Μια μικρή ομάδα ερευνητών με μέλη από την Ισπανία και τις ΗΠΑ έχει βρει στοιχεία που δείχνουν ότι οι ανθρώπινες εκφράσεις του προσώπου δεν είναι τόσο καθολικές, όπως νομίζαμε. Στην εργασία τους που δημοσιεύθηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, η ομάδα περιγράφει πώς διεξάγονται μελέτες αναγνώρισης προσώπου για γηγενείς ανθρώπους που ζουν στη Νέα Γουινέα όπου και βρέθηκε διαφορά σε μία έκφραση του προσώπου από τους περισσότερους άλλους ανθρώπους στον κόσμο.
Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, οι τέσσερις ερευνητές στην ομάδα, Carlos Crivelli, James Russell, Sergio Jarillo και José-Miguel Fernández-Dolsa, καλούνται να ζήσουν με μια ομάδα ανθρώπων στο νησί της Τρόμπριαντ ανοικτά των ακτών της Παπούα στη Νέα Γουινέα. Αυτή η κουλτούρα έχει καταφέρει να υπάρχει χωρίς να αλληλεπιδρά με τους άλλους ανθρώπους για εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες χρόνια. Οι ερευνητές σκέφτηκαν ότι η απλή παρατήρηση των ανθρώπων δεν αρκεί αλλά ότι θα έπρεπε οι ίδιοι να μυηθούν στην κουλτούρα, τη μάθηση και τη γλώσσα και τη συμπεριφορά των ανθρώπων αυτών. Μόνο τότε θα μπορούσαν να ζητήσουν από μερικούς νέους να καθίσουν μαζί, ώστε να μπορέσουν να φωτογραφηθούν και να φανούν οι διάφορες εκφράσεις στα πρόσωπά τους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι εκφράσεις του προσώπου των Trobrianders, είναι παρόμοιες με αυτές των Δυτικών, με μία αξιοσημείωτη εξαίρεση, οι φωτογραφίες που έδειχναν ανθρώπους με μεγάλα μάτια θεωρήθηκαν ως απειλητικές, καθώς οι δυτικοί γενικά συνδέουν τις συγκεκριμένες εκφράσεις του προσώπου με την εκδήλωση φόβου. Από το εύρημα αυτό προκύπτει ότι οι ανθρώπινες εκφράσεις του προσώπου δεν είναι τόσο καθολικές. Αναγνωρίζουν ότι δεν μπορεί να πουν με βεβαιότητα εάν οι διαφορές στην ερμηνεία οφείλονταν στον τρόπο που η ομάδα ερμηνεύει το ίδιο συναίσθημα ή αν είχαν πράγματι αισθάνεται κάτι διαφορετικό, όταν κοίταζαν τις φωτογραφίες.