H ενεργοποίηση του αντιγόνου Thomsen-Friedenreich (TA) αποβαίνει χρήσιμη σε νέα δοκιμασία που αποτελεί έγκαιρο προγνωστικό δείκτη του εμπυήματος στην παιδιατρική πνευμονία της κοινότητας, ανέφερε η Chi-Jung Chang, MD, στην ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Λοιμωδών Νοσημάτων Παίδων.
Σε αναδρομική μελέτη επί 142 παιδιών και εφήβων στην Ταϊβάν που νοσηλεύθηκαν για πνευμονία της κοινότητας (CAP), η ενεργοποίηση του TA είχε 100% ειδικότητα, 100% θετική προγνωστική αξία, και 31% ευαισθησία για τον Streptococcus pneumoniae ως αιτιολογικό μικροοργανισμό. Επιπλέον, όσο μεγαλύτερος ήταν ο τίτλος ενεργοποίησης του ΤΑ, τόσο πιο σοβαρές ήταν οι επιπλοκές της πνευμονίας που ακολούθησαν, σύμφωνα με την Δρ Chang του Νοσοκομείου Παίδων MacKay στην Ταϊπέι, Ταϊβάν.
Η αξία αυτής της εργαστηριακής δοκιμασίας βρίσκεται στην ταχύτητα και την ακρίβεια της ανίχνευσης της CAP από S. Pneumoniae. Οι συμβατικές μέθοδοι καλλιέργειας είναι σχετικά αργές και με χαμηλή ευαισθησία, επειδή ένα παιδί συχνά ήδη έχει λάβει εμπειρική αντιμικροβιακή θεραπεία και το δείγμα καλλιέργειας αναγκαστικά λαμβάνεται από ένα άσηπτο σημείο, εξήγησε.
Είκοσι δύο από τα 142 παιδιά (και εφήβους) που νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο για λοβώδη CAP εμφάνισαν ενεργοποίηση TA κατά την εισαγωγή. Ήταν σημαντικά πιο βαρέως πάσχοντα απ’ότι ήταν τα 120 παιδιά/ασθενείς που ήταν αρνητικά για ενεργοποίηση TA. Η αρχική C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP) τους ήταν 31.9 mg/dL, διπλάσια εκείνης της ΤΑ-αρνητικής ομάδας. Η κορυφαία τιμή της CRP κατά τη διάρκεια της παραμονής στο νοσοκομείο ήταν σημαντικά υψηλότερη, καθώς επίσης και η κορυφαία τιμή των λευκών αιμοσφαιρίων τους. Η διάμεση διάρκεια νοσηλείας ήταν μακρότερη στην ομάδα θετικής ενεργοποίησης TA. Δεκαοκτώ από τους 22 ασθενείς θετικούς για ενεργοποίηση TA (82%) εισήχθησαν στη μονάδα εντατικής θεραπείας κατά μέσο όρο για 8 ημέρες, σε σύγκριση με μόνον 9% της ομάδας αρνητικής για ενεργοποίηση ΤΑ.
Όλα τα παιδιά με θετική ενεργοποίηση ΤΑ είχαν επιπλεγμένη πνευμονία με παραπνευμονικές συλλογές, εμπύημα, νεκρωτική πνευμονία, και/ή αποστήματα του πνεύμονα, όπως και το 36% των παιδιών της ΤΑ-αρνητικής ομάδας. Ο S. pneumoniae ήταν το πιο κοινό παθογόνο σε αυτή τη μελέτη της CAP. Ήταν το υπεύθυνο μικρόβιο σε όλες τις περιπτώσεις θετικής ενεργοποίησης TA και στο 29% των ΤΑ-αρνητικών περιπτώσεων. Ο πιο κοινός ορότυπος στην ομάδα ενεργοποιήσεως ΤΑ ήταν ο 19Α, ο οποίος αντιπροσώπευε τις 12 από τις 22 περιπτώσεις. Αυτός ήταν και ο κυρίαρχος ορότυπος που ανιχνευόταν στην CAP στην Ταϊβάν όταν η μελέτη έλαβε χώρα. Σε μια πολυπαραγοντική λογαριθμιστική ανάλυση παλινδρόμησης, η ενεργοποίηση TA ήταν μακράν ο ισχυρότερος ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας εμπυήματος, με 15,8-φορές αύξηση του κινδύνου.
Το TA είναι παρόν στην επιφάνεια των ερυθροκυττάρων, αιμοπεταλίων και νεφρικών σπειραμάτων, αλλά συνήθως καλύπτεται από ένα στρώμα Ν-ακετυλονευραμινικού οξέος. Ο Streptococcus pneumoniae παράγει νευραμινιδάσες που διασπούν το Ν-ακετυλονευραμινικό οξύ και εκθέτουν το υποκείμενο TA. Το TA ενεργοποιείται γρήγορα μέσω της αλληλεπίδρασης με αντισώματα αντι-ΤΑ, τα οποία είναι κανονικά παρόντα στο πλάσμα. Μόλις ενεργοποιηθεί, το ΤΑ, παραμένει έτσι για εβδομάδες ή και μήνες.