Πρωτοσέλιδο

Δυνητικός νέος βιοδείκτης του διαβήτη στη κύηση

Δυνητικός νέος βιοδείκτης του διαβήτη στη κύηση
Μια μέτρηση στο πλάσμα της γλυκοζυλιωμένης CD59 (pGCD59) κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να προβλέψει τη δυσανεξία στη γλυκόζη, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο εξειδικευμένο ιατρικό περιοδικό Diabetes Care . Ο σακχαρώδης διαβήτης κύησης (ΣΔΚ) ορίζεται από τη διαταραχή στον μεταβολισμό της γλυκόζης που διαγιγνώσκεται στην κύηση, μετά την 24η εβδομάδα της κύησης. Στη […]

Μια μέτρηση στο πλάσμα της γλυκοζυλιωμένης CD59 (pGCD59) κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να προβλέψει τη δυσανεξία στη γλυκόζη, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο εξειδικευμένο ιατρικό περιοδικό Diabetes Care .

Ο σακχαρώδης διαβήτης κύησης (ΣΔΚ) ορίζεται από τη διαταραχή στον μεταβολισμό της γλυκόζης που διαγιγνώσκεται στην κύηση, μετά την 24η εβδομάδα της κύησης. Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης ο πλακούντας παράγει ορμόνες  που προκαλούν αντίσταση στην ινσουλίνη. Στις γυναίκες με ΣΔΚ το πάγκρεας δεν μπορεί να

ανταπεξέλθει σ’αυτές τις αυξημένες ανάγκες. Ο ΣΔΚ συμβαίνει σε 4-8 % των κυήσεων. Γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο ΣΔΚ, μεταξύ άλλων, είναι οι άνω των 35 χρόνων, οι ασιάτισσες, οι λατινοαμερικάνες και οι αφροαμερικάνες καθώς και οι παχύσαρκες, οι οποίες διατρέχουν τετραπλάσιο κίνδυνο ανάπτυξης ΣΔΚ. Ο μη ελεγχόμενος ΣΔΚ μπορεί να έχει επιπτώσεις στο έμβρυο/νεογνό. Μία από αυτές είναι τα µεγάλα για την ηλικία κύησης (LGA) νεογνά ή τα μακροσωμικά νεογνά (> 4 kg κατά την γέννηση).

Τα μεγάλα έμβρυα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για τραυματισμό και ασφυξία κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού. Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας αμέσως μετά τη γέννηση. Είναι υπαρκτή η αυξημένη συχνότητα προεκλαμψίας και νεογνικού θανάτου και μακροπρόθεσμα υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για παιδική και εφηβική παχυσαρκία και ανάπτυξη διαβήτη στην ενήλικο ζωή τόσο στο νεογνό όσο και στη μητέρα.

Η Pamela Ghosh, Ph.D., από το Νοσοκομείο Brigham and Women της Βοστόνης, και οι συνεργάτες της πραγματοποίησαν μια μελέτη ασθενών-μαρτύρων επι 1.000 δειγμάτων πλάσματος από γυναίκες που παρακολουθούνταν σε κύηση. Πεντακόσιες γυναίκες – υγιείς μάρτυρες – είχαν φυσιολογική δοκιμασία ανοχής γλυκόζης διαλογής (GCT) για ΣΔΚ, και 500 είχαν μια παθολογική GCT και στη συνέχεια είχαν παθολογική πλήρη δοκιμασία ανοχής γλυκόζης από το στόμα (δυνητικά πάσχουσες από ΣΔΚ – ΔΣΔΚ – και πάσχουσες από ΣΔΚ, αντίστοιχα).

Οι ερευνητές βρήκαν ότι η μέση τιμή pGCD59 ήταν 8,5 φορές υψηλότερη στις ΔΣΔΚ και 10-φορές υψηλότερη σε ασθενείς με ΣΔΚ σε σύγκριση με τις μάρτυρες: 0.33, 2.79, και 3.23, αντίστοιχα (Ρ <0,001). Η επιφάνεια σε καμπύλη ανάλυσης ROC για την τιμή της pGCD59 έναντι διάγνωσης ΣΔΚ ήταν 0,92. Σε ότι αφορά τα νεογνά ήταν LGA στο 4,3% και στο 13,5% των περιπτώσεων στο χαμηλότερο και στο υψηλότερο τεταρτημόριο της pGCD59, αντίστοιχα.

«Μία μέτρηση pGCD59 κατά τις 24 έως 28 εβδομάδες της κύησης προσδιορίζει την  προκληθείσα από εγκυμοσύνη δυσανεξία στη γλυκόζη με υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα και μπορεί ενδεχομένως να προσδιορίσει τον κίνδυνο για LGA,» αναφέρουν οι συγγραφείς.