Πρωτοσέλιδο

Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις χειρουργικές επιπλοκές

Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις χειρουργικές επιπλοκές
Η αυξημένη διάρκεια της αναισθησίας σχετίζεται με σημαντικά αυξημένα ποσοστά χειρουργικών επιπλοκών, ειδικά την ανάγκη για μετεγχειρητική μετάγγιση, μεταξύ των ασθενών που υποβάλλονται σε επέμβαση με μικροαγγειακούς ελεύθερους κρημνούς για ανακατασκευή της κεφαλής και του τραχήλου, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό JAMA Plastic Facial Surgery. Οι ελεύθεροι κρημνοί είναι τμήματα ιστών του […]

Η αυξημένη διάρκεια της αναισθησίας σχετίζεται με σημαντικά αυξημένα ποσοστά χειρουργικών επιπλοκών, ειδικά την ανάγκη για μετεγχειρητική μετάγγιση, μεταξύ των ασθενών που υποβάλλονται σε επέμβαση με μικροαγγειακούς ελεύθερους κρημνούς για ανακατασκευή της κεφαλής και του τραχήλου, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό JAMA Plastic Facial Surgery.

Οι ελεύθεροι κρημνοί είναι τμήματα ιστών του ανθρωπίνου οργανισμού (δέρμα, λίπος, οστούν) που μπορεί να μεταφερθούν από μια περιοχή του σώματος (δότρια περιοχή) σε μια άλλη περιοχή του σώματος (λήπτρια περιοχή). Χρησιμοποιούνται για την κάλυψη μεγάλων ελλειμμάτων όπως σε όγκους της στοματικής κοιλότητας, είτε για αισθητικούς λόγους, είτε για λειτουργική αποκατάσταση του προσώπου όπως μετά από την παράλυση του προσωπικού νεύρου.

Απαραίτητη προϋπόθεση για την ελεύθερη μεταφορά ιστών είναι η αγγείωση της δότριας περιοχής καθώς και η παρασκευή των αγγείων της λήπτριας περιοχής έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί μικροχειρουργική αναστόμωση μεταξύ των αγγείων της δότριας-λήπτριας περιοχής για την επιβίωση του ελεύθερου κρημνού. Ο Jacob S. Brady, από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Rutgers-New Jersey στο Newark, και οι συνεργάτες του, χρησιμοποίησαν τη βάση δεδομένων του Αμερικανικού Κολεγίου Χειρουργών για τη Βελτίωση της Χειρουργικής Ποιότητας, για να εντοπίσουν 630 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε επέμβαση με μικροαγγειακούς ελεύθερους κρημνούς για ανακατασκευή της κεφαλής και του τραχήλου μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2005 και 31ης Δεκεμβρίου 2013.

Οι ασθενείς χαρακτηρίστηκαν με βάση τη μέση διάρκεια της αναισθησίας τους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αύξηση της διάρκειας της αναισθησίας συσχετίστηκε με αυξημένες επιπλοκές 30 ημερών συνολικά (P = 0,006), αυξημένες μετεγχειρητικές χειρουργικές επιπλοκές 30 ημερών συνολικά (P <0,001), αυξημένο ρυθμό μετεγχειρητικής μετάγγισης (P <0,001) και αυξημένο ποσοστό διάσπασης του χειρουργικού τραύματος (Ρ = 0,02). Η αυξημένη διάρκεια αναισθησίας δεν συσχετίστηκε με οποιεσδήποτε συγκεκριμένες παθολογικές επιπλοκές ή συνολικό ποσοστό παθολογικών επιπλοκών (P = 0,80) ή θνησιμότητα (P = 0,75).

Κατά την εκτίμηση των δημογραφικών στοιχείων και των σημαντικών προεγχειρητικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου του τύπου του ελεύθερου κρημνού, οι συνολικές επιπλοκές (P = 0,02), οι χειρουργικές επιπλοκές (P = 0,003) και η ανάγκη μετεγχειρητικής μετάγγισης (P = 0,006) παρέμειναν σημαντικά σχετιζόμενες με την αυξημένη διάρκεια αναισθησίας . «Η αποφυγή της υπερβολικής απώλειας αίματος και της παρατεταμένης διάρκειας της αναισθησίας πρέπει να είναι ο στόχος όταν εκτελείτε χειρουργική επέμβαση με μικροαγγειακούς ελεύθερους κρημνούς για ανακατασκευή της κεφαλής και του τραχήλου», γράφουν οι συγγραφείς.