Βρετανοί γιατροί στο Σέφιλντ υποστηρίζουν πως οι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας (MS), δείχνουν «αξιοσημείωτη» βελτίωση δεχόμενοι μία θεραπεία που συνήθως χρησιμοποιείται για τον καρκίνο.
Περίπου 20 ασθενείς έλαβαν μοσχεύματα μυελού των οστών χρησιμοποιώντας τα δικά τους βλαστοκύτταρα. Μερικοί ασθενείς οι οποίοι είχαν παραλύσει μπόρεσαν να περπατήσουν και πάλι. Ο καθηγητής Basil Sharrack, του Νοσοκομείου Royal Hallamshire, δήλωσε σχετικά: «Το να έχουμε μια θεραπεία η οποία μπορεί δυνητικά να αντιστρέψει την αναπηρία, είναι πραγματικά ένα μεγάλο επίτευγμα.» Περίπου 100.000 άνθρωποι στη Βρετανία έχουν σκλήρυνση κατά πλάκας, μια ανίατη νευρολογική πάθηση. Οι περισσότεροι ασθενείς διαγνώστηκαν στη δεκαετία των 20 και 30 χρόνων τους.
Η ασθένεια προκαλεί το ανοσοποιητικό σύστημα να επιτεθεί στην επένδυση των νεύρων στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Η θεραπεία – γνωστή ως αυτόλογη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων (HSCT) – στοχεύει να καταστρέψει το ελαττωματικό ανοσοποιητικό σύστημα με τη χρήση χημειοθεραπείας. Στη συνέχεια ανακατασκευάζεται με βλαστικά κύτταρα που συλλέγονται από το αίμα του ίδιου του ασθενούς. Αυτά τα κύτταρα βρίσκονται σε τόσο πρώιμο στάδιο, που δεν έχουν αναπτύξει τις αδυναμίες που προκαλούν τα άλλα.
Ο καθηγητής John Snowden, σύμβουλος αιματολόγος στο Νοσοκομείο Royal Hallamshire, δήλωσε: «Το ανοσοποιητικό σύστημα επαναφέρεται πίσω σε ένα χρονικό σημείο πριν από την πρόκληση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.» Περίπου 20 ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας έχουν υποβληθεί σε αυτή την θεραπεία κατά τα τελευταία τρία χρόνια. «Είναι σαφές ότι έχουμε κάνει μια μεγάλη επίδραση στη ζωή των ασθενών. Κι αυτό είναι ευχάριστο.» πρόσθεσε ο καθηγητής Snowden.
Το βρετανικό δίκτυο BBC, για να επιβεβαιώσει το ρεπορτάζ, μίλησε με ασθενείς που έκαμναν την θεραπεία. Ο Steven Storey διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας το 2013 και μέσα σε ένα χρόνο, ο νεαρός αθλητής βρέθηκε σε μια αναπηρική καρέκλα, έχοντας χάσει την αίσθηση σε μεγάλο μέρος του σώματός του. «Έτρεχα σε μαραθώνιους και τώρα χρειάζομαι 24ωρη φροντίδα.» είπε. Μέσα σε λίγες μέρες από τη μεταμόσχευση ήταν σε θέση να κινηθούν τα δάχτυλα των ποδιών του και μετά από τέσσερις μήνες μπορούσε να σταθεί χωρίς βοήθεια. Ο Steven εξακολουθεί να χρειάζεται αναπηρικό καροτσάκι, αλλά είναι κατάπληκτος με την πρόοδό του: «Ήταν απίστευτο. Ήμουν σε δεινή θέση, αλλά τώρα μπορώ να κολυμπήσω και είμαι αποφασισμένος να περπατήσω.»
Η Holly Drewry ήταν μόλις 21 όταν διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας και η κατάστασή της επιδεινώθηκε όταν γέννησε την κόρη της Isla. Η Holly χρειαζόταν μια αναπηρική καρέκλα πριν από μεταμόσχευση της, αλλά μετά τη θεραπεία περπατούσε έξω από το νοσοκομείο. «Ήταν ένα θαύμα που πήρα τη ζωή μου και την ανεξαρτησία μου πίσω και το μέλλον είναι λαμπρό. Είμαι μια μαμά που πλέον μπορεί να κάνει τα πάντα με την Isla» είπε η Holly.
Η Holly Drewry ήταν μόλις 21 όταν διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας
Η θεραπεία περιλαμβάνει την εντατική χημειοθεραπεία και οι ασθενείς γνωρίζουν πως θα υπάρχουν παρενέργειες, όπως ναυτία και απώλεια μαλλιών. Η μεταμόσχευση κοστίζει περίπου στη Βρετανία 30.000 λίρες, όσο δηλαδή το ετήσιο κόστος για κάποιες θεραπείες για την σκλήρυνση κατά πλάκας.