πανδημία COVID-19, οι μελέτες σχετικά με τη μακρά COVID και το επάγγελμα είναι ελάχιστες. “Τα ευρήματά μας συνάδουν με τις προ της πανδημίας έρευνες για άλλες συνθήκες υγείας, που υποδηλώνουν ότι οι εργαζόμενοι με χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική θέση έχουν χειρότερα αποτελέσματα στην υγεία και υψηλότερη πρόωρη θνησιμότητα από εκείνους με υψηλότερη κοινωνικοοικονομική θέση αλλά παρόμοιο επάγγελμα. Ωστόσο, η κοινωνικοοικονομική ανισότητα μπορεί να διαφέρει σημαντικά ανά επαγγελματική ομάδα”.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη υποδεικνύει την ανάγκη για ένα ευρύ φάσμα παρεμβάσεων δημόσιας υγείας μετά την αποκατάσταση από την COVID-19 σε πολλαπλές διασταυρούμενες κοινωνικές διαστάσεις. Οι μελλοντικές συστάσεις για την πολιτική υγείας, λένε ότι θα πρέπει να ενσωματώνουν τις πολλαπλές διαστάσεις της ανισότητας, όπως το φύλο, τη στέρηση και το επάγγελμα, όταν εξετάζεται η θεραπεία και η διαχείριση της μακροχρόνιας COVID. Ο Δρ Ισλάμ πρόσθεσε: “Οι ανισότητες που παρουσιάζονται σε αυτή τη μελέτη δείχνουν ότι μια τέτοια προσέγγιση μπορεί να παρέχει ακριβέστερο προσδιορισμό των κινδύνων και να είναι σχετική με άλλες ασθένειες και πέρα από την πανδημία”. “Τα ευρήματα αυτά θα βοηθήσουν στην ενημέρωση της πολιτικής υγείας για τον εντοπισμό των πιο ευάλωτων υποομάδων του πληθυσμού, ώστε να καταβληθούν πιο εστιασμένες προσπάθειες και να εφαρμοστεί αναλογική κατανομή των πόρων, ώστε να διευκολυνθεί η μείωση των ανισοτήτων στον τομέα της υγείας”.