Βασικό εμπόδιο στην περαιτέρω συμβολή του κλάδου στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας αποτελεί η έως τώρα εφαρμοζόμενη πολιτική για την υγεία και πιο συγκεκριμένα για το φάρμακο, ανέφερε ο Προέδρος του ΣΦΕΕ, κ. Ολύμπιος Παπαδημητρίου στην εκδήλωση της κοπής της πίτας για το Νέο Έτος.
Κάνοντας έναν απολογισμό για το έτος που «έφυγε» θα ήθελα να αναφερθώ, είπε ο Προέδρος του ΣΦΕΕ, σε κάποια αδιάσειστα κι αξιοσημείωτα στοιχεία:
Αναλώσαμε για άλλη μια χρονιά και χρόνο και ενέργεια για την ανακατανομή του clawback και την αύξηση του rebate, ενώ θα έπρεπε να επικεντρωθούμε στη συγκράτηση της υπέρβασης της φαρμακευτικής δαπάνης. Κρατώντας την αρνητική παράδοση μάλιστα, οι εκάστοτε κυβερνώντες συνεχίζουν να θεωρούν ως αποκλειστικά υπεύθυνη την φαρμακοβιομηχανία για την υπέρβαση της δαπάνης, δεν τους απασχολεί αν οι φαρμακευτικές ανάγκες του πληθυσμού της χώρας αυξάνονται ή αν υπάρχουν άλλοι παράγοντες που καθοδηγούν τη δαπάνη και δεν ελέγχονται πλημμελώς.
Σαν κατάληξη, οι υποχρεωτικές επιστροφές κι εκπτώσεις θα ξεπεράσουν για το 2018 το €1,4 δις (έναντι €1,2 δις το 2017). Η συνεισφορά μας στη συνολική δαπάνη είναι πάνω από 35% ή αλλιώς 4 φορές πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο! Οι υπερβολικές χρεώσεις σε συνδυασμό με τα οριζόντια μέτρα, έχουν εξαντλήσει τις δυνατότητες των εταιριών, δεν υπάρχει άλλη αντοχή! Σας διαβεβαιώνω ότι πολλές εταιρίες – διεθνείς και ελληνικές – δεν θα μπορούν να πληρώσουν τις υπέρογκες επιβαρύνσεις.
Σήμερα μάλιστα είχαμε ενημέρωση από τα μέλη μας για το clawback που καλούνται να καταβάλλουν για τα φάρμακα 1Α που διακινούνται μέσω ΕΟΠΥΥ. Πιο συγκεκριμένα για το α΄ εξάμηνο του 2018 με μια δαπάνη € 27.900 εκατ. η υπέρβαση έφτασε τα € 50 εκατ.!! Είναι δυνατόν να ζητείται επιστροφή που αγγίζει το 70%??? Είναι δυνατόν να περιμένουμε να μείνουν φάρμακα στην αγορά με αυτές τις συνθήκες; Είναι δυνατόν να καταλογίζουμε την ευθύνη στις εταιρείες για ό,τι μπορεί να συμβεί; Το ότι εστάλησαν τα σημειώματα αυτά μάλλον δείχνει ότι δεν υπάρχει μεγάλη επαφή με τον ρεαλισμό.
Την ίδια στιγμή σχεδιάζεται η «τιμωρία» της ανάπτυξης επιβαρύνοντας με το 25% του clawback (αντί για 10% που ισχύει σήμερα) τις εταιρείες που αναπτύσσονται. Έτσι επιβραβεύουμε την καινοτομία; Η οικονομική πίεση μαζί με την έλλειψη προβλεψιμότητας διαλύουν το σχεδιασμό των εταιρειών, το προσωρινό λογιστικό όφελος για το κράτος εκμηδενίζει τις προοπτικές ανάπτυξης, τις νέες επενδύσεις στον κλάδο, την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Και τελικά ο μεγάλος χαμένος είναι η πραγματική οικονομία. Και μαζί της οι ασθενείς και οι εργαζόμενοι και συνεργαζόμενοι με τον κλάδο μας.
Προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε και να εξάρουμε τις μεταρρυθμίσεις που υλοποιούνται και τις αποφάσεις που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Δυστυχώς έχουμε πολύ μεγάλη δυσκολία. Είτε διότι υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις και η απόδοση των αποφάσεων δεν έχει τεκμηριωθεί είτε γιατί η συνολική εικόνα είναι απογοητευτική. Πώς να δεις θετικά τις έγκαιρες πληρωμές όταν το κράτος πληρώνει ότι θέλει και ζητάει επιστροφές που φτάνουν το 70%; Πώς να μιλήσεις θετικά για τα μέτρα του ελέγχου της ζήτησης όταν την ίδια στιγμή προωθούνται αποφάσεις που ναι μεν αποσκοπούν να ενισχύσουν την κοινωνική πολιτική αλλά ποτέ δεν συνοδεύονται με την απαραίτητη αναπροσαρμογή προϋπολογισμού, επιβαρύνοντας και πάλι τον συνήθη ύποπτο, την φαρμακοβιομηχανία;
Τη στιγμή μάλιστα που εμείς έχουμε καταθέσει προτάσεις για τα φάρμακα των ανασφαλίστων, οι οποίες αγνοούνται γιατί το υπουργείο θέλει τα πράγματα μόνο στα μέτρα του.