Διάφορα

Νέες δράσεις γνωστών βιοδεικτών στον καρκίνο του εντέρου

Νέες δράσεις γνωστών βιοδεικτών στον καρκίνο του εντέρου
Ο EGFR (υποδοχέας του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα) εμπλέκονται στην ανάπτυξη και πρόοδο πολλών τύπων καρκίνου και καρκίνου του εντέρου. Αντισώματα αντι- EGFR χρησιμοποιούνται στην θεραπεία των ασθενών με καρκίνο του εντέρου, για την αναστολή των EGFR. Ωστόσο, για λόγους που δεν είναι ακόμη σαφείς, δεν ωφελούνται όλοι οι ασθενείς από αυτή τη θεραπεία. Αυτό θα […]

Ο EGFR (υποδοχέας του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα) εμπλέκονται στην ανάπτυξη και πρόοδο πολλών τύπων καρκίνου και καρκίνου του εντέρου. Αντισώματα αντι- EGFR χρησιμοποιούνται στην θεραπεία των ασθενών με καρκίνο του εντέρου, για την αναστολή των EGFR. Ωστόσο, για λόγους που δεν είναι ακόμη σαφείς, δεν ωφελούνται όλοι οι ασθενείς από αυτή τη θεραπεία.

Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι ο EGFR δεν βρίσκεται μόνο στα καρκινικά κύτταρα των ασθενών με καρκίνο του εντέρου, αλλά επίσης και στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που περιβάλλουν τον όγκο. Αυτό ήταν το κύριο εύρημα της μελέτης που διεξήχθη από μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής την Μaria Sibilia από το Ινστιτούτο Έρευνας για τον Καρκίνο MedUni της Βιέννης και δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο κορυφαίο περιοδικό Gastroenterology .

«Σε ένα μοντέλο ποντικού, ήμασταν σε θέση να αποδείξουμε ότι τα EGFR-θετικά μυελοειδή κύτταρα τονώνουν την ανάπτυξη του όγκου. Με την απενεργοποίηση του EGFR σε αυτά τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, η σταμάτησε», εξηγεί η Μaria Sibilia, επικεφαλής του Ινστιτούτου Έρευνας για τον Καρκίνο στο MedUni της Βιέννης. Η μελέτη διεξήχθη σε διεπιστημονική βάση, σε συνεργασία με ογκολόγους και παθολόγους.

Οι ερευνητές μπόρεσαν επίσης να αποδείξουν ότι η πρόγνωση της επιβίωσης ήταν πτωχότερη σε ασθενείς με καρκίνο του εντέρου, εάν αυτά τα EGFR-θετικά μυελοειδή κύτταρα είναι παρόντα στο νεόπλασμα – και επίσης επειδή ο EGFR προκαλεί αυξημένη παραγωγή της κυτοκίνης ιντερλευκίνης-6 (IL-6) στα μυελοειδή κύτταρα. Μέχρι σήμερα, δεν έχει ληφθεί υπόψη στην παρουσία του EGFR σε κύτταρα που περιβάλλουν τους όγκους.

Αυτό θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει γιατί η θεραπεία αντι-EGFR που κατευθύνεται στον όγκο είναι λιγότερο αποτελεσματική ή πλήρως αναποτελεσματική σε ορισμένους ασθενείς. Λέει η Sibilia: «Θα μπορούσε να είναι ότι EGFR δεν λειτουργεί πραγματικά στον ίδιο τον όγκο, ότι κατά κύριο λόγο τα EGFR-θετικά μυελοειδή κύτταρα τονώνουν όγκο.» Περαιτέρω μελέτες που θα διεξαχθούν θα ελέγξουν εάν αυτό ισχύει.

Τουλάχιστον 4.500 άτομα πλήττονται κάθε χρόνο στην Αυστρία από καρκίνο του παχέος εντέρου, μία από τις συχνότερες μορφές καρκίνου στις δυτικές χώρες, που είναι ο δεύτερος συχνότερος καρκίνος στις γυναίκες και ο συχνότερος καρκίνος στους άνδρες. Τα αποτελέσματα της έρευνας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε οριοθέτηση των ασθενών στο μέλλον, και συγκεκριμένα στην ομάδα για τους οποίους η αντι-EGFR θεραπεία λειτουργεί και στην ομάδα για τους οποίους δεν αποδίδει.