Η χθεσινή ημέρα 25η Νοέμβρη είναι ημέρα σταθμός, που έχει θεσπιστεί για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Tο 2010 τέθηκε για πρώτη φορά επίσημα στην ακαδημαϊκή κοινότητα, ο όρος μαιευτική βία.
Στο Διεθνές Περιοδικό Μαιευτικής και Γυναικολογίας, η μαιευτική βία ορίζεται ως η κοινή συνισταμένη της κατάχρησης σχέσης ασθενούς-ιατρού και βίας κατά των γυναικών. O δε Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εξέδωσε το Σεπτέμβρη του 2014 διακήρυξη για την πρόληψη και την εξάλειψη της ασέβειας και της κακομεταχείρισης στον τοκετό. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα πρόσβασης στο καλύτερο δυνατό επίπεδο υγείας, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος για φροντίδα με αξιοπρέπεια και σεβασμό, κατά τη διάρκεια της κύησης και του τοκετού. Ο ορισμός συνεχίζει ότι η μαιευτική βία είναι η οικειοποίηση και η παραβίαση των σωματικών και αναπαραγωγικών διαδικασιών της γυναίκας από επαγγελματίες υγείας. Εκφράζεται μέσω της κακομεταχείρισης και της αναίτιας παρεμβατικότητας, μετατρέποντας τις φυσιολογικές διαδικασίες σε παθολογικές, επιφέροντας έτσι απώλεια της αυτονομίας και της ικανότητας να αποφασίζει η γυναίκα ελεύθερα για το σώμα της και επηρεάζοντας αρνητικά την ποιότητα ζωής της.
Σε χώρες όπως η Αργεντινή, το Πουέρτο Ρίκο και η Βενεζουέλα, τα θύματα μαιευτικής βίας προστατεύονται ήδη από το νόμο, ενώ αναμένεται τα χνάρια τους να ακολουθήσουν και άλλες χώρες, όπως η Ισπανία και η Ιταλία. Η ισχύουσα νομοθεσία μεταξύ άλλων, απαγορεύει την επιβολή της ύπτιας θέσης της επιτόκου κατά τον τοκετό, απαγορεύει την αναίτια απομάκρυνση μητέρας-νεογνού και απαγορεύει τη διεξαγωγή καισαρικής τομής σε περιπτώσεις που ο φυσιολογικός τοκετός είναι εφικτός, χωρίς να έχει ληφθεί προηγουμένως η ρητή συγκατάθεση της γυναίκας, η οποία απορρέει από ενδελεχή και σαφή ενημέρωση για τα οφέλη και τους κινδύνους στην εκάστοτε περίπτωση εξατομικευμένα. Πρόσφατη επίσημη έρευνα από τη γειτονική Ιταλία, ανέφερε ότι το 21% των γυναικών θεωρούν ότι υπέστησαν μαιευτική βία στον τοκετό τους, το 6% δεν θέλησε να κάνει άλλο παιδί, λόγω της μεταχείρισης που είχαν, ποσοστό το οποίο συνεπάγεται 20,000 κυήσεις που δεν θα πραγματοποιηθούν ανά έτος, ενώ στο 54% των συμμετεχουσών που γέννησαν με κολπικό τοκετό διενεργήθηκε περινεοτομία (το όριο των ιατρικώς ενδεδειγμένων περινεοτομιών, σύμφωνα με τον ΠΟΥ είναι γύρω στο 10%), εκ των οποίων το 61% των γυναικών δεν έδωσε συγκατάθεση.
Παράλληλα, η χώρα μας έχει ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά καισαρικών τομών διεθνώς. Από το 2014, η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών στην 54η Σύνοδο για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών (CEDAW), αξιολόγησε τις δράσεις τις οποίες έχει υλοποιήσει η χώρα μας για την μείωση των καισαρικών τομών. Η αξιολόγηση κατέληξε ότι η Ελλάδα θα πρέπει «να μειώσει τον αριθμό καισαρικών τομών που πραγματοποιούνται χωρίς να υπάρχει ιατρική αναγκαιότητα μέσω της κατάρτισης και της επανακατάρτισης του ιατρικού προσωπικού σχετικά με τον φυσιολογικό τοκετό, όπως επίσης και με την εισαγωγή αυστηρού ελέγχου των ιατρικών δεικτών για τις καισαρικές τομές, έτσι ώστε να πλησιάσει η χώρα τα αναγνωρισμένα από τον ΠΟΥ ποσοστά. Επίσης, εξακολουθούν να εφαρμόζονται βίαιες και επικίνδυνες πρακτικές, όμως η μέθοδος Κριστέλερ, κατά την οποία ο επαγγελματίας υγείας πιέζει με τα χέρια του την περιοχή της κοιλιάς της γυναίκας κατά τον τοκετό. Η μαιευτική βία συνδέεται σε αρκετές περιπτώσεις με βλάβες στη σωματική και ψυχική υγεία της εγκύου και της νέας μητέρας, γεγονός που επηρεάζει την οικογένεια και την κοινωνία στο σύνολό της. Οι εκφάνσεις της μαιευτικής βίας δομούν ένα ιδιαίτερα ευρύ φάσμα και για το λόγο αυτό, η μαιευτική βία είναι ζήτημα συστημικό, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί με τρόπο θεσμικό.