Οι δαπάνες για τη διαφήμιση που σχετίζεται με την υγειονομική περίθαλψη στις ΗΠΑ σχεδόν διπλασιάστηκαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες, καθώς οι εταιρείες ανταγωνίζονται για το μερίδιό τους στη μεγαλύτερη αγορά υγείας στον κόσμο, σύμφωνα με μια νέα, αποκαλυπτική αμερικανική μελέτη.
Το ετήσιο μάρκετινγκ για την υγειονομική περίθαλψη αυξήθηκε από 17,7 δισεκατομμύρια δολάρια το 1997 σε τουλάχιστον 29,9 δισεκατομμύρια δολάρια το 2016, λόγω της ταχείας αύξησης των δαπανών για διαφημίσεις άμεσων καταναλωτών (DTC) για συνταγογραφούμενα φάρμακα, σύμφωνα με τη μελέτη. Κατά την περίοδο αυτή, οι δαπάνες DTC αυξήθηκαν από 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια σε 9,6 δισεκατομμύρια δολάρια.
Το φαρμακευτικό μάρκετινγκ στους επαγγελματίες υγείας αντιστοιχούσε στη μεγαλύτερη δαπάνη και ανέβηκε από 15,6 δισ. δολάρια σε 20,3 δισ. δολάρια παρά τις νέες πολιτικές στα νοσοκομεία και τις ιατρικές σχολές που αποσκοπούσαν στον περιορισμό της επιρροής της βιομηχανίας στη συνταγογράφηση.
Τα συν και τα πλην του ιατρικού μάρκετινγκ
“Ενώ το μάρκετινγκ μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα, όπως αποσταθεροποίηση ασθενειών (π.χ. HIV) ή να ξεπερνά το στιγματισμό (π.χ. ανικανότητα), μπορεί επίσης να επεκτείνει ή ακόμη και να δημιουργήσει ασθένειες ή να καλλιεργήσει ψεύτικες ελπίδες με την υπερβολή των θεραπευτικών αποτελεσμάτων” δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Dr. Steven Woloshin του Ινστιτούτου Dartmouth για την Πολιτική Υγείας και την Κλινική Πρακτική στο Λίβανο. “Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υπερδιάγνωση, υπερβολική θεραπεία (με σχετικές βλάβες) και σπατάλη πόρων”, δήλωσε ο Woloshin.
Για να ανταγωνιστεί το μερίδιο αγοράς, σχεδόν κάθε παίκτης στη βιομηχανία- από τους φαρμακοβιομήχανους έως τους ασφαλιστικούς φορείς στα νοσοκομεία, τα διαγνωστικά κέντρα- επενδύει στο μάρκετινγκ στοχεύοντας τόσο στους ειδικούς που λαμβάνουν αποφάσεις για τη συνταγογράφηση όσο και στους καταναλωτές.
Οι δαπάνες για την υγεία στις ΗΠΑ είναι οι υψηλότερες στον κόσμο, συνολικού ύψους 3,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων το 2016 ή 17,8% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, σύμφωνα με τους ερευνητές της JAMA.
Οι δαπάνες μάρκετινγκ της βιομηχανίας στην τρέχουσα μελέτη αντιστοιχούν στον προϋπολογισμό των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας ύψους περίπου 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων και ξεπερνούν κατά πολύ τον προϋπολογισμό των περίπου 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τον οργανισμό που είναι επιφορτισμένος με τον πλήρη έλεγχο της βιομηχανίας, την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA).
Η μελέτη επικεντρώθηκε στην εμπορία συνταγογραφούμενων φαρμάκων, εκστρατειών ευαισθητοποίησης σε ασθένειες, υπηρεσιών υγείας και εργαστηριακών εξετάσεων σε καταναλωτές και επαγγελματίες. Υποτιμά τις συνολικές δαπάνες επειδή οι ερευνητές δεν διέθεταν στοιχεία σχετικά με τις αποκαλούμενες λεπτομερείς πληροφορίες ή πωλήσεις σε κλινικούς ιατρούς, κουπόνια ή εκπτώσεις, ηλεκτρονικές προωθήσεις και δαπάνες για ιατρικές συνεδριάσεις και άλλες εκδηλώσεις, σημειώνουν οι συγγραφείς.
Οι προϋπολογισμοί βιομηχανικού μάρκετινγκ περιλαμβάνουν επίσης πολλές άλλες δαπάνες που δεν υπολογίστηκαν στη μελέτη, όπως το κόστος εκπαίδευσης και των μισθών για τους αντιπροσώπους των πωλήσεων, την έρευνα μάρκετινγκ, αμοιβές που καταβάλλονται σε διαφημιστικά γραφεία και εκστρατείες πίεσης.
Ωστόσο, είναι η πιο ολοκληρωμένη ανάλυση του ιατρικού μάρκετινγκ στις ΗΠΑ που έχει γίνει ποτέ, δήλωσε ο Dr. Howard Bauchner, αρχισυντάκτης της JAMA. “Για τους ιατρούς, τους υπεύθυνους για τη χάραξη πολιτικής και τους ασθενείς, είναι σημαντικό να γνωρίζουν την έκταση του ιατρικού μάρκετινγκ”, πρόσθεσε.
“Δεδομένου ότι η διαφήμιση DTC είναι νόμιμη στις ΗΠΑ, είναι σημαντικό οι ασθενείς να συζητούν οτιδήποτε διαβάζουν, να βλέπουν (τηλεοπτικές διαφημίσεις) ή να ακούνε τον κλινικό τους ιατρό”, πρόσθεσε ο Bauchner.
Ακόμη και με την άνοδο του μάρκετινγκ και του καταναλωτισμού, οι γιατροί εξακολουθούν να παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος των αποφάσεων και δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η βιομηχανία αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος των κονδυλίων μάρκετινγκ για να φτάσει σε επαγγελματίες, δήλωσε ο Meredith Rosenthal της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ. “Το μάρκετινγκ μπορεί να αναγκάσει τους γιατρούς να στραφούν σε ελαφρώς καλύτερα (και μερικές φορές όχι ακόμη) καλύτερα νέα προϊόντα που κοστίζουν σημαντικά περισσότερα” κατέληξε ο Rosenthal.