Στα θρανία και πάλι θα κάτσουν όπως όλα δείχνουν οι ασφαλισμένοι και αυτό γιατί πρέπει να μάθουν τα νέα δεδομένα – τον όρο “gate keeping” – δεδομένου ότι θα απαιτείται ειδικό παραπεμπτικό από τον οικογενειακό γιατρό για τη διενέργεια περαιτέρω εξετάσεων σε ειδικούς γιατρούς, αλλά και στα δημόσια νοσοκομεία.
Στόχευση του υπουργείου είναι η αποσυμφόρηση των εξωτερικών ιατρείων των νοσοκομείων, αλλά και η μείωση των δημόσιων δαπανών για την περίθαλψη, με έλεγχο των ραντεβού που γίνονται μέσω του ΕΟΠΥΥ. Έτσι, το αν θα χρειαστεί επίσκεψη σε ειδικό γιατρό ή σε νοσοκομείο, θα είναι μια απόφαση που θα λαμβάνεται από τους οικογενειακούς γιατρούς και τους γιατρούς των Τοπικών Μονάδων Υγείας.
Στελέχη του ΕΟΠΥΥ αναφέρουν πως γίνονται προσπάθειες να μην εφαρμοστεί το “gate keeping”. Αυτό φαντάζει δύσκολο και αυτό γιατί το επικαιροποιημένο κείμενο του Μνημονίου ως προαπαιτούμενο, το “gate keeping” θα τεθεί σε εφαρμογή σταδιακά μέσα στο 2018 και αφού έχει ολοκληρωθεί η υποχρεωτική εγγραφή των πολιτών σε οικογενειακό γιατρό.
Ερωτηματικό παραμένει ωστόσο το κατά πόσο θα τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα. Μετά το φιάσκο της πρόσκλησης του ΕΟΠΥΥ προς τους γιατρούς προκειμένου να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις με τον Οργανισμό και να ενταχθούν στο σύστημα του οικογενειακού γιατρού, δόθηκε παράταση στην υποβολή των ηλεκτρονικών αιτήσεων έως τη Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου. Επίσης, λόγω του χαμηλού όπως φαίνεται ενδιαφέροντος εκ μέρους των γιατρών, αίρεται ο ηλικιακός περιορισμός που υπήρχε (65 έτη).
Οι γιατροί χαρακτηρίζουν τις νέες συμβάσεις “απαξιωτικές”, καθώς καταργείται η ελεύθερη επιλογή ιατρού, η ατομική περίθαλψη κοστολογείται σε 0,7 ευρώ ανά ασθενή, ενώ τέσσερις ώρες εργασίας του ιατρείου κατ´ ελάχιστον την ημέρα ή 24 ώρες συνολικά εβδομαδιαίως θα διατίθενται στον ΕΟΠΥΥ. Η αμοιβή τους θα είναι 1.600 ευρώ το μήνα μικτά, εξηγώντας πως οι καθαρές αποδοχές δεν θα ξεπερνούν τα 500 ευρώ, αν αφαιρεθούν η απόδοση φόρου, οι ασφαλιστικές εισφορές, ο φόρος αλληλεγγύης και ο φόρος επιτηδεύματος.