Όσες έμειναν έγκυες χρησιμοποιώντας τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής βρέθηκαν να έχουν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν προεκλαμψία από εκείνες με παραδοσιακές εγκυμοσύνες, σύμφωνα με μια μελέτη που παρουσιάστηκε στην ετήσια επιστημονική συνεδρία του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας Μαζί με το Παγκόσμιο Συνέδριο Καρδιολογίας. Η μελέτη, που βασίζεται σε μια ανάλυση αρχείων υγείας από περισσότερους από 2,2 εκατομμύρια ασθενείς, είναι η πρώτη που αξιολογεί πώς οι αναπαραγωγικές τεχνολογίες μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επιπλοκών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε εθνική κλίμακα.
Η προεκλαμψία είναι μια επιπλοκή που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη που περιλαμβάνει νέα εμφάνιση υψηλής αρτηριακής πίεσης και πιθανή βλάβη οργάνων που ενέχει σοβαρό κίνδυνο για την έγκυο και το μωρό. υποβοηθούΟι τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής περιλαμβάνουν όλες τις παρεμβάσεις που περιλαμβάνουν in vitro χειρισμό εξαγόμενων ωαρίων, σπέρματος ή εμβρύων για σκοπούς εγκυμοσύνης, συμπεριλαμβανομένης της εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF), της ενδομήτριας σπερματέγχυσης και άλλων τεχνικών.
Οι υποβοηθούμενες εγκυμοσύνες, που επιτυγχάνονται μέσω τεχνολογιών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, μπορεί να είναι είτε παραδοσιακές (στην οποία το άτομο που φέρει την εγκυμοσύνη έχει γενετική σύνδεση με το έμβρυο) είτε παρένθετη μητρότητα κύησης (χωρίς γενετική σύνδεση με έμβρυο). Το ποσοστό των κυήσεων που περιλαμβάνουν τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής έχει διπλασιαστεί στις ΗΠΑ τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
“Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά – λίγες μελέτες έχουν εξετάσει προηγουμένως τις καρδιαγγειακές επιπλοκές των κυήσεων με τεχνολογική υποβοήθηση με τόση λεπτομέρεια, και καμία από αυτές δεν έχει αξιολογήσει αυτές τις επιπλοκές σε εθνικό επίπεδο”, δήλωσε ο Ahmad Mustafa, MD, επικεφαλής κάτοικος και επερχόμενος συνεργάτης καρδιολογίας. στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Staten Island και τον επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης. «Η ειδική καρδιαγγειακή φροντίδα πρέπει να ενσωματωθεί στη συνήθη παρακολούθηση των ασθενών που συλλαμβάνουν μέσω τεχνολογιών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής».
Λεπτομέρειες για την μελέτη
Αρχικά εξέτασαν τα ποσοστά διαφόρων καρδιαγγειακών προβλημάτων, όπως μη φυσιολογικούς καρδιακούς ρυθμούς, καρδιακή προσβολή, καρδιακή ανεπάρκεια, πνευμονικό οίδημα, επιπλοκές που σχετίζονται με αιμοφόρα αγγεία, προεκλαμψία και διαβήτη κύησης μεταξύ των δύο ομάδων. Στη συνέχεια, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στατιστικές μεθόδους για να ταιριάξουν τις υποβοηθούμενες από τεχνολογία κυήσεις με ένα υποσύνολο των παραδοσιακών κυήσεων που πραγματοποιούνται από άτομα με παρόμοιο προφίλ όσον αφορά την ηλικία, τη φυλή και τις βασικές συνθήκες υγείας (δηλ. διαβήτης, υπέρταση, νεφρική νόσο και αυτοάνοση νόσο).
Συγκρίνοντας τις δύο αντίστοιχες ομάδες και λαμβάνοντας υπόψη τους βασικούς παράγοντες κινδύνου, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι με υποβοηθούμενη από τεχνολογία κυήσεις είχαν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν προεκλαμψία σε σχέση με άτομα με παραδοσιακές εγκυμοσύνες. Η προεκλαμψία προκαλεί ποικίλα συμπτώματα και επιπλοκές και μπορεί να οδηγήσει σε εκλαμψία, μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επιληπτικές κρίσεις ή/και κώμα στην έγκυο, για την οποία η θεραπευτική θεραπεία είναι ο τοκετός του μωρού. Η προεκλαμψία έχει επίσης μακροπρόθεσμες συνέπειες, όπως:
- υψηλό κίνδυνο προεκλαμψίας σε μελλοντικές εγκυμοσύνες
- μαζί με αυξημένο κίνδυνο νεφρικής νόσου,
- και καρδιαγγειακών προβλημάτων, όπως στεφανιαία νόσο, εγκεφαλικό και καρδιακή ανεπάρκεια αργότερα στη ζωή.
Η αρχική ανάλυση βρήκε επίσης υψηλότερα ποσοστά υπερκοιλιακής ταχυκαρδίας (γρηγορότερος από τον κανονικό καρδιακό ρυθμό), πνευμονικού οιδήματος (ανώμαλη συσσώρευση υγρού στους πνεύμονες) και διαβήτη κύησης μεταξύ των υποβοηθούμενων από τεχνολογία κυήσεων. Οι ερευνητές είπαν ότι αυτές οι διαφορές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές με την ανάλυση που χρησιμοποίησε αντιστοιχισμένες ομάδες, υποδηλώνοντας ότι οι συσχετισμοί πριν από τον αγώνα ήταν πιθανό να οφείλονταν σε συγχυτικούς παράγοντες. Επιπλέον, τα άτομα με υποβοηθούμενη από τεχνολογία κυήσεις είχαν μεγαλύτερη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο κατά 33%.