Ρεπορτάζ Υγείας

HIV: Τέσσερις δεκαετίες ζωής με τον ιό – Δεν αποτελεί πλέον θανατική καταδίκη

HIV: Τέσσερις δεκαετίες ζωής με τον ιό – Δεν αποτελεί πλέον θανατική καταδίκη
Το 2021 καταγράφονται 650.000 θάνατοι από AIDS και 1,5 εκατομμύρια νέες μολύνσεις. Το UNAIDS (Το Κοινό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για τον HIV και το AIDS είναι ο κύριος υποστηρικτής για ταχεία, ολοκληρωμένη και συντονισμένη παγκόσμια δράση για την πανδημία του HIV/AIDS) ελπίζει να τερματίσει το AIDS ως απειλή για τη δημόσια υγεία μέχρι το 2030.

HIV: Σαράντα χρόνια μετά την ανακάλυψη του HIV, το AFP εξετάζει πόσο μακριά έχουμε φτάσει στην καταπολέμηση ενός θανατηφόρου ιού που κάποτε ήταν καλυμμένος από φόβο και ντροπή, αλλά τώρα αντιμετωπίζεται ως διαχειρίσιμη χρόνια πάθηση.

1981: Πρώτος συναγερμός Τον Ιούνιο του 1981, Αμερικανοί επιδημιολόγοι αναφέρουν πέντε περιπτώσεις μιας σπάνιας μορφής πνευμονίας σε ομοφυλόφιλους άνδρες στην Καλιφόρνια. Είναι ο πρώτος συναγερμός για το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (AIDS), άγνωστο και ανώνυμο ακόμη. Στη συνέχεια, οι γιατροί εντοπίζουν “ευκαιριακές λοιμώξεις” σε χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών και σε αιμορροφιλικούς και κατοίκους της Αϊτής στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο όρος AIDS εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1982. Η ασθένεια παρουσιάζεται λανθασμένα ως “ομοφυλοφιλική διαταραχή”.

1983: Αναγνώριση του HIV

Τον Ιανουάριο του 1983, οι ερευνητές στη Γαλλία, Francoise Barre-Sinoussi και Jean-Claude Chermann, που εργάζονται υπό τον Luc Montagnier, εντοπίζουν τον ιό που “ίσως” ευθύνεται για το AIDS. Η ανακάλυψή τους δημοσιεύεται στις 20 Μαΐου στο περιοδικό Science. Την επόμενη χρονιά, ο Αμερικανός ειδικός Robert Gallo λέγεται ότι βρήκε την “πιθανή” αιτία του AIDS, τον ρετροϊό HTLV-III. Οι δύο ιοί αποδεικνύεται ότι είναι ο ίδιος και τον Μάιο του 1986 γίνεται επίσημα γνωστός ως ιός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας ή HIV.

1987: Αντιρετροϊκή θεραπεία

Τον Μάρτιο του 1987, εγκρίνεται στις ΗΠΑ η πρώτη αντιρετροϊκή θεραπεία γνωστή ως AZT. Είναι ακριβή και έχει σοβαρές παρενέργειες.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία συμφωνούν ότι ο Gallo και ο Montagnier πρέπει να λάβουν από κοινού τα εύσημα για την ανακάλυψη του HIV. Αλλά το βραβείο Νόμπελ του 2008 πηγαίνει στους Barre-Sinoussi και Montagnier.

Αρχές της δεκαετίας του 1990: Πτώση αστέρων

Τον Ιούλιο του 1985, ο Αμερικανός ηθοποιός Rock Hudson ανακοινώνει ότι πάσχει από AIDS. Ο θάνατός του τρεις μήνες αργότερα είναι ο πρώτος θάνατος υψηλού προφίλ από το AIDS. Πολλοί άλλοι αστέρες υποκύπτουν στην ασθένεια, όπως ο θρυλικός πιανίστας Λιμπεράτσε (Φεβρουάριος 1987), ο Βρετανός τραγουδιστής και frontman των Queen Φρέντι Μέρκιουρι (Νοέμβριος 1991) και ο Ρώσος χορευτής και χορογράφος Ρούντολφ Νουρέγιεφ (Ιανουάριος 1993).

Το 1994, το AIDS γίνεται η κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των Αμερικανών ηλικίας 25 έως 44 ετών.

1995-96: Νέα προσέγγιση

Δύο νέες κατηγορίες φαρμάκων σηματοδοτούν την έναρξη συνδυασμών διαφορετικών αντιρετροϊκών θεραπειών. Ονομάζονται τριθεραπείες και παρέχουν την πρώτη αποτελεσματική θεραπεία για τον HIV. Το 1996 είναι το πρώτο έτος κατά το οποίο ο αριθμός των θανάτων από AIDS μειώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ενώ οι αριθμοί στις ΗΠΑ μειώνονται, εκτοξεύονται στην Αφρική, όπου το AIDS είναι ο μεγαλύτερος φονιάς μέχρι το 1999.

2001: Γενόσημο φάρμακο

Το 2000, το UNAIDS (Το Κοινό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για τον HIV και το AIDS είναι ο κύριος υποστηρικτής για ταχεία, ολοκληρωμένη και συντονισμένη παγκόσμια δράση για την πανδημία του HIV/AIDS.) και πέντε μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες υπογράφουν συμφωνία για τη διανομή οικονομικά προσιτών θεραπειών στις φτωχότερες χώρες. Ένα χρόνο αργότερα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου αλλάζει τους κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας για να επιτρέψει στις αναπτυσσόμενες χώρες να παρασκευάζουν γενόσημες εκδόσεις των προστατευόμενων με πατέντες θεραπειών για τον HIV.

Το 2004, η Νότια Αφρική, η χώρα με τον υψηλότερο αριθμό ασθενών με HIV στον κόσμο, τερματίζει την πολυετή άρνηση του AIDS και καθιστά διαθέσιμες τις αντιρετροϊκές θεραπείες μέσω του δημόσιου συστήματος υγείας. Οι αντιρετροϊκές θεραπείες χορηγούνται πλέον στα τρία τέταρτα των πασχόντων από τον ιό HIV.

2010: Πρώτη θεραπεία

Ο Τίμοθι Ρέι Μπράουν, ένας Αμερικανός που ζούσε με τον ιό HIV για πάνω από μια δεκαετία, θεραπεύεται από τον ιό μετά από θεραπεία για τον καρκίνο. Ο Μπράουν υποβλήθηκε σε δύο μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών που περιείχαν μια μετάλλαξη ενός γονιδίου που εμποδίζει τον HIV να επιτεθεί στα κύτταρα του ξενιστή.

2012: Προληπτικό χάπι

Τον Ιούλιο του 2012, εγκρίνεται από τις ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ το πρώτο καθημερινό χάπι που συμβάλλει στην πρόληψη της λοίμωξης από τον ιό HIV. Το Truvada είναι μια προφύλαξη πριν από την έκθεση, ή PrEP, που λαμβάνεται από άτομα υψηλού κινδύνου που είναι αρνητικά στον HIV, προκειμένου να αποτρέψουν τη μόλυνσή τους.

2017: Η θεραπεία εξαπλώνεται

Για πρώτη φορά, περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους που ζουν με τον ιό HIV λαμβάνουν αντιρετροϊκή θεραπεία. Το ποσοστό αυξάνεται στα τρία τέταρτα: 28,7 εκατομμύρια άνθρωποι λαμβάνουν θεραπεία σε σύνολο 38,4 εκατομμυρίων που έχουν μολυνθεί, σύμφωνα με το UNAIDS (Το Κοινό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για τον HIV και το AIDS είναι ο κύριος υποστηρικτής για ταχεία, ολοκληρωμένη και συντονισμένη παγκόσμια δράση για την πανδημία του HIV/AIDS.)το 2021.

2020-2021: COVID

Η πανδημία COVID-19 διαταράσσει την πρόσβαση στα συστήματα υγείας, τις εξετάσεις και τη θεραπεία, επιβραδύνοντας την πρόοδο στον αγώνα κατά του AIDS, το οποίο μέσα σε 40 χρόνια έχει σκοτώσει 40,1 εκατομμύρια ανθρώπους.

Το 2021 καταγράφονται 650.000 θάνατοι από AIDS και 1,5 εκατομμύρια νέες μολύνσεις.

Το UNAIDS (Το Κοινό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για τον HIV και το AIDS είναι ο κύριος υποστηρικτής για ταχεία, ολοκληρωμένη και συντονισμένη παγκόσμια δράση για την πανδημία του HIV/AIDS) ελπίζει να τερματίσει το AIDS ως απειλή για τη δημόσια υγεία μέχρι το 2030.