Από τον Απρίλιο του 2020 έως τον Απρίλιο του 2021, η συνολική συχνότητα εμφάνισης κατάθλιψης ή άγχους στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξήθηκε από περίπου 11% σε σχεδόν 40%, αλλά υπήρχαν σημαντικές φυλετικές διαφορές, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Μπέρμιγχαμ. Συγκεκριμένα, «συγκρίνοντας το 2019 με τον Απρίλιο-Μάιο 2020, οι πιθανότητες κατάθλιψης και άγχους ήταν 218% μεγαλύτερες για τους λευκούς, 280% μεγαλύτερες για τους μαύρους, 344% μεγαλύτερες για τους Ισπανόφωνους και 560% μεγαλύτερες για τους Ασιάτες Αμερικανούς», δήλωσε η ερευνήτρια Mieke Beth Thomeer, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα κοινωνιολογίας του πανεπιστημίου στο Κολλέγιο Τεχνών και Επιστημών.
Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Journal of Racial and Ethnic Health Disparities, ο χρόνος των αιχμών στα θέματα ψυχικής υγείας μεταξύ των Μαύρων και των Ασιατοαμερικανών κατά τη διάρκεια της πανδημίας ευθυγραμμίστηκε με άλλα ζητήματα. «Διαπιστώσαμε ότι οι Μαύροι στη μελέτη ήταν η μόνη φυλετική/εθνοτική ομάδα που παρουσίασε μεγαλύτερη πιθανότητα κατάθλιψης ή άγχους τη χρονική περίοδο από τις 28 Μαΐου έως τις 2 Ιουνίου 2020 — περίπου την εποχή της δολοφονίας του Τζορτζ Φλόιντ», είπε η Thomeer σε σχετική ανακοίνωση του πανεπιστημίου.
Αυτή και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν επίσης ότι οι Ασιάτες Αμερικανοί ήταν η μόνη φυλετική/εθνοτική ομάδα με μεγαλύτερη πιθανότητα κατάθλιψης ή άγχους τη χρονική περίοδο 17 έως 29 Μαρτίου 2021, περίπου τη στιγμή που δολοφονήθηκαν έξι Ασιάτισσες στην Ατλάντα. Παρόλο που οι Μαύροι, οι Ισπανόφωνοι και οι Ασιάτες Αμερικανοί είχαν τις μεγαλύτερες αυξήσεις σε θέματα ψυχικής υγείας κατά το πρώτο έτος της πανδημίας, ήταν λιγότερο πιθανό να λάβουν φροντίδα ψυχικής υγείας από τους λευκούς, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης.
«Η πανδημία του COVID-19 παρήγαγε και συνεχίζει να δημιουργεί καταστροφικές συνέπειες παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων των μειώσεων της οικονομικής σταθερότητας, της αύξησης της μοναξιάς και της κοινωνικής απομόνωσης και των θανάτων αγαπημένων προσώπων», δήλωσε η Thomeer. «Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι αυτές οι συνέπειες βιώθηκαν άνισα και ήταν ιδιαίτερα έντονες για τις φυλετικές και εθνοτικές μειονότητες».