Η αλληλούχιση του DNA έγινε φθηνή και προσβάσιμη, με αποτέλεσμα βιοτεχνολογικές εταιρείες να δημιουργούν μεγάλες βάσεις δεδομένων γενετικού υλικού. Είναι όμως καιρός να σκεφτείτε τι συμβαίνει με τα δεδομένα σας, με το ερώτημα τι χρησιμοποιείται, καθώς και πόσο ασφαλή είναι τα γενετικά δεδομένα σε περίπτωση κλοπής. Αυτές οι ανησυχίες εκφράζονται από τον Jason Koebler, ο οποίος ασχολείται με θέματα επιστήμης και τεχνολογίας για το Motherboard.
Ηθική χρήση
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους οι εταιρείες ενδιαφέρονται για το DNA σας. Ορισμένες από αυτές τις εταιρείες είναι πιο ξεκάθαρες σε σχέση με το λόγο που το αναζητούν (για ιατρική έρευνα), ενώ άλλες μπορούν επίσης να προσφέρουν υπηρεσίες για τον εντοπισμό των προγόνων τους ή την αξιολόγηση του DNA βοηθώντας τους ανθρώπους με τους προσωπικούς τους στόχους. Άλλες ιδέες είναι τα κιτ δοκιμών DNA smartphone. Διασκέδαση, ίσως, αλλά ο προγραμματιστής της εφαρμογής θα κρατήσει τα δεδομένα που αποθηκεύετε. Εάν τα δεδομένα πωλούνται σε μια φαρμακευτική εταιρεία για να αναπτύξουν ένα εξατομικευμένο φάρμακο, ο χρήστης δεν έχει δικαίωμα στη γενετική τους πληροφορία.
Θέματα Ασφαλείας
Πηγαίνοντας προς τα εμπρός, υπάρχουν επίσης νέες τεχνολογικές καινοτομίες, όπως η χρήση του DNA για την αποθήκευση τεράστιων ποσοτήτων ψηφιοποιημένων δεδομένων. Το πλεονέκτημα είναι ότι τέτοιες λύσεις αποθήκευσης δεδομένων θα μπορούν να ανακτηθούν χιλιάδες χρόνια αργότερα.
Θέματα ιδιωτικού απορρήτου
Άλλες χρήσεις επεκτείνονται σε ό, τι βλέπει ο Koebler ως επεμβατική και που έχουν έναν αέρα δυστοπίας γύρω τους. Σημειώνει ότι μια εταιρεία που ονομάζεται “PooPrints” έχει αρχίσει την αλληλουχία του DNA από περιττώματα σκυλιών προκειμένου να εντοπίσει το σκυλί (και τον ιδιοκτήτη). Σκοπός είναι να εντοπιστούν οι ιδιοκτήτες σκύλων που δεν επιτρέπεται να αφήσουν τα ζώα τους να αποσταλούν σε ακατάλληλες περιοχές, παραβιάζοντας τις τοπικές προδιαγραφές.
Παρόμοιες ανησυχίες εκφράστηκαν από τον Paul Wallis του Digital Journal, ο οποίος επισημαίνει ότι πολλές εταιρείες που συλλέγουν γενετικές πληροφορίες λειτουργούν εκτός του συνήθους επαγγελματικού ιατρικού πλαισίου, γεγονός που εγείρει το ζήτημα της ιατρικής δεοντολογίας. Σημειώνει ότι ορισμένες από αυτές τις εταιρείες θα προσφέρουν μορφές παροχής συμβουλών, εάν διαπιστωθεί ότι υπάρχει πιθανότητα για ένα μέχρι σήμερα μη πραγματοποιημένο κληρονομικό όριο, αλλά πόσο κατάλληλοι είναι αυτοί που προσφέρουν αυτήν την υπηρεσία. Η Wallis κάνει επίσης παρόμοια σημεία ανησυχίας για την προστασία της ιδιωτικής ζωής όπως αυτά που έθεσε η Koebler.
Επίσης, σχετικά με την ηθική, ένα σχέδιο, στην Κίνα προσπάθησε να αναλύσει το DNA των ατόμων με υψηλό δείκτη ΙΑ για να εντοπίσει τις γενετικές παραλλαγές που σχετίζονται με τη νοημοσύνη. Υπάρχει ο κίνδυνος τέτοιου είδους δραστηριότητες να ανοίξουν τη συζήτηση της ευγονικής.
Κίνδυνοι κυβερνοεπιθέσεων
Οι κυριότερες ανησυχίες της Koebler για την προστασία της ιδιωτικής ζωής αφορούν τις βάσεις δεδομένων ανοικτού κώδικα. Οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου έχουν αρχίσει να σαρώνουν τέτοιες βάσεις δεδομένων κατά τη διάρκεια ποινικών ερευνών. Δικαιολογημένο; Ίσως. Αλλά τι γίνεται με έναν ιδιωτικό ερευνητή; Όπως και με άλλους τομείς της φιλελεύθερης ηθικής, πρέπει να δημιουργηθεί μια γραμμή. Επιπλέον, οι βάσεις δεδομένων ανοιχτού κώδικα είναι, όπως κάθε άλλο τεχνολογικό σύστημα, ανοικτές σε hacking. Εδώ, αν κάποιος έχει αποκτήσει πρόσβαση στο DNA σας, αρχίζουν να έχουν ένα ισχυρότερο μέσο για να κλέψουν την ταυτότητά σας.