Πρωτοσέλιδο

Πως η ρευματοειδής αρθρίτιδα επηρεάζει τον εγκέφαλο;

Πως η ρευματοειδής αρθρίτιδα επηρεάζει τον εγκέφαλο;
Για τους ασθενείς με χρόνιες φλεγμονώδεις καταστάσεις, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, υπήρξε περιορισμένη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αυτή η φλεγμονή επηρεάζει τον εγκέφαλο. Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications εξετάζει αυτό το ζήτημα. “Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονώδης και αυτοάνοση κατάσταση με δυσάρεστα επίπεδα φλεγμονής που μπορεί να επηρεάσουν τις […]

Για τους ασθενείς με χρόνιες φλεγμονώδεις καταστάσεις, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, υπήρξε περιορισμένη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αυτή η φλεγμονή επηρεάζει τον εγκέφαλο. Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications εξετάζει αυτό το ζήτημα.

“Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονώδης και αυτοάνοση κατάσταση με δυσάρεστα επίπεδα φλεγμονής που μπορεί να επηρεάσουν τις αρθρώσεις ενός ατόμου και το υπόλοιπο σώμα του, προκαλώντας κόπωση, ύπνο και δημιουργώντας γνωστικές δυσκολίες”, λέει ο Andrew Schrepf, Ph.D. Michigan Medicine’s Chronic Pain and Fatigue Research Centre και ένας από τους κύριους συγγραφείς της μελέτης.

“Παρόλο που έχει υποτεθεί για πολύ καιρό ότι η φλεγμονή που βλέπουμε στο αίμα επηρεάζει τον εγκέφαλο, μέχρι τη μελέτη αυτή δεν γνωρίζαμε με ακρίβεια πού και πώς συμβαίνουν αυτές οι αλλαγές στον εγκέφαλο”.

Ο Schrepf λέει ότι οι επιδράσεις της φλεγμονής είναι περισσότερο κατανοητές σε βραχυπρόθεσμες ασθένειες, αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί για τις χρόνιες παθήσεις.

“Όταν ένα άτομο αρρωσταίνει με τη γρίπη, για παράδειγμα, αρχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα της φλεγμονής που συμβαίνει στο σώμα τους, όπως η αίσθηση λήθαργου και η αδυναμία να ελέγξουν τη θερμοκρασία του σώματος τους”, λέει. «Θέλαμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει σε συνθήκες όπου οι ασθενείς έχουν φλεγμονή για εβδομάδες, μήνες ή χρόνια, όπως στη ρευματοειδή αρθρίτιδα».

Ένα “αξιόλογο” σύνολο δεδομένων

Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε ένα σύνολο δεδομένων 54 ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα που κατασκευάστηκαν και χαρακτηρίστηκαν από τον συγγραφέα Neil Basu, Ph.D., του Πανεπιστημίου του Aberdeen στο Ηνωμένο Βασίλειο, λέει ο Schrepf.

“Οι μελέτες όπως οι δικές μας συνήθως εκτελούνται σε υγιείς ανθρώπους που προκαλούνται από συμπεριφορές ασθενειών”, εξηγεί ο Schrepf, καλώντας τα διαθέσιμα δεδομένα “αξιοσημείωτα”. “Στη συνέχεια θα κάνουν μια σάρωση του εγκεφάλου πριν και μετά την ανοσολογική προσβολή και τα αποτελέσματα είναι ενδιαφέροντα, αλλά για να καταλάβουμε πώς επηρεάζει τους ανθρώπους με χρόνιες ασθένειες, πρέπει να δούμε τον εγκέφαλο κάποιας με φλεγμονή να συμβαίνει για μεγάλο χρονικό διάστημα. “

Χρησιμοποιώντας τη λειτουργική και δομική νευροαπεικόνιση του συνόλου δεδομένων κατά την έναρξη και έξι μήνες, η ερευνητική ομάδα εξέτασε κατά πόσο υψηλότερα επίπεδα περιφερειακής φλεγμονής σχετίζονταν με τη συνδεσιμότητα και τη δομή του εγκεφάλου.