Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ), Κωνσταντίνος Φρουζής, σε πρόσφατη συνέντευξή του, μιλά για την αρνητική στάση της κυβέρνησης σχετικά με τις μειωμένες δαπάνες υγείας, οι οποίες είναι κατά 2,5 δις χαμηλότερα σε σχέση με το όριο που είχε θέσει η τρόικα.
Ο κ. Φρουζής, κάνει λόγο για τις συνθήκες που επικρατούν στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθώς και για το αρνητικό κλίμα που εξακολουθεί να υφίσταται αναφορικά με την άσκηση της επιχειρηματικότητας.
«Αν δείτε τα νούμερα φαίνεται ξεκάθαρα: η δημόσια δαπάνη για την υγεία είναι στο 4,5% του ΑΕΠ της χώρας, ενός ΑΕΠ που είναι πολύ χαμηλό, ενώ η τρόικα έχει βάλει ‘ταβάνι’ το 6%, λέγοντας ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έπρεπε να υπερβεί αυτό το ποσοστό. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει 1,5% του ΑΕΠ που η κυβέρνηση – «βασιλικότερη του βασιλέως” -, δεν αξιοποιεί. Και ξέρετε, το 1,5% του ΑΕΠ δεν είναι λίγα χρήματα είναι πάνω από 2,5 δισ. ευρώ τα οποία θα μπορούσαν να καλύψουν πολύ σημαντικές ανάγκες των Ελλήνων ασθενών και πολιτών, να τους ανακουφίσουν και να τους δώσουν πρόσβαση σε σημαντικές θεραπείες, δεν αναφέρομαι μόνον στο φάρμακο αλλά γενικότερα στην υγεία. Η υποχρηματοδότηση αυτή συμπιέζει τον δημόσιο προϋπολογισμό φαρμάκου, την φαρμακευτική περίθαλψη στα 2 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία αναμφίβολα δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες του έλληνα ασθενή» δηλώνει ο κ. Φρουζής.
Σε σχέση με τα «χαράτσια» του clawback και του rebate και τις αρνητικές επιπτώσεις στις φαρμακευτικές επιχειρήσεις, ο κ. Φρουζής εξηγεί την κατάσταση:
«Σήμερα οι παραγγελίες φαρμάκων από την ελληνική πολιτεία – έχοντας την χαμηλότερη τιμή στην Ευρώπη με εκατοντάδες λάθη προς τα κάτω στις τιμές – είναι 2,6 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2014. Αυτές είναι οι παραγγελίες της Πολιτείας, η εξωνοσοκομειακή δημόσια δαπάνη – χωρίς ποσοστά συμμετοχής κλπ -, η καθαρή δημόσια δαπάνη φαρμάκων βάσει των πολιτών και των ασθενών. Αυτά μας παραγγέλνει ο ΕΟΠΥΥ. Εμείς δεν μπορούμε να μην παραδώσουμε αυτά τα φάρμακα διότι θα κληθούμε να πληρώσουμε πρόστιμα. Έρχεται λοιπόν η Πολιτεία, μας παραγγέλνει φάρμακα αξίας 2,6 δισεκατομμυρίων ευρώ και μας λέει στο τέλος: θα σας πληρώσω 2 δισεκατομμύρια ευρώ! Πρέπει εμείς να επιστρέψουμε 600 εκατ. ευρώ στα 2 δισ. Με το έτσι θέλω. Με δύο λόγια το 30% του προϋπολογισμού το επιστρέφουμε πίσω και επίσης τα όποια χρήματα πάρουμε θα τα εισπράξουμε μετά από ένα χρόνο. Και όλα αυτά ενώ υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα, γιατί δηλαδή ενώ υπάρχει πλεόνασμα να συνεχίσουμε την πολιτική των ανεξόφλητων, ληξιπρόθεσμων αγορών φαρμάκων; Το ερώτημα λοιπόν που γεννιέται είναι γιατί Πολιτεία ενώ υπολογίζεις τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη σε 2,6 δισεκατομμύρια ευρώ δεν καταθέτει προϋπολογισμό 2,6 δισεκατομμύρια ευρώ;».