ΗΠΑ: Η απόφαση για την άμβλωση αποκαλύπτει πώς οι εταιρίες ξύπνησαν εχθρικές προς τις αμερικανικές οικογένειες

Η Αμερική χρειάζεται ισχυρές εταιρείες για να ανταγωνιστεί τον 21ο αιώνα, αλλά η νίκη σε έναν ανταγωνισμό μεγάλης δύναμης με την κομμουνιστική Κίνα δεν έχει νόημα εάν εγκαταλείψουμε τα ίδια τα πράγματα που έκαναν την Αμερική σπουδαία: οικογένεια, πίστη και κοινότητα.

ΗΠΑ: Το να είσαι μαμά ή μπαμπάς είναι η πιο σημαντική δουλειά που θα έχει ποτέ κάποιος από εμάς. Οι γονείς είναι οι πρώτοι δάσκαλοι, οι πρώτες αρχές και οι πρώτοι κληρικοί. Αυτό που κάνουμε έχει άμεσο αντίκτυπο στις ζωές των παιδιών μας, αλλά και στις κοινότητές μας και τελικά στο έθνος μας. Ισχύει για όλη την καταγεγραμμένη ιστορία. «Εκπαιδεύστε ένα παιδί με τον τρόπο που πρέπει να ακολουθήσει», εκλιπαρεί η Proverbs.

Τι συμβαίνει όμως όταν η πρώτη υποχρέωση μιας μαμάς ή του μπαμπά δεν είναι πλέον προς την οικογένειά τους, αλλά προς τον εργοδότη τους; Υπήρξε μια εποχή που οι μεγαλύτερες εταιρείες του έθνους μας ήταν τόσο μέρος της Main Street όσο και της Wall Street. Θα χορηγούσαν πικνίκ εταιρειών, μικρές ομάδες πρωταθλήματος, Προσκόπους και πολλά άλλα. Αποτελούσαν μέρος του ιστού των κοινοτήτων μας.

Από πολλές απόψεις, ήταν μια μοναδική αμερικανική παράδοση. Βασιστήκαμε σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για να προσφέρουμε ουσιαστική, αξιοπρεπή εργασία. Και ιστορικά, οι στόχοι αυτών των επιχειρήσεων ήταν προσανατολισμένοι στη χρήσιμη παραγωγή.

Στις καλύτερες στιγμές μας, αυτή η θεσμική ευθυγράμμιση δημιούργησε σταθερή μαζική απασχόληση που εξασφάλισε τα θεμέλια για μια αξιοπρεπή ζωή.

Με άλλα λόγια, οι αμερικανικές εταιρείες συνήθιζαν να προωθούν το κοινό καλό.

Αυτό δεν ισχύει πλέον.

Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι εταιρικές μας ελίτ άρχισαν να θεωρούν τους εαυτούς τους ως πολίτες του κόσμου και όχι ως πατριώτες Αμερικανούς.

Το φαινόμενο κυματισμού ήταν τεράστιο και οδήγησε στην απώλεια εκατομμυρίων αμερικανικών θέσεων εργασίας.

Αν το εργατικό δυναμικό είναι φθηνότερο στο εξωτερικό, πήγαινε η λογική, τότε τα προϊόντα θα έπρεπε να φτιάχνονται εκεί. Εξάλλου, αν είμαστε όλοι πολίτες του πλανήτη, τότε οι αμερικανικές οικογένειες και κοινότητες δεν είναι πιο σημαντικές από εκείνες στο Μεξικό, την Κίνα ή το Βιετνάμ.

Η καταστροφή των αμερικανικών κοινοτήτων από τη Βαλτιμόρη και το Ντιτρόιτ μέχρι το Μάντσεστερ και το Γκρίνβιλ είναι καλά τεκμηριωμένη.

Αλλά αυτό που είναι λιγότερο ευρέως κατανοητό είναι πώς αυτή η παγκοσμιοποιητική αλλαγή επηρέασε την εταιρική συμπεριφορά. Πέρασαν οι εποχές που οι εταιρείες αποτελούσαν μόνο ένα μέρος της ζωής των εργαζομένων – σήμερα η εργασία αναμένεται να είναι ολόκληρη η ζωή τους.

Οι εταιρείες της Wall Street απαιτούν πάνω από 80 ώρες την εβδομάδα από τους εργαζόμενους. Οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας περιμένουν το ίδιο, αν και προσπαθούν να το κάνουν άνετο παρέχοντας λοβούς για ύπνο, τραπέζια για ποδοσφαιρικούς αγώνες και δωρεάν φαγητό.

Το μήνυμα είναι σαφές: το σπίτι σας είναι εδώ. Και αν το σπίτι σας είναι στη δουλειά, δεν έχετε χρόνο για αυτό που υποτίθεται ότι είναι πραγματικά το σπίτι: οικογένεια, πίστη και κοινότητα. Πρώην υπάλληλοι της Disney μήνυσαν εταιρεία για υποτιθέμενη θρησκευτική διάκριση: «Νομίζουν ότι είναι υπεράνω του νόμου»

Ωστόσο, το αντι-οικογενειακό αίσθημα εκτείνεται πολύ πέρα ​​από τα μεγάλα οικονομικά και τη μεγάλη τεχνολογία.

Απλώς δείτε την αντίδραση των περισσότερων μεγάλων αμερικανικών εταιρειών στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την ανατροπή της Roe εναντίον Wade. Αμέτρητες εταιρείες, τόσο διαφορετικές όσο η Disney και η Dick’s Sporting Goods, δημοσίευσαν δηλώσεις αλληλεγγύης με «άτομα που μπορούν να μείνουν έγκυες» και υποσχέθηκαν εταιρικά δολάρια για να βοηθήσουν αυτές τις γυναίκες να ταξιδέψουν πέρα ​​από τις κρατικές γραμμές για να εξασφαλίσουν αμβλώσεις.

Είναι αποκαλυπτικό από πολλές απόψεις, άλλες εμφανείς και άλλες λιγότερο.

Πρώτον, αποκαλύπτει την πολιτιστική διάβρωση μεταξύ των επιχειρηματικών ηγετών του έθνους μας.

Όλοι αυτοί οι εταιρικοί CEO πήγαν σε ελίτ πανεπιστήμια, πηγαίνουν στα ίδια συνέδρια και είναι μέλη των ίδιων συλλόγων — και όλοι συμπτωματικά πιστεύουν ότι η άμβλωση είναι ηθική, υγιής και ανθρώπινο δικαίωμα.

Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι κάποιος αισθάνεται διαφορετικά, παρόλο που στατιστικά οι μισοί υπάλληλοί τους φοβούνται ότι η εργασία τους συμβάλλει στον θάνατο ενός αγέννητου παιδιού. Δεύτερον, δείχνει ένα στρεβλό κίνητρο κέρδους. Ακόμη κι αν δεν τους πιστεύουν πλήρως, οι Διευθύνοντες Σύμβουλοι θα παπαγαλίσουν τις τυπικές γραμμές αφύπνισης επειδή η σηματοδότηση της ελίτ μπορεί να είναι κερδοφόρα.

Η υιοθέτηση της ρητορικής των προοδευτικών ακτιβιστών θα κερδίσει την επιβεβαίωση στην αίθουσα συνεδριάσεων και στα κοκτέιλ πάρτι, ενώ παράλληλα θα εξασφαλίσει την ελεύθερη ροή επενδυτικών δολαρίων από παρόμοια αφυπνισμένα ιδρύματα όπως το BlackRock και το Vanguard.

Και τρίτον, αποκαλύπτει μια γκροτέσκα περιφρόνηση για τη μητρότητα και την οικογένεια.

Όλοι γνωρίζουν ότι η απόκτηση παιδιών μειώνει δραματικά τις ώρες εργασίας μιας μητέρας, και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για παιδιά κάτω των 6 ετών. Είναι αδύνατο —και στην πραγματικότητα ανεπιθύμητο— η ζωή σας να είναι η δουλειά σας όταν έχετε μια ζωή στο σπίτι που σας χρειάζεται.

Αλλά από τη σκοπιά μιας εταιρείας, ένα παιδί αποσπά την προσοχή. «Είσαι μεγάλος και έχεις μωρά, οπότε δεν υπάρχει πουθενά να πας», είπε ένα στέλεχος εμπορίας εμπορευμάτων σε μια από τις καλύτερες επιδόσεις του, που έτυχε να είναι έγκυος στο δεύτερο παιδί της.

Αυτές οι λέξεις έχουν αντίκτυπο. Στέλνουν ένα όχι και τόσο διακριτικό μήνυμα στις γυναίκες ότι η θέση τους είναι στο πάτωμα των συναλλαγών ή στο γραφείο και οτιδήποτε άλλο απλώς θα εμποδίσει την επαγγελματική ανέλιξη.

Και ότι η συμβολή στη βραχυπρόθεσμη κερδοφορία της εταιρείας είναι το μόνο πράγμα που έχει σημασία στη ζωή.

Απαξιώνει τις γυναίκες και είναι δηλητηριώδες για το έθνος μας.

Το κοινό καλό δεν καθορίζεται από τα εταιρικά κέρδη – περιλαμβάνει πολλούς άυλους αλλά διαισθητικούς παράγοντες.

Η Αμερική χρειάζεται ισχυρές εταιρείες για να ανταγωνιστεί τον 21ο αιώνα, αλλά η νίκη σε έναν ανταγωνισμό μεγάλης δύναμης με την κομμουνιστική Κίνα δεν έχει νόημα εάν εγκαταλείψουμε τα ίδια τα πράγματα που έκαναν την Αμερική σπουδαία: οικογένεια, πίστη και κοινότητα.

Ο Ρεπουμπλικανός Μάρκο Ρούμπιο εκπροσωπεί τη Φλόριντα στη Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η πλειονότητα των Αμερικανών θέλει τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων από το Κογκρέσο

Οι ακτιβιστές με την Πορεία των Γυναικών συγκεντρώθηκαν στην Ουάσιγκτον, DC, το Σάββατο, για να «παλέψουν για τα δικαιώματα των αμβλώσεων».

Η απόφαση των ΗΠΑ για τις αμβλώσεις απειλεί την πρόσβαση σε φάρμακο για την αρθρίτιδα