Αύξηση εμφανίζει διεθνώς η χρήση φαρμάκων για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, την πιο ολοκληρωμένη του είδους της μέχρι σήμερα.
H έρευνα, που περιλαμβάνει στοιχεία για πάνω από 154 εκατομμύρια άτομα σε 14 χώρες κατά την περίοδο 2001-2015 και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ψυχιατρικής “The Lancet Psychiatry”, εκτιμά ότι από ΔΕΠΥ πάσχουν το 5% έως 7% των παιδιών (τριών έως 18 ετών) και περίπου το 2,5% των ενηλίκων.
Η χορήγηση φαρμάκων για τη ΔΕΠΥ εμφανίζει αυξητική τάση διαχρονικά σε όλες τις χώρες, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό. Έτσι, στη Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ-Καναδά) σχετικά φάρμακα παίρνουν το 4,5% των παιδιών και το 1,4% των ενηλίκων, αλλά στη δυτική Ευρώπη μόνο το 0,7% των παιδιών (στη Γαλλία μόλις το 0,3%) και το 0,03% των ενηλίκων.
Tα στοιχεία αυτά, σύμφωνα με τους ερευνητές, δείχνουν αφενός ότι οι συνταγογραφήσεις υπολείπονται των διαγνώσεων σε αρκετές χώρες, αφετέρου ότι οι διαφορές μεταξύ των χωρών αντανακλούν διαφορετικές προσεγγίσεις για τη διάγνωση και τη θεραπεία της ΔΕΠΥ.
Η ΔΕΠΥ είναι μια συχνή νευροαναπτυξιακή διαταραχή στα παιδιά και τουλάχιστον τα δύο τρίτα συνεχίζουν να έχουν συμπτώματα και μετά την ενηλικίωσή τους. Υπάρχουν αρκετές αποτελεσματικές και κλινικά αποδεδειγμένες επιλογές στην θεραπεία ατόμων με ΔΕΠΥ. Ο συνδυασμός αντιμετώπισης μέσω ιατρικής και συμπεριφοράς είναι η πλέον αποτελεσματική στρατηγική διαχείρισης ΔΕΠΥ, ακολουθούμενη μονάχα από την φαρμακευτική αγωγή, και μετά από την αντιμετώπιση μέσω της συμπεριφορικής θεραπείας.
Υποσημείωση: Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι όλα τα διεγερτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία ΔΕΠΥ, τα οποία κόβουν την υπερδραστηριότητα και βελτιώνουν την εστίαση – μπορεί να προκαλέσουν απώλεια βάρους. Τόσο τα βραχυπρόθεσμα όσο και τα μακράς δράσης διεγερτικά του ΔΕΠΥ μπορεί να προκαλέσουν καταστολή της όρεξης. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι που τα λαμβάνουν μπορεί να χρειαστεί να κάνουν κάτι ώστε να θυμούνται να φάνε. Ακόμα και αν δεν πεινάνε στο μεσημεριανό γεύμα, πρέπει να φάνε ένα πλούσιο πρωινό, δείπνο και ίσως ένα σνακ.