Η νωτιαία μυϊκή ατροφία (SMA) οφείλεται σε ένα γονιδιακό έλλειμμα που έχει ως αποτέλεσμα χαμηλά επίπεδα της πρωτεΐνης SMN. Η νόσος οδηγεί σε προοδευτική αδυναμία και θάνατο. H SMA είναι η κύρια γενετική αιτία θανάτου σε βρέφη, που επηρεάζει 1 στις 11.000 γεννήσεις. Κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα σε προκλινικά μοντέλα SMA έχουν οδηγήσει σε μια αύξηση των κλινικών δοκιμών που χρησιμοποιούν μικρά μόρια, θεραπείες με βάση ολιγονουκλεοτίδια, και γονιδιακές θεραπείες διαμεσολαβούμενες μέσω ιών.
Καθώς πολλά υποσχόμενες νέες θεραπείες, όπως εκείνες που στοχεύουν άμεσα την αύξηση της παραγωγής της πρωτεΐνης SMN, εισέρχονται σε κλινικές δοκιμές για βρέφη, παιδιά, και ενήλικες με SMA, οι ερευνητές αναζητούν βιοδείκτες στο αίμα που θα μπορούν να παρακολουθούν την αποτελεσματικότητά τους. Ερευνητές αναφέρουν τώρα στο ιατρικό περιοδικό Journal of Neuromuscular Diseases ότι τα επίπεδα της SMN στο αίμα δεν ακολουθούν τα επίπεδα της SMN στους κινητικούς νευρώνες, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποτελούν έναν ενημερωτικό βιοδείκτη για θεραπείες που στοχεύουν την SMN και χορηγούνται υπαραχνοειδώς. Πέρα από την παροχή σημαντικών πληροφοριών για τον σχεδιασμό μελετών για την θεραπεία της SMA, τα αποτελέσματά τους τονίζουν επίσης τη σημασία της προσεκτικής επικύρωσης ειδικών βιοδεικτών σε προκλινικές μελέτες.
Οι ερευνητές μελέτησαν στο αίμα τα επίπεδα του mRNA της SMN ως ενός πιθανού φαρμακοδυναμικού βιοδείκτη της θεραπείας στοχεύουσας την SMN. Η μελέτη εκμεταλλεύτηκε ένα ζωικό μοντέλο της SMA σε χοιρίδιο που έχει αναπτύξει η ερευνητική ομάδα. Τα μοντέλα χοιριδίων εμφανίζουν ανατομία και ανάπτυξη του νευρικού συστήματος που προσομοιάζουν με των βρεφών στον άνθρωπο και παρέχουν μια πρακτική πλατφόρμα για να πραγματοποιηθούν επ’ αυτών σχετικές μελέτες. Οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα στο αίμα του χοίρου mRNA της SMN και mRNA ανθρώπινου SMN σε ένα μοντέλο χοίρου με SMA. Ωστόσο, τα επίπεδα στο αίμα της SMN δεν μεταβλήθηκαν όταν τα επίπεδα της SMN μεταβλήθηκαν στους κινητικούς νευρώνες χρησιμοποιώντας μια προσέγγιση γονιδιακής θεραπείας (κατόπιν απ’ευθείας χορήγησης εντός του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, στοχεύοντας το κεντρικό νευρικό σύστημα).
«Η μελέτη αναδεικνύει τη σημασία της επιβεβαίωσης της εγκυρότητας των πιθανών βιοδεικτών σε ένα σχετικό, ζωικό μοντέλο και θα είναι χρήσιμη στο σχεδιασμό μελλοντικών κλινικών δοκιμών», σχολίασε ο επικεφαλής ερευνητής Stephen J. Kolb, MD, PhD, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Νευρολογίας, Βιολογικής Χημείας & Φαρμακολογίας, Ιατρικό Κέντρο Wexner, Πανεπιστήμιο Ohio State, Columbus, Οχάιο.