Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι η πιο επιθετική, ελάχιστα ιάσιμη μορφή καρκίνου και στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων μειώνει το προσδόκιμο ζωής των ασθενών σε λίγους μήνες. Γεννάται το ερώτημα γιατί είναι αυτό το είδος καρκίνου τόσο επιθετικό και τι κάνει να επιταχύνεται η ανάπτυξή του τόσο γρήγορα; Γερμανοί ερευνητές λένε ότι έχουν ανακαλύψει την απάντηση στο ερώτημα αυτό, και έχουν εντοπίσει την επιθετικότητα του καρκίνου αυτού σε ένα βασικό παράγοντα της πρώιμης ανάπτυξής του. Το σχετικό άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Cell Biology.
Ο παράγοντας ονομάζεται Zeb1, ο οποίος «ελέγχει πώς τα κύτταρα μεταναστεύουν και επιβιώνουν κατά την πρώιμη εμβρυϊκή ανάπτυξη.» Αυτό υποδηλώνει ότι ο Zeb1 λειτουργεί σαν διακόπτης, ελέγχοντας ώστε τα κύτταρα του όγκου να «προσαρμόζονται γρήγορα στις μεταβαλλόμενες συνθήκες στο νέο τους περιβάλλον.» Από αυτό το στάδιο τα κύτταρα κάνουν μετάσταση γρήγορα, οδηγώντας στο θάνατο.
Ορισμένοι καρκίνοι που εξελίσσονται ταχέως, όπως του μαστού, έχουν ενεργό τον Zeb1, αναφέρουν οι Δρ. Thomas Brabletz και Marc Stemmler, από το Πανεπιστήμιο του Erlangen, Γερμανία. Στις πιο σπάνιες περιπτώσεις, όταν ο καρκίνος του παγκρέατος εξελίσσεται λιγότερο ταχέως και είναι σχετικά λιγότερο επιθετικός, οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο Zeb1 είναι απενεργοποιημένος, περέχοντας «σημαντικά χαμηλότερη μεταστατική ικανότητα» και μεγαλύτερη περίοδο επιβίωσης.
Περίπου 50.000 άτομα διαγιγνώσκονται με καρκίνο στο πάγκρεας κάθε χρόνο στις ΗΠΑ. Τα ποσοστά εμφάνισης του καρκίνου του παγκρέατος έχουν αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Αποτελεί την τέταρτη συχνότερη αιτία θανάτου από καρκίνο στους άντρες, μετά από τον καρκίνο του πνεύμονα, του παχέος εντέρου και του προστάτη και η πέμπτη στις γυναίκες, μετά από τον καρκίνο του μαστού, του πνεύμονα, του παχέος εντέρου και ωοθηκών-μήτρας. Είναι συχνότερος στους άντρες και σε άτομα ηλικίας 60-80 ετών. Μόνον το 7% των ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος έχουν ζήσει τουλάχιστον πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση.
Το θανατηφόρο δυναμικό του καρκίνου του παγκρέατος είναι αποτέλεσμα της σε κάποιο βαθμό ασυμπτωματικής φύσης του. Επειδή ο καρκίνος τείνει να εξαπλωθεί πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων του, διαγιγνώσκεται αρκετά νωρίς για να επιτρέπει την επέμβαση ως σαφή θεραπευτική επιλογή μόνο σε περίπου 15% των ασθενών. Σε περίπου το ήμισυ των ασθενών, ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε όλο το σώμα από τη στιγμή που της διάγνωσης, αποκλείοντας τη χειρουργική επέμβαση.
Με την τρέχουσα μελέτη θα μπορούσαν οι επιστήμονες να λάβουν πιο συγκεκριμένες πληροφορίες για το πώς μελλοντικά να αντιμετωπίσουν τις κινητήριες δυνάμεις του καρκίνου του παγκρέατος – συμπεριλαμβανομένης της επινόησης ενός τρόπου σίγασης του Zeb1.