Η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ΔΑΦ) είναι μια νευρολογική και αναπτυξιακή κατάσταση που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι επικοινωνούν, μαθαίνουν νέα πράγματα και συμπεριφέρονται. Τα συμπτώματα της ΔΑΦ μπορεί να περιλαμβάνουν δυσκολίες στην αλληλεπίδραση με άλλους και την προσαρμογή σε αλλαγές, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, ευερεθιστότητα και περιορισμένα ή σταθερά ενδιαφέροντα για συγκεκριμένα πράγματα.
Ενώ τα συμπτώματα του αυτισμού μπορούν να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία, τα πρώτα σημάδια αρχίζουν γενικά να εμφανίζονται μέσα στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού. Τα άτομα με ΔΑΦ μπορούν να αντιμετωπίσουν πολλές προκλήσεις, που μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω υπηρεσιών υποστήριξης, θεραπείας ομιλίας και μερικές φορές φαρμακευτικής αγωγής. Μέχρι σήμερα, οι νευροεπιστήμονες και οι ιατροί ερευνητές δεν έχουν εντοπίσει τα κύρια αίτια της ΔΑΦ. Ωστόσο, προηγούμενα ευρήματα υποδηλώνουν ότι θα μπορούσε να προκληθεί από την αλληλεπίδραση συγκεκριμένων γονιδίων με περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Είναι ενδιαφέρον ότι πρόσφατες μελέτες νευροεπιστήμης έχουν βρει ότι η βιολογική σύνθεση του εντέρου θα μπορούσε να συμβάλει σε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα της ΔΑΦ. Πιο συγκεκριμένα, πειράματα σε ποντίκια υποδηλώνουν ότι η οδός μεταξύ των βακτηρίων του εντέρου και του κεντρικού νευρικού συστήματος μπορεί να επηρεάσει τις κοινωνικές συμπεριφορές. Βασιζόμενοι σε προηγούμενα ευρήματα, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης «Tor Vergata» και στο Πανεπιστήμιο της Καλαβρίας πραγματοποίησαν πρόσφατα μια νέα μελέτη σε ποντίκια, διερευνώντας τα αποτελέσματα της μεταμόσχευσης μικροβίων κοπράνων που συλλέγονται από αυτιστικούς δότες σε ποντίκια. Τα αποτελέσματά τους, που δημοσιεύθηκαν στο Neuroscience, παρέχουν περαιτέρω στοιχεία που συνδέουν τη μικροχλωρίδα του εντέρου με τις κοινωνικές συμπεριφορές τυπικές της ΔΑΦ.
Ουσιαστικά, ο Avolio και οι συνεργάτες του εξέτασαν δύο διαφορετικές ομάδες ποντικών. Τα ποντίκια της πρώτης ομάδας (δηλαδή της πειραματικής) έλαβαν μεταμοσχευμένη μικροχλωρίδα που προέρχεται από το έντερο παιδιών με ΔΑΦ, ενώ τα ποντίκια της άλλης (δηλαδή της ομάδας ελέγχου) εκτέθηκαν σε VPA, μια συνθετική ένωση με αντισπασμωδικές ιδιότητες, ενώ ήταν ακόμη στη μήτρα της μητέρας τους. Ο Avolio και οι συνάδελφοί του παρατήρησαν ότι τα ποντίκια που έλαβαν το μικροβίωμα ΔΑΦ εμφάνισαν συμπεριφορές που θα μπορούσαν να συνδεθούν με αυτές που παρατηρήθηκαν σε παιδιά και ενήλικες με ΔΑΦ.
Τα πρόσφατα ευρήματα που συγκέντρωσε αυτή η ομάδα ερευνητών φαίνεται να επιβεβαιώνουν προηγούμενα αποτελέσματα στο πεδίο, υποδηλώνοντας ότι η μικροχλωρίδα του εντέρου μπορεί πράγματι να διαδραματίσει ρόλο στις κοινωνικές συμπεριφορές. Στο μέλλον, θα μπορούσαν να εμπνεύσουν νέα έρευνα σε αυτόν τον τομέα και να συμβάλουν στη δοκιμή και τη σταδιακή εισαγωγή παρεμβάσεων για τον αυτισμό που λαμβάνουν επίσης υπόψη τη διατροφή και την υγεία του εντέρου.
«Συνολικά, τα ευρήματα της παρούσας μελέτης επιβεβαιώνουν έναν βασικό ρόλο της μικροχλωρίδας του εντέρου στη ΔΑΦ», έγραψαν ο Avolio και οι συνεργάτες του στην εργασία τους. «Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω έρευνες προτού πραγματοποιηθεί οποιοσδήποτε πιθανός χειρισμός των βακτηρίων του εντέρου με κατάλληλες δίαιτες ή προβιοτικά σε άτομα με ΔΑΦ».