Η τεχνολογική καινοτομία, η επέκταση της χρήσης προσωπικού πρώτης γραμμής, όπως οι κοινοτικοί εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, και οι ταχείες αυξήσεις στη χρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψης είναι πιθανόν να συμβάλλουν στην επίτευξη καθολικής υγειονομικής περίθαλψης (UHC) σε χώρες του κόσμου, σύμφωνα με νέα ανάλυση που πραγματοποιήθηκε από τον Harvard TH Chan Σχολή Δημόσιας Υγείας.
Ενώ η ιδέα της καθολικής υγειονομικής περίθαλψης συγκεντρώνει ευρεία υποστήριξη και αποτελεί κεντρική επιταγή για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τα Ηνωμένα Έθνη, οι ερευνητές τόνισαν ότι οι χώρες πρέπει να επιτύχουν μια ισορροπία μεταξύ της επέκτασης της κάλυψης της υγειονομικής περίθαλψης και της εξασφάλισης της ποιότητας της περίθαλψης που παρέχεται .Τα ιατρικά λάθη, οι μολυσματικές ασθένειες που έχουν αποκτηθεί με την υγειονομική περίθαλψη και η κακή διατήρηση των ασθενών στην περίθαλψη θα μπορούσαν να υπονομεύσουν τα κέρδη που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του UHC.
«Είναι δύσκολο να σκεφτούμε μια φιλοδοξία που αντανακλά και συμβάλλει στην ανθρώπινη πρόοδο περισσότερο από την UHC Η πρόκληση είναι η παράδοση, η οποία θα απαιτήσει συνεχείς πολιτικούς και οικονομικούς πόρους εκτός από καινοτόμες τεχνολογίες και θεσμούς .Το πιο σημαντικό είναι ότι αποφεύγουμε τη σήραγγα «Δεν πρέπει να δίνουμε σύντομες αλλαγές στην πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη ή σε παρεμβάσεις που προάγουν την πρόληψη ασθενειών και την έγκαιρη διάγνωση, την κοινωνική και οικονομική ισότητα και τη διεθνή συνεργασία», δήλωσε ο David Bloom, συν-συγγραφέας και διευθυντής του UHC. Clarence James Gamble Καθηγητής Οικονομικών και Δημογραφίας στη Σχολή του Harvard Chan.
Πριν από σαράντα χρόνια, το Σεπτέμβριο, οι ηγέτες της παγκόσμιας υγείας εξέδωσαν τη Διακήρυξη Alma-Ata, η οποία αύξησε την παγκόσμια συνειδητοποίηση της «υγείας για όλους» ως καθολικού ανθρώπινου δικαιώματος και τόνισε τη σημασία της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας . Τα οφέλη του UHC είναι άφθονα και εκτείνονται πέρα από τη βελτίωση της υγείας.
Η UHC μπορεί να οδηγήσει σε οικονομικά οφέλη αυξάνοντας την παραγωγικότητα, όπως ανέφεραν οι ερευνητές, και μπορεί να βελτιώσει την κοινωνική και πολιτική σταθερότητα μειώνοντας παράλληλα τις ανισότητες στον τομέα της υγείας και τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Επιπλέον, οι χώρες στις οποίες ο κύριος όγκος των δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη προπληρώνεται με κρατική χρηματοδότηση έχουν χαμηλότερα ποσοστά από το είδος καταστροφικών δαπανών για την υγεία που μπορούν να χρεοκοπούν τις οικογένειες σε σύγκριση με χώρες που βασίζονται σε ιδιωτικά συστήματα ασφάλισης.