Οι γυναίκες με άσθμα είναι πιο πιθανό να υποβληθούν σε θεραπεία γονιμότητας συγκριτικά με μη ασθματικές γυναίκες, σύμφωνα με νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στο Διεθνές Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Αναπνευστικής Εταιρείας.
Από τις 744 έγκυες γυναίκες με άσθμα που συμμετείχαν στο πρόγραμμα για τη διαχείριση του άσθματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης στο νοσοκομείο Hvidovre, Hvidovre, Δανία και οι οποίες γεννήθηκαν από το 2007 έως το 2013, 12% είχαν λάβει θεραπεία γονιμότητας σε σύγκριση με το 7% των 2.136 μη ασθματικών γυναικών της ομάδας ελέγχου. Αν και η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι το άσθμα παίζει ρόλο στη μείωση της γονιμότητας σε ορισμένες γυναίκες, οι ερευνητές λένε ότι προτείνει ότι η βελτίωση του ελέγχου του άσθματος των γυναικών θα μπορούσε να τις βοηθήσει να μείνουν έγκυες πιο εύκολα.
Η καθηγήτρια Charlotte Furn Ulrik, από το Τμήμα Αναπνευστικής Ιατρικής του νοσοκομείου Hvidovre, η οποία επιβλέπει τη μελέτη, δήλωσε: “Δεν έχουμε τα βασικά στοιχεία, αλλά με βάση αυτά που γνωρίζουμε, φαίνεται πολύ πιθανό ότι ο καλός έλεγχος του άσθματος βελτιώνει τη γονιμότητα των γυναικών με άσθμα μειώνοντας το χρόνο που απαιτείται για να μείνουν έγκυες και, κατά συνέπεια, μειώνει και την ανάγκη για θεραπεία γονιμότητας. “Ωστόσο, όταν πρόκειται για τη γονιμότητα για τις γυναίκες, η ηλικία είναι ένας κρίσιμος παράγοντας – έτσι το μήνυμα, ιδιαίτερα για τις γυναίκες με άσθμα, δεν είναι να περιμένουν πάρα πολύ καιρό, καθώς μπορεί με το χρόνο να μειωθούν οι πιθανότητες επιτυχούς κύησης”.
Η καθ Furn Ulrik και οι συνεργάτες της οργανώνουν μελέτες για την περαιτέρω διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ άσθματος και γονιμότητας, συμπεριλαμβανομένης μελέτης που εξετάζει τις επιπτώσεις του καλού ελέγχου του άσθματος στη γονιμότητα. «Χρειάζονται περαιτέρω μελέτες για να επιβεβαιώσουμε τα ευρήματά μας», είπε. Οι έγκυες γυναίκες μελετήθηκαν εάν είχαν ήδη διαγνωσθεί με άσθμα και είχαν επισκεφθεί ιατρείο άσθματος μέσα στις πρώτες 18 εβδομάδες της εγκυμοσύνης.
Κάθε ασθματική γυναίκα συνταιριάστηκε με τρεις διαδοχικές μη ασθματικές γυναίκες που γέννησαν στο νοσοκομείο (οι γυναίκες αυτές αποτελούσαν την ομάδα ελέγχου). Οι ερευνητές εξέτασαν αν οι γεννήσεις και στις δύο ομάδες οφείλονταν σε αυθόρμητη σύλληψη ή αν οι γυναίκες είχαν μείνει έγκυες με υποβοήθηση (π.χ. γονιμοποίηση in vitro – IVF) ή ενδομήτρια σπερματέγχυση, ανεξάρτητα από την αιτία της στειρότητας.
Οι γυναίκες της ασθματικής ομάδας και της ομάδας ελέγχου ήταν παρόμοιες όσον αφορά την ηλικία, με μέσο όρο ηλικίας 31,3 ετών στην ομάδα των ασθματικών (ηλικίας 17 έως 44 ετών) και 30,9 ετών στην ομάδα ελέγχου (που κυμαίνονταν από 17 έως 45 έτη). Οι ερευνητές προσάρμοσαν τα αποτελέσματά τους για να λάβουν υπόψη τους παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα όπως η ηλικία, ο δείκτης μάζας σώματος, το κάπνισμα, εάν είχαν παιδιά ή εάν ήταν μονογονεϊκές. Ωστόσο, η καθ Furn Ulrik δήλωσε ότι δεν θα μπορούσε να αποκλείσει ότι οι δύο ομάδες ενδέχεται να διέφεραν όσον αφορά το εισόδημα, τον τρόπο ζωής και κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες.